ComMedSci ι ความประทับใจ อสม.รุ่นบุกเบิก ตอน 1 รพ.สต.เฉลิมพระเกียรติฯ บ้านเมืองใหม่

เรื่องฝากจากพี่อ้อจากการไป เยี่ยมเชื่อมโยงงานกับเครือข่าย ณ รพ.สต. ลองอ่านดูนะคะว่า "ทีมงานเป็นเนื้อเดียวกันกับพื้นที่ได้อย่างไร"

---

 ความประทับใจ อสม.รุ่นบุกเบิก 

ตอน 1 รพ.สต.เฉลิมพระเกียรติฯ บ้านเมืองใหม่  จ.ขอนแก่น

ศุภลักษณ์  พริ้งเพราะ...............ผู้เขียน

นักวิทยาศาสตร์การแพทย์ชำนาญการ

กลุ่มงานคุ้มครองผู้บริโภคด้านสาธารณสุข

  

 น้องนีซึ่งเป็นแพทย์แผนไทยได้โทรมาแจ้งว่าจะมีการลงแขกเกลี่ยดินเพื่อปลูกสมุนไพรที่  รพ.สต.บ้าน เมืองใหม่  วันที่  13  มกราคม  2554  ทางศูนย์ฯ ขอนแก่นจึงได้เข้าไปร่วมงานด้วย  เมื่อเดินทางไปถึงวันนี้ก็คงเหมือนกับทุกครั้งที่มาคนไข้เยอะเหมือนเดิม  แต่จะแปลกกว่าทุกครั้งก็คือ  วันนี้มีแต่เด็ก ๆ  มารอตรวจก็งง  ๆ  เหมือนกันว่าทำไมเด็กที่นี่ป่วยกันเยอะมาก    มากจริง  ๆ  พอไปถึงก็ได้เจอกับพี่แดงและพี่สุภาพ  ซึ่งชาวบ้านที่นี่ก็จะเรียกว่าหมอแดงกับหมอภาพ  เจอกันปุ๊ปพี่แดงก็ปล่อยมุกปั๊ป  “เอ๊า !  มาพอดีเลยมารับวัคซีนหน่อย”  อ้อก็ได้แต่ทำหน้างงและยกมือไหว้ค้างอ้าปากหว๋ออีกต่างหาก  เท่าที่จำได้คงจะได้รับวัคซีนครบอยู่มั๊ง  แต่ก็ได้ตอบพี่แดงไปว่า  “เอางั้นเลยเหรอพี่”  พี่แดงก็เลยหัวเราะ  ก็เลยบอกกับที่แดงว่า  “ ถ้าตรวจเสร็จแล้วน้องขอเรียนปรึก ษาเรื่องงานหน่อยนะพี่ ”   จากนั้นอ้อกับติ๋วก็ออกประตูหลังเดินไปยังพื้นที่ที่จะปลูกสมุนไพร  อสม.มาเยอะมาก   ไม่หน้าเชื่อเลยว่าจะเจอขุมพลังอันยิ่งใหญ่ขนาดนี้ 

ไปถึงก็เห็นทีม อสม. ร่วมแรงเเข็งขัน

 

ท่านผอ.รพ.สต. ก็ลงมาช่วยสั่งการ ดูแล้ว กลมกลืนมาเลยค่ะท่าน

 

งานนี้ไม่มีแยกรุ่นไม่จำกัดอายุ เห็น คุณยายอสม.แล้ว ชื่นใจค่ะ

ทั้งเกลี่ยดินเดินสายท่อปะปา ของเขาพร้อมจริง ๆ

ก็เดินทักทายยกมือไหว้กันให้ทั่วงานกันหน่อย  แล้วก็เจอกับน้องนีบอกว่าจะพาไปพบกับท่าน  ผอ.  เราก็มองหาใหญ่เลยว่าท่านอยู่ตรงไหน  มองเท่าไรก็หาไม่เจอ  จนกระ ทั่งน้องนีพาไป  ที่ไหนได้ท่านกำลังเดินกวาดใบไม้เก็บกิ่งไม้ไปเผาอยู่  (ไม่อยากจะบอกเลยว่ามองเห็นอยู่แต่ไม่คิดว่าเป็นท่าน  ผอ.)  ทักทายกันเล็กน้อยต่างก็แยกย้ายกันไปทำงาน  มีทางให้อ้อเลือกสองทางระหว่างเกลี่ยดินกับงานที่ครัว  อ้อจะต้องใช้การพิจารณาว่าจะอยู่ตรงไหนดี เพราะ เรื่องใช้แรงไม่ต้องพูดถึงไม่ถนัดอยู่แล้ว (ออกแรงมาก ๆ  มีหวังหอบขึ้นแน่ ๆ สำหรับบรรยากาศแบบนี้  หนาว ๆ  และร้อน ๆ)   แต่จะให้ไปเป็นแม่ครัวเหรอยิ่งแล้วใหญ่  ขนาดพ่อยังบอกว่า  “อย่าทำกับข้าวนะลูก  เพราะทำแล้วสุนัขยังเมินเลย”  เป็นที่รู้กันภายในครอบ ครัวว่า  อย่า..........โดยเด็ดขาด  (แต่ลูกกับบอกว่าแม่อ้อทำกับข้าวอร่อยที่สุดในจักรวาล  แล้วความจริงเป็นอย่างไรกันแน่  ชักสงสัยตัวเองเหมือนกัน  แต่ไม่ต้องมาพิสูจน์นะคะ) 

 

แผนกแม่ครัวดู 

สุดท้ายก็ตัดสินใจเข้าโรงครัวไปช่วยเขาสับมะละกอดีกว่า  น่าจะทำได้  (จริง ๆ  แล้วเห็นเขาสับมะละกอสุกแล้วอยากจะกินมาก  คงจะหวานน่าดู  จึงตัดสินใจเข้าไปช่วยงานนะจุดนั้น  ก็คือเห็นแก่กิน)  ในโรงครัวก็กำลังทำน้ำยาขนมจีน  กลิ่นกำลังหอมเลย  และข้าง ๆ  ก็กำลังซอยเนื้อหมูเพื่อไปทำอ่อมหมู  (อ่อมหมูก็เป็นการเอาเนื้อหมูไปแกงหรือว่าต้มก็ไม่แน่ใจ  ใส่ผักหลาย ๆ อย่าง  แต่ที่แน่  ๆใส่ผักชีลาวด้วย  ก็หอมดี)  จากนั้นแม่ครัวรุ่นเก๋าอายุก็อยู่ระหว่าง  50  -  60  ปี  ประสบการณ์เพียบก็หมุนเวียนมาตำส้มตำ  (ทำไมเป็นส้มตำไปได้  เพราะตอนสับไม่ได้สับส้มแต่สับมะละกอต่างหาก  สงสัยจัง.......แต่ก็ช่างเถอะ) ในที่สุดอ้อก็ได้รับตำแหน่งเป็นหน่วยกล้าตายชิม ๆ ทุกครกที่ตำ  อร่อยมาก ๆ  อร่อยจริง  ๆ  อร่อยไม่เหมือนใครเลยแต่ละคนอร่อยกันคนละแบบ  (เล่าไปก็น้ำลายหก  ขอพักยกไปทานน้ำก่อน )  เจอกันตอน 2 นะคะ

---

ติดตามตอนต่อไปได้เลยนะคะ (^_^)