ส.ค.ส.วันที่ยังหายใจอยู่

ใกล้ถึงเทศกาลที่ชาวโลก

(ผู้ยังไม่เข้าใจถ่องแท้ในธรรมชาติรวมถึงธรรมฐิตด้วย)

เรียกว่า..ปีใหม่..(ตามจริงแล้วปีเก่าเราไม่ส่งมันก็ไปปีใหม่เราไม่รับมันก็มาเนาะ)

ธรรมฐิตซึ่งยังเขลาเบาปัญญา

ขอนำเสนอข้อคิดผ่าน โกทูโนว์ แห่งนี้

มายังเพื่อนพ้องน้องพี่ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตายทุกท่านขอรับ

ในโอกาสพิเศษเช่นนี้ เพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลาย

เพื่อที่จะประทับรอยแห่งความดี ความเป็นสิริมงคลมาสู่ตน

จึงนิยมเริ่มต้นชีวิตในเทศกาลที่ชาวโลกเรียกว่า..ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่

ด้วยกิจกรรมอันเป็นกุศล มีการทำบุญ ตักบาตร รักษาศีล เจริญภาวนา

บูชาสักการะผู้ใหญ่ นับเป็นธรรมเนียมไทยที่ยึดถือปฏิบัติกันมาแต่ช้านาน

ชื่อว่าเป็นการเริ่มต้นชีวิตในปีใหม่ด้วยความสดใส

และถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นไป จะต้องพยายามรักษาความเป็นสิริมงคลนี้ไว้ตลอดไป

ด้วยการประพฤติดี ปฏิบัติชอบตามกรอบแห่งหลักธรรม

ไม่เบียดเบียนให้ร้ายใคร(รวมทั้งตนเอง)

ไม่อิจฉาใคร ทำจิตใจให้สะอาด สว่าง สงบ ปราศจากเครื่องขุ่นข้องหมองใจ

พยามรักษาใจควบคุมใจไว้ไม่ให้หลงระเริงไปตามอำนาจแห่งบาปอกุศล

เพราะใจที่ควบคุมได้ ฝึกได้ ข่มได้ ย่อมมีพลานุภาพ

สามารถที่จะรับน้ำหนักจากคำว่าร้าย กล่าวร้าย หรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างไม่สะทกสะท้าน

ใช้สติปัญญาแก้ไขสถานการณ์ที่จะพึงเกิดขึ้นให้เรียบร้อย

ด้วยความสุขุม รอบคอบ นุ่มนวล ไม่หวั่นไหว เอนเอียง

ด้วยคำนินทาสรรเสริญ อันเป็นลมปากของใคร

ดำรงมั่นอยู่ในหลักการ และเหตุผลความถูกต้องประกอบกิจการงาน

อันเป็นหน้าที่ไป ด้วยความเสียสละและรับผิดชอบ

นี้เป็นผลแห่งใจที่ฝึกแล้วทั้งนั้น อันใจที่ฝึก

แล้วนี้ มิใช่จะส่งผลคือความสุขมาให้แก่ตนเท่านั้น

ยังมีพลานุภาพเผื่อแผ่ส่งกระแสแห่งความร่มเย็นไปให้

แม้แก่คนข้างเคียงให้ได้รับความสุขโดยถ้วนทั่วกัน

ดังนั้น ในเทศกาลเยี่ยงนี้

สมควรแท้ที่จะส่งความปรารถนาดีอย่างจริงใจ

อันเป็นกระแสแห่งความเย็นกระแสแห่งเมตตากรุณาไปให้แก่ญาติมิตร

คนใกล้ชิด ตลอดถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย

โดยมุ่งหวังความสุขความเจริญแก่เขาเหล่านั้นเป็นที่ตั้ง

เพื่อเป็นการส่งเสริมเพิ่มให้กำลังในอันที่จะบากบั่น

ยืนหยัดต่อสู้กับอุปสรรคข้อขัดข้องต่าง ๆ

ในการดำรงชีวิต อันความปรารถนาดีต่อกันนี้

เป็นหลักประกันแห่งความสุขอย่างหนึ่ง จงพิจารณาเถิดว่า

ถ้าภายในสังคมตลอดถึงทั้งโลก มีความรักใคร่กลมเกลียวสามัคคีกัน

อยู่กันอย่างฉันท์มิตร ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน ความสงบสุขจะบังเกิดมีขึ้นแน่นอน

