ภาระกิจของโรงเรียนในเครือข่ายของการนิคมอุตสาหกรรม
เมื่อวันที่ 20 และ 21 มกราคม 2554 ที่ผ่านมาครูดาหลามีโอกาสได้เข้าร่วมประชุมกับการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (กนอ.) ในฐานะโรงเรียนในชุมชนโดยรอบนิคมอุตสาหกรรม ภาคเหนือ จังหวัดลำพูน ร่วมกับหน่วยงานราชการและผู้นำชุมชนในจังหวัดลำพูน
วันแรกเป็นการพูดคุยแลกเปลี่ยน เนื่องจากต้องการให้เราร่วมเป็นเครือข่ายกับ กนอ. เพื่อจัดทำแผนแม่บทโดยนำเสนอแผนแม่บท 4 ด้าน 22โครงการให้ผู้เข้าร่วมประชุมรับทราบคือ ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านสังคม ด้านสุขภาพ และด้านเศรษฐกิจชุมชน
วันที่สองได้ร่วมเป็นคณะกรรมการตรวจเยี่ยมโรงงานอุตสาหกรรมในนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือตามโครงการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในกำกับโรงงานนิคมอุตสาหกรรม (ธงขาวดาวเขียว) เพื่อให้ชุมชนรอบนิคมอุตสาหกรรมมีโอกาสรับรู้การบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมของ กนอ. โดยตรงและมีส่วนร่วมในการตรวจสอบ บริหารจัดการด้านสิ่งแวดล้อมของโรงงานในนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ ตามหลักธรรมมภิบาลสิ่งแวดล้อม ดังภาพต่อไปนี้ค่ะ
หน้าตึกสำนักงานการนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ
ผู้อำนวยการสำนักงานนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ นายพรเทพ ภูริพัฒน์
ผู้อำนวยการฝ่ายสื่อสารองค์กรและชุมชนสัมพันธ์ นางเยาวนุช จิตตินันท์
และเจ้าหน้าที่ฝ่ายสื่อสารองค์กรและชุมชนพันธ์ นางสุภาภรณ์ ศรีชลายนต์
ในการนำเสนอแผนแม่บทให้ที่ประชุมรับทราบ และตอบปัญหาต่างๆ
ครูดาหลาตัวแทนโรงเรียนเข้าร่วมประชุมรับทราบแผนแม่บท
ครูอารี ขอความช่วยเหลือวิทยากรให้ความรู้ด้านงานอาชีพแก่นักเรียน
ผู้จัดการบริษัท เวิลด์เนเชอรัลฟูดส์ จำกัด กล่าวต้อนรับและบรรยายสรุป
อาจารย์และนักศึกษาจากจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย ร่วมศึกษาดูงาน
ครูดาหลาร่วมเป็นคณะกรรมการตรวจเยี่ยมโรงงาน
ภายในโรงงาน เวิลด์เนเชอรัลฟู้ด พนักงานฝ่ายผลิตกำลังตกแต่งขิง
ผอ.โรงเรียนฮ่องกอม่วง ผอ.บันดาล
ครูโชติ จากโรงเรียนศรีบุญยืน-วังทอง
และครูดาหลา จากโรงเรียนวัดขี้เหล็ก
สามโรงเรียนในชุมชนโดยรอบนิคมฯ ร่วมเป็นกรรมการตรวจเยี่ยมโรงงาน
บริษัท ฟิสบา (ประเทศไทย) จำกัด บริษัทใหญ่จากสวีสเซอร์แลนด์
ผลิตผ้าม่านเพื่อส่งออก ที่เห็นม้วนๆคือที่เก็บผ้านาๆชนิด
ตัวอย่างผลิตภัณฑ์ที่ได้รับเป็นที่ระลึกจาก กนอ.
ถ่ายภาพร่วมกันหลังจากดูงานที่บริษัท เวิลด์เนเชอรัล ฟูดส์ จำกัด
และได้รับแจก "ขิงดอง" เป็นที่ระลึก
ความเห็น (14)
- สวัสดียามเช้า วันหยุดพักผ่อน ครับ คุณครูDALA
- "อยู่ร่วมกัน อยู่ใกล้กัน ต้องมีน้ำใจ และรักษาน้ำใจกันและกัน"
- อากาศหนาวไหมครับ รักษาสุขภาพด้วยครับผม
สวัสดีค่ะ...
