ครูผู้มีแต่ให้

ครูผู้มีแต่ให้ขอมอบกลอนให้คุณครู่ค่ะ

 ห่วงลูก      

                            อันว่าห่วงใดใด           ในสงสาร

                               จะเปรียบปานห่วงลูก              หามีไม่

                                    แต่ห่วงถึงรัก                            สักปาน 

                                          ก็วางใจให้อยู่                           คู่กับครู

                 ความในใจของครู

                                           เธอเป็นลูกของใคร       ไม่สำคัญ

                                  เธอเป็นลูกศิษย์นั้น                  สำคัญกว่า

                               จะอบรมบ่มสติเสริม               ปัญญา

                            ให้เจ้ากล้าเติบใหญ่                  จนได้ดี

ความรู้

                        เมื่อไม่เรียน       ใยเล่า              เจ้าจะรู้

                       เมื่อไม่ดู            ใยเล่า               เจ้าจะเห็น

                       เมื่อไม่ทำ          ใยเล่า               เจ้าจะเป็น

                       เมื่อไม่เห็น         ยอมขัดสน      จนปัญญา

สำนึกของครู

        กระจกเงาเรามีไว้         ส่องหน้า

ให้รู้ว่าดีเด่น                         เป็นไฉน

   ครูอยากรู้ตัวครู                   เป็นเช่นไร

   โปรดดูเด็กที่ได้                   สั่งสอนมา

อายลิง

    อันลิงค่าง         กลางป่า         จับมาหัด

   สารพัด                    ฝึกหัดได้        ดังใจหมาย

   เป็นนักเรียน            ครูสอน          จนแทบตาย

เกิดเป็นคน              ดีไม่ได้            ก็อายลิง

ยังไม่สาย

  สักวันหนึ่ง       คงจะรู้             ว่าครูรัก

            สักวันหนึ่ง               คงประจักษ์     เป็นสักขี

              สักวันหนึ่ง               คงจะรู้             ว่าครูดี

                            สักวันหนึ่ง               คงได้ดี             เพราะเชื่อครู

คน

          แม้นเกะกะ      อันธพาล        สันดารชั่ว

  จะพาตัว                   ต่ำช้า              อย่าสงสัย

  เสียกำเนิด                เกิดมา            ใต้ฟ้าไทย

ร่ำเรียนไป                ก็ไร้ค่า            ราคาคน

น่าอยู่

โรงเรียนน่าอยู่         คุณครูน่ารัก

นักเรียนน่ายล        ชุมชนน่าชม       สังคมน่าพอใจ

             อย่าลืมครู

                                             ถึงสูงเยี่ยมเทียมฟ้าอย่าดูถูก

                                             ครูเคยปลูกวิชามาแต่หลัง

                                             ศิษย์ไร้ ครู อยู่ได้ไม่จีรัง

                                             อย่าโอหังลบหลู่ครูอาจารย์

เปรียบ

     นักเรียน  คือ  ข้าวกล้า

  ไร่นา  คือ  ห้องเรียน

  คุณครู  ผู้พากเพียร

       เสมือนหนึ่ง  เจ้าของนา

 แบบอย่างที่ดี

     เด็กวันนี้         คือผู้ใหญ่         ในวันหน้า

   ทำทีท่า                  แม้ละม้าย         คล้ายพ่อแม่

    ผู้ใหญ่ดี                  เด็กก็งาม          ตามเหล่ากอ

ผู้ใหญ่บ้า                เด็กก็บอ            พอพอกัน

เพราะครู

     ศิษย์จะดี        เพราะมีครู         ช่วยชูเชิด

ครูจะเลิศ               เพราะน้อมนำ    คำนับไหว้

        ครูรักศิษย์              ศิษย์เทิดครู        คู่กันไป

เป็นหลักชัย           ในชีวิต               ศิษย์กับครู

ครู

    บางครั้งศิษย์ทำอะไรไม่ถูกต้อง

          ครูก็ป้องปกศิษย์ด้วยคิดห่วง

                         บางครั้งศิษย์กลับกลอกคิดหลอกครู

                ครูก็ห่วงตั้งไว้ไม่ให้เขว

                                    ครูเมตตาเอื้อมฉุดหลุดจากเหว

                                    บริสุทธิ์ผุดผ่องดั่งทองเปลว

                                               พ้นจากเลวความดื้อด้วยมือครู

     .............................

ถ้าไม่มีครู....ก็ไม่มีหนูในวันนี้ค่ะ 

 รักคุณครูทุกคนค่ะ....ผ่องจ้า...จำได้เปล่าคะคุณครู...

                                           มอบดอกไม้ขอไหว้ครูค่ะ

 

ไปแล้วนะคะ

 

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ขอชื่นชมและให้กำลังใจในความเป็นครูที่ดีค่ะ..

 

               ดอกเข็มที่หน้าบ้านนำมาบูชาครูทุกท่าน

[อ.ดาธิณี]

• ใช่คนเดียวกันเปล่าคะเนี้ย
• ดูแล้วสวยเหมือนกันเลย
• ตอบด้วยค่ะ

 

[อ.ดาธิณี]

•