งานศิลปหัตกรรมนักเรียนเนี่ย ผมชอบมากเลยนะครับ ได้เห็นอะไรมากมาย ผลงานดีดี มีคุณค่า ไปแทบทุกปี ไปมาแล้วทั้งภาคเหนือ ภาคอีสาน ว่างๆ คงต้องหาโอกาสไปภาคกลางบ้าง
ผมก็ได้มีโอกาสพานักเรียนไปแข่งขันภาพยนตร์สั้นเช่นเดียวกัน จริงๆแล้วอยากไปเที่ยวที่นี่มาก ยังไม่เคยได้รับโอกาสนี้เลย คิดว่าถ้าแข่งเสร็จแล้วจะไปเที่ยวตลาดน้ำซะหน่อย ในที่สุดฝันก็สลายไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย แข่งเสร็จก็กลับบ้านเลยซะงั้น (มีคนไม่ให้ไป) เสียดายจัง อุดส่าห์รอคอยความหวังนี้ ระหว่างทางก็งงกับตัวเองนั่งอยู่บนรถเหมือนอยู่บนกองทุกข์ยังไงก็ไม่รู้ นักเรียนในรถ 7 คน นั่งเงียบเกร็งไปหมด ก็คุย เล่น เสียงดังไม่ได้ เฮ้อชีวิต ทำให้ผมอึดอัดไปด้วย ทั้งๆ ที่พวกเราน่าจะสนุกสนานกันมากกว่านี้ แต่โชคก็เข้าข้างเรา หนองบัวได้รางวัลที่ 1 เหรียญทอง โอ้พระเจ้า เป็นไปได้ไงนี่ แล้วที่โรงเรียนจะดีใจกับเราด้วยไหมนี่ เขาจะชื่นชมเราไหม น่าคิดเหมือนกันนะ แต่แล้ว........ ไม่เป็นไร ยังมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ผมเคารพ เขาน่าจะดีใจ ลองโทรไปหาสิ ....อยากจะบอกครูคมสันว่า ลูกน้องคนนี้ ขอบคุณมากครับ ที่ให้วิชาความรู้เสมอมา ขอบคุณจริงๆนะ
สวัสดีครับคุณ บีเวอร์
งานศิลปหัตถกรรมนักเรียนแต่ละที่ ล้วนแล้วแต่เป็นเวทีที่แสดงศักยภาพของนักเรียนเป็นอย่างดี น่าสนใจและใส่ใจกับการพัฒนาเด็กสู่เวทีสากลครับ
ขอบคุณครับที่มาเยือน
สวัสดีครับครูแฟง
ครูไม่ได้ช่วยอะไรเราหรอก เป็นเพียงคนทำหน้าที่เปิดก๊อกน้ำเท่านั้น เพื่อให้น้ำมันไหลออกมา ทีนี้การที่น้ำมันไหลลงเราก็เห็นเป็นเรื่องธรรมดาจนชินตาแล้ว ในทางกลับกันถ้าเราหันหัวก๊อกน้ำชี้ขึ้นข้างบน น้ำมันก็จะไหลพุ่งขึ้นเอง ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาเช่นกัน ส่วนน้ำมันจะพุ่งขึ้นสูงหรือต่ำขึ้นอยู่กับแรงขับภายในด้วย แฟงเป็นคนมีความสามารถในตัวเองอยู่แล้ว ถ้าเราสามารถปลดปล่อยหรือปลดล็อก พลังมหาศาลที่มีอยู่ในตัวก็จะออกมาเอง ยิ่งถ้าเราหาวัสดุหรืออุปกรณ์อื่นมาสวมใส่สายน้ำนั้น เช่น หัวน้ำพุ ก็จะดูดี มีคุณค่ายิ่งขึ้นมาอย่างน่าสนใจ
แฟง เป็นคนเก่ง มีศักยภาพภายในอยู่แล้ว โดยเฉพาะความฝันและกล้าจะฝัน ย่อมเป็นแรงขับ และปลดปล่อยความสามารถในตัวออกมาอย่างสร้างสรรค์ และมีคุณภาพ
เป็นกำลังใจให้คนรุ่นใหม่ มีแรงขับเคลื่อนเด็กๆ ต่อไปครับ