๖๗๗.ส่งท้ายปีเก่า สวัสดีปีใหม่

วันนี้เป็นวันสิ้นปี ๒๕๕๓ บางคนตื่นเต้น มีความสุขกับการฉลองส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ๒๕๕๔ บางคนจัดรายการนำเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ บางคนถือโอกาสพักผ่อนเพราะเป็นวันหยุดระยะยาว และส่วนมากที่ถือปฏิบัติคือการส่งของขวัญ บัตรอวยพร ส่งข้อความอวยพรให้เพื่อนรัก คนสนิท และคนพิเศษ หรือแม้แต่คนที่ไม่ได้ติดต่อถึงกันเป็นเวลายาวนานก็จะกลับมาในความคิดคำนึงถึงกัน

ช่วงระยะของวัยที่ผ่านมา ฉันเป็นคนหนึ่งที่ตื่นเต้นกับวันสำคัญนี้ ถึงกับนัดกันเหมารถตู้ไปเที่ยวไกล ๆ จับจ่ายซื้อของกิน ของใช้และของฝากคนที่เรารัก แต่ภายหลังฉันได้ยุติพฤติกรรมเหล่านี้มาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๕๐ โดยไม่มีสาเหตุแม้จะมีเพื่อน ๆ มาชักชวนบ่อย ๆ ฉันไม่อยากไป เพราะการที่ได้พบว่า "การอยู่ที่บ้านเพียงคนเดียว เงียบ ๆ รู้สึกดี หัวใจเต้นช้าลง มองอะไร ๆ ก็ดูเนิบช้า บางครั้งก็เหมือนกับไร้กาลเวลา"

เมื่อฉันได้หยุดพฤติกรรมในการมีส่วนร่วมไปเที่ยวไปกินเพียงคนเดียว ก็ดูเหมือนเพื่อน ๆ ก็ได้พยายามยุติลงทีละคนสองคน นาน ๆ ครั้งพวกเราจะนัดทานข้าว ดูหนัง ไปทำบุญกันตามประสา (คนสูงวัย) เพื่อนบางคนยังไม่ยอมรับความเป็นผู้สูงวัย บางคนบอกว่าต้องรอให้ถึง ๖๐ ขวบก่อน สำหรับฉัน...เมื่อมาถึงวันนี้ได้ก็น่าจะรู้สึกดีว่ามีโอกาสของความสูงวัยเพิ่มขึ้นอีกปี ปีเก่าผ่านไปยังหลงเหลือสิ่งดี ๆ ที่เป็นความอิ่มใจและเป็นพลังใจในการต้อนรับปีใหม่ที่จะคืบคลานเข้ามา

วันนี้ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๓ ฉันทำความสะอาดบ้าน จัดบ้านทุกซอกทุกมุม นำโน้ตบุ๊คลงไปข้างล่างส่วนที่เป็นหน้าบ้าน "ส่งความสุขให้เพื่อน ๆ" ด้วยถ้อยคำสั้น ๆ ที่ฉันคิดว่ามันมีความหมาย ปีนี้ฉันไม่มีบัตรอวยพรหรู ๆ สวย ๆ แต่ฉันมีหนังสือธรรม ๒ เล่มของหลวงปู่ชา สุภัทโท "การทำความเข้าใจเกี่ยวกับภาวนาและคำตอบหลวงปู่ชา" แจกให้เพื่อน ๆที่มาเยี่ยมเป็นของขวัญ

ขณะที่ฉันกำลังเขียนบันทึกนี้ ฉันไม่ได้เปิดเพลงและโทรทัศน์ เพราะรับฟังจากเพื่อนบ้านในซอยเดียวกัน "กำลังร้องคาราโอเกะ" ทุกคนร้องได้ดีเหมือนนักร้องอาชีพ ตั้งแต่วัยเด็กเล็กถึงวัยของคนสูงวัย "คุณปู่ คุณตา คุณย่า คุณยาย" ได้มาร้องเพลงกันคนละเพลงสองเพลง

