ฟังก่อน พงษ์เผ่าเชื้อ สายเลือดตระกูลลาว เฮียมเอย
นิทานธรรม ปู่ลาวจานไว้
ความแผลงปิ้น พระยาเกไกรราช
ชีวิต เหลือรอดพ้น เมืองบ้านลอดเวร แท้แล้ว
แม้งเมื่อ แสงสอดด้าว แดนด่านดอยหลวง
พระยา ทั้งนายพราน แห่แหนซมไม้
แดนดงด้าว พึงคณาฮ้อยเหล่า
เข้าป่า หาล่าเนื้อ หลิงแล้วเลือกยิง
ยังมี ธิดาน้อย แนวนาคสูงศักดิ์
ปลอมแปลงเป็น ฮูปงูงามเหลื้อม
มาแสวงกั้ว เกมกามกลางป่า
เกี้ยวกอดซ้อน ซมเซื้อบ่าวงู
เกไกรราชจึ่งใช้ ไม้เท้าเขี่ย ให้เซาเซิง
ส้งหาร งูตาแห บ่าวซายตายเสี้ยง
นางงูไห้ ทูลความพระยานาค
พ่อเอย เกไกรราชโหดฮ้าย สลายม้างฮักเฮา*
พระยานาค โกธรกริ้ว หมายซีพพระยาเกฯ
ก็จึ่ง แปลงตนเป็น เห่าไฟงูฮ้าย
ไปรอซ้น* ตีนเตียงรอตอด
ฆ่าเพราะแค้น แทนให้ลูกสาว
เทพสถิตย์ คู่บ้าน ป้านเหตุคุงเมือง
บันดลใจ แก่พระยาจาต้าน
มายกอด เทวีเหง้า เทิงเตียงเลยเล่า
วันนี้ พี่ฆ่างูบ่าวซู้ ซูเล่นลูกพระยา
พระยานาค สะเดือกได้ โดยด่วนคืนวัง
กูเกือบ สังหารผิด คิดครวญคำเว้า
บัดนี้ บุตรีน้อย ซมชายซ้อนสวาท
สังล่ายเชื้อ* แสวงชู้ซอดแซง กูนอ
อันหนึ่ง แคนโคตรเค้า เอกลักษณ์เสียงลาว
อันหนึ่ง จำปาหอม ดอกดวงประดับเชื้อ
อันหนึ่ง แนวเข้าเหนียวนึ่ง คำนึงเถิง ความเป็นชาติ
อย่าห่อน หลงเกลือกกลั้ว คนข้างต่างแดน แท้นา
(23ตุลา 2010)
* ม้าง - ทำลาย
* ซ้น - ซ่อน, หลบ
* ล่ายเซื้อ - นอกครอกจากวงศ์ตระกูล
ไม่มีความเห็น