- ปัจจุบันสมุนไพรไทยสามารถทำรายได้ให้แก่ชุมชน สังคมไทยได้เยอะเลยนะค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่ครู
อรุณสวัสดิ์ค่ะ อาจารย์ฐานิศวร์
ขอบคุณที่แวะมาทักทายยามเช้านะคะ ตอนนี้ที่ลำพูนหนาวค่ะ
"อยู่ร่วมกัน อยู่ใกล้กัน ต้องมีน้ำใจ และรักษาน้ำใจกันและกัน"
ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ
- ตี้ลำปูนมีโรงงานนัก สมเป๋นนิคมอุตสาหกรรมครับ สิ่งแวดล้อมกะสำคัญ ผมว่า โรงงานหลาย คนนักขึ้น ของเสียกะต๋ามมา ส่งผลถึงสุขภาพ ชุมชนคนรอบโรงงานเหมือนกั๋น ดีที่เปิ้นมีแผนพัฒนา รักษาสิ่งแวดล้อม จะดีขนาดไหน อยู่ตี้ว่ายะได้ต๋ามตี้ตั้งไว้ก่อครับ
- มีความสุขยามเจ้าครับ
สวัสดีตอนเช้าค่ะ อาจารย์บุษยมาศ
ขอบคุณที่มาแวะทักทายนะคะ
"ปัจจุบันสมุนไพรไทยสามารถทำรายได้ให้แก่ชุมชน สังคมไทยได้เยอะเลย"
ค่ะ การนำภูมิปัญญาไทยมาต่อยอด เพิ่มมูลค่าน่าใช้โดยมีภาครัฐเข้ามาช่วย
ทำประโยชน์มากมายให้กับคนบ้านเรา เริ่มตั้งแต่การปลูกต้องมีจำนวนมากที่จะ
ส่งเข้าโรงงาน เช่น ขิงก็ไม่ได้ปลูกที่ลำพูน ต้องปลูกที่จ.เชียงรายและจ.เลย
จึงจะมีคุณภาพดี ชาวบ้านแถบเชียงรายและจ.เลยก็มีอาชีพจากการทำไร่ขิงส่ง
โรงงาน เป็นการส่งเสริมอาชีพไปด้วยค่ะ
สวัสดียามเช้าค่ะ น้องคุณยาย 
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
อากาศหนาวดอกไม้สวย คนปลูกก็สวยนะคะ
มีความสุขกับวันทำงานค่ะ
สวัสดียามเช้าเจ้า อาจารย์ชำนาญ
ขอบคุณตี้เข้ามาทักทายกับยามเจ้าหนาวๆอย่างอี้ออกกำลังกายผ้องเน้อ...
ใจ้แล้วเจ้า คนนักปัญหาก็นัก ปัญหาตี้เกิดจากมลภาวะเช่นน้ำเสีย กลิ่น ควัน..อะหยังหมู่นี้เมื่อตั้งใหม่ๆเดือดร้อนจาวบ้านขนาด แต่เดี๋ยวนี้ตังนิคมเปิ้นก็แก้ไขหมดไปแล้ว แต่มีอะหยังๆแถมนักตี้มันพ่วงตามตวยมา ตี้เฮาผ่อบ่าหันแต่มันสัมผัสฮู้สึกได้ เช่นมันอึดอัด หายใจบ่ดี ต้นไม้บ่ค่อยติดผล แมลงวันทองนัก ขยะนัก อากาศมันฮ้อนขึ้นจากการตี้ไปล้มต้นไม้แป๋งเป๋นตี้อยู่ไปหมด ตี้ดินมีราคาคนอยู่แบบแออัด ฯลฯ เป็นปัญหาสังคมพ่วงตามตวยมา ถ้าเลือกได้ขอปิ๊กไปเป๋นอย่างเก่าเป๋นสวนบ้านไผๆก็เตวผ่านทะลุหากั๋นได้หมด ผักไม้ตามสวนก็เก็บไปใส่หม้อแกงได้บ่มีมลภาวะ ... แต่ก็ดีตี้ส่งเสริมฮื้อคนมีรายได้...อย่างว่าขายตี้ดินไปกั๋นปอจะหมด เป๋นคนต่างถิ่นเข้ามารวยเอาๆ
แต้ๆคือตอนตี้เปิ้นมาทำประชาพิจารณ์ขอความหันจากประชาชนว่าจะตั้งนิคมอุตสาหกรรมขึ้นดีก่อ...ไผๆก็บ่เกยหันมาก่อนบ่าเข้าใจ๋ว่ามันเป็นอย่างใด มีหมู่ตี้คัดค้านว่าเป๋นการทำลายสิ่งแวดล้อม เมืองหละปูนเป๋นเมืองเก่าสมควรจะอนุรักษ์ไว้... แต่เสียงก๊านเปิ้น ก็เลยได้มาตั้งเป๋นนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ ซึ่งตะก่อนสำนักงานเปิ้นอยู่เจียงใหม่ เอาโฮงงานมาอยู่หละปูนซึ่งมันบ่ไกลกัน
ขอบคุณนักๆตี้มาจ่วยเติมเต็มฮื้อกับบันทึกนี้ เน้อเจ้า
สวัสดี ครับ
แวะมาอ่าน กิจกรรมที่คุณครูดาหลา เข้าไปมีส่วนร่วม
ภาพนี้คงเป็นภาพของคุณครูดาหลา ใช่มั้ยครับ
ชื่นชม..และนิยมครู อยู่ในใจ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณแสงแห่งความดี
ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านกิจกรรม ภารกิจที่ครูดาหลาเข้าไปมีส่วนร่วมกับ
ชุมชนวันแรกของภาระกิจมีครูไปร่วมประชุม 2 คน ที่เห็นคือครูอารี หัวหน้า
วิชาการประถมค่ะ วันที่สองไปเยี่ยมโรงงานตอนบ่ายตรงกับวันที่โรงเรียนมีการ
แข่งขันกีฬานักเรียน ครูดาหลาปฏิบัติหน้าที่ครูฝ่ายปฐมพยาบาลในช่วงเช้า ตอน
บ่ายไปทำหน้าที่ตรวจเยี่ยมโรงงานต่างๆในนิคมฯค่ะ เรียกว่าแต่ละวันเดินสาย
เหมือนดาราเลยค่ะ อิ...อิ...