เพื่อนคนหนึ่งส่งข้อความมาให้ฉันว่า "ขอให้มีความสุข เมื่อมีความสุขแล้วอย่าลืมความรัก" ทำให้นึกถึงคำสอนของหลวงปู่ติชนัทฮันห์ที่สอนไว้ใน "ปลูกรัก"ว่า "ความรักคือความสามารถที่จะอยู่ตรงนั้นเพื่อคนที่เรารักอย่างแท้จริง"

"ทุกครั้งที่ฉันสัมผัสดอกไม้ ฉันก็ได้สัมผัสดวงอาทิตย์ โดยมือฉันไม่ไหม้เกรียม

เมื่อฉันสัมผัสดอกไม้ ฉันก็ได้สัมผัสเมฆ โดยไม่ต้องบินไปบนท้องฟ้า

เมื่อฉันสัมผัสดอกไม้ฉันได้สัมผัสกับจิตสำนึกของฉัน สัมผัสกับจิตสำนึกของเธอ และได้สัมผัสโลก ซึ่งก็คือดาวพระเคราะห์ดวงนี้ไปพร้อมๆกัน

นี่คืออาณาจักรแห่งอาตัมสกะ สิ่งอัศจรรย์เกิดขึ้นได้ เพราะการประจักษ์แจ้งถึงธรรมชาติของการอิงอาศัยกัน"

จึงถือโอกาสสวัสดีปีใหม่แด่กัลยาณมิตรทุกท่าน ขอให้ทุกท่านมีความสุข ความสดใส ความเบิกบาน ด้วยความรักที่แท้จริง มีพลังใจในการต้อนรับวันปีใหม่ที่จะมาเยือนค่ะ

๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๓

เขียนใน GotoKnow โดย คิม นพวรรณ
ใน คิม นพวรรณ

คำสำคัญ (Tags): #คิม นพวรรณ#ส่งท้ายปีเก่า#ต้อนรับปีใหม่ ๒๕๕๔

หมายเลขบันทึก: 417506เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 14:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 เมษายน 2012 13:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (52)

pa_daeng

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 14:27 น. ()

สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่ครูคิม
กิจกรรมร่วมวงกับเพื่อนๆ ห่างไปนานแล้วสำหรับป้าแดง อาจจะเป็นเพราะว่า ติดเนต เพื่อนนัดก็ไม่อยากไปเพราะกลัวไม่ได้เล่นเนต เพื่อนมาเยี่ยม ก็มัวแต่นั่งแชท ทำให้เพื่อนนอกคอมหายหมดเลยค่ะ พี่คิม
วันก่อนไปเขาค้อ ตอนแรกตั้งใจจะไปทางนครไทย แตนึกขึ้นได้ว่า พี่คิมอยู่พิดโลก เลยลัดไปทางหล่มเก่า เมาหนักมาก โค้งทุก 100 เมตร
โชคดีปีใหม่ค่ะ แต่..ความจริง พี่คิมโชคดีอยู่เสมออยู่แล้วละค่ะ สมกับที่ใครๆก็บอกว่า "ยิ่งให้ยิ่งได้"
ขอบคุณค่ะ

ธรรมฐิต

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 14:40 น. ()

สุขสันต์วันที่ยังหายใจอยู่เนาะพี่ครู..

ถาวร

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 14:57 น. ()

สวัสดีค่ะพี่ครูคิม

มารับพรปีใหม่จากพี่ครูคิม ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีปีใหม่2554ค่ะ

นาย สมนึก (นายน้อยหรือนายเคี่ยม) โทณผลิน

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 15:27 น. ()

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ขอให้ครูคิมของมวลชน มีความสุข ความสมหวัง ครอบครัวผาสุข และเป็นมิ่งขวัญ มิ่งมงคลของชาวG2Kตลอดไปนะครับ ระลึกถึงอยู่เสมอครับ

คิม นพวรรณ