ขอบคุณค่ะที่บอกว่า
ชื่นชม..และนิยมครู อยู่ในใจ
สวัสดีค่ะ
เป็นสิ่งที่ดีมากๆๆเลยค่ะ เราเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสิ่งแวดล้อมก็เป็นมิตรกับเราค่ะ โลกเราจะได้ไม่ร้อนด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณท้องฟ้า
เราเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสิ่งแวดล้อมก็เป็นมิตรกับเรา
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่KRUDALA
มาชมกิจกรรมดีๆค่ะ โรงงานอุตสาหกรรมคำนึงถึงสิ่งแวดล้อม สังคม สุขภาพ และเศรษฐกิจชุมชนดีนะค่ะ หลายฝ่ายได้มีส่วนร่วม ชื่นชมค่ะ
ผลิตภัณฑ์น่าใช้นะค่ะเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องอุ้ม
นิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ จังหวัดลำพูนเริ่มก่อตั้งมาประมาณพ.ศ. 25530 เมื่อเริ่มดำเนินการใหม่ๆมีปัญหาด้านกลิ่น ควันและน้ำเสียจากโรงงาน เช่นกลางคืนชาวบ้านเข้านอนแล้วตอนดึกโรงงานจะปล่อยกลิ่นออกมาทำให้เหม็นไปทั่วเมือง บางคนก็หลับสนิทไม่รู้...ตื่นขึ้นตอนเช้าเจ็บหน้าอกหายใจติดขัดฯลฯ
เช้าตรู่มองจากหน้าต่างออกไปรับแสงรุ่งอรุณที่เคยเห็นเป็นสีสวยงามวันหนึ่งครูดาหลาก็ยืนชมแสงทองตามปกติ แล้วต้องตกใจที่มีควันสีดำพวยพุ่งขึ้นมาตัดกับแสงทองชัดเจน โรงงานติดเครื่องจะเริ่มงานในวันใหม่การเผาไหม้เริ่มขึ้น ควันสีดำน่ากลัวถูกปล่อยออกมาจากปล่องควันของโรงงานหลายๆโรง...
และน้ำเสียจากโรงงานปล่อยลงสู่แม่น้ำกวงซึ่งเป็นแม่นำสายหลักไหลผ่านกลางเมืองลำพูน ชาวบ้านได้อาศัยจับปลาใช้น้ำในการเกษตรปลูกผักสองฝั่งลำน้ำ น้ำเสียจนปลาตายลอยขึ้นมา ฯลฯ
ปัญหาต่างๆได้แก้ไขไปแล้วไม่มีกลิ่นเหม็น ไม่มีควันดำให้เห็นในตอนเช้าตรู่ ไม่มีปลาตายเพราะน้ำเสียจากโรงงาน เพราะกนอ.เป็นหน่วยงานภาครัฐได้ทำงานตามระบบของเมืองอุตสาหกรรมทั้ง15แห่งที่มีทั่วประเทศไทย นิคมุตสาหกรรมฯที่ลำพูนตั้งมาเป็นแห่งที่ 3 จึงได้แก้ไขและปรับปรุงแล้ว และช่วงนี้เป็นช่วงพัฒนาให้เป็นเมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศน์ โดยนิคมฯลำพูนเป็น1ใน3แห่งที่ได้นำร่อง
ครูดาหลาเป็นคนในพื้นที่มักจะได้เข้าร่วมประชุมสัมมนาเรื่องการแก้ปัญหา การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม การไปดูงานการผลิตและกำจัดของเสียจากนิคมฯอื่นๆ ซึ่งกนอ.จัดให้ผู้นำชุมชนมีส่วนร่วมอยู่ทุกปี...ในเมื่อตั้งขึ้นมาแล้วเปลี่ยนรูปแบบจากหมู่บ้านเกษตรเป็นธุรกิจที่เกี่ยวเนื่องจากนิคมอุตสาหกรรมไปแล้ว ซึ่งผลดีก็คือเยาวชนที่เรียนจบมีงานทำ เด็กที่จบวิศวะก็มุ่งหน้ามานิคมอุตสาหกรรมทำงานที่นี่ และเติบโตขึ้นไปหัวหน้าฝ่ายผลิต เป็นผู้จัดการที่นิคมอยุธยา มาบตาพุด หรือที่อื่นๆ ต่อไปก็คือการพัฒนาให้มีความก้าวหน้าโดยไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม ...เมืองอุตสาหกรรมเชิงนิเวศน์
ขอบคุณที่เข้าช่วยใหบันทึกนี้สมบูรณ์ค่ะ
ผอ.นิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือกล่าวเปิดงานวันเด็ก