แต่ที่ยังมีความขัดแย้งให้มองเห็นอยู่ เพราะไปมองเห็นเป็นคนละพวก

คนละเหล่า แม้แต่อยู่ในประเทศเดียวกัน สถาบันเดียวกัน

ถ้าไปแยกพวก แยกหมู่ แยกเหล่าเสีย ทำให้มองเห็น

เป็นคนอื่น คนละพวก ความเอื้อเฟื้อเกื้อกูลกันจะไม่เกิด

เพราะฉะนั้น วิถีทางที่จะสร้างความปรองดอง

ความเห็นอกเห็นใจกันได้ในหมู่ชน

ก็ด้วยการสร้างความสำนึกให้เกิดขึ้นว่า

เป็นพวกเดียวกันร่วมสถาบันเดียวกัน ร่วมประเทศ

ร่วมเผ่าพันธุ์ขยายขอบเขตออกไปจนถึงเป็นเพื่อนร่วมโลก

ร่วมเกิด แก่ เจ็บตาย ด้วยกัน เมื่อความรู้สึกเป็นพวกเดียวกันเกิดขึ้น

ความเอาใจใส่ ความเอื้ออาทรในสุขทุกข์ของกันและกันก็จะเกิดขึ้น

ทั้งนี้และทั้งนั้น เป็นผลมาจากการส่งความปรารถนาดีมาให้แก่กันเป็นปฐมนั่นเอง

อันธันวาลาลับจับปิดปก แล้วค่อยยกมกราขึ้นมาใหม่

ชีวิตแจ้งดั่งแสงจ้าทั่วฟ้าไกล เมื่อใฝ่ใจทำดีมิรู้พอ

จะปีเก่าปีใหม่ก็ตามเรื่อง ชาวบ้านเมืองอย่าไปเห่อตาม พ.ศ.

จงตั้งหน้าตั้งตาอย่ารีรอ รีบเร่งก่อบุญกุศลไว้คุ้มครอง

เมื่อทุกท่านหมั่นทำแต่ความดี จะเกิดมีความสุขทั่วทั้งผอง

อบายมุขทุกสิ่งอย่าคิดลอง อย่าแตะต้องเข้าใกล้จนชีพวาย

พระรัตนตรัยจะคอยเป็นฉัตรกั้น ช่วยป้องกันอภิบาลท่านทั้งหลาย

ให้ปลอดทุกข์หมดโศกภยันตราย ทั้งใจกายไม่มีโรคมาแผ้วพาน

ขออริหมู่มารผู้ใจหยาบ จงศิโรราบทั่วทุกสถาน

มีความสุขสวัสดีเป็นนิจกาล บุญบันดาลให้ประสบความร่มเย็น

สิ่งประสงค์จงสมมโนรถ จงปรากฏสว่างจ้าเปรียบจันทร์เพ็ญ

บรรลุล่วงทุกสิ่งไม่ยากเข็ญ ให้รู้เห็นพุทธธรรมเร็วพลัน....เทอญ.

เหล่ามนุษย์ในโลกนี้ ทุกคน

มีสุขทุกข์ปะปน ทั่วหล้า

บ้างลำบากรวยจน ถ้วนทั่ว แลนา

การกระทำนำหน้า แต่งให้ดีเลว

ชีวิตบ่อยู่ยั้ง ยืนนาน

มัจจุมารุกราน แน่แท้

สักวันคงวายปราณ ลาลับ ดับไป

ดีกับชั่วนั้นแล้ ติดไว้ตลอดกาล..

สุดท้ายนี้ก็ขอคุณงามความดีที่ท่านได้ทำมาแล้วก็ดี

ที่ทำอยู่ก็ดี หรือที่คิดจะทำก็ดี

มารวมกันเป็นกำลังอุดหนุนให้ท่านจงมองเห็นความสุขในตัวตน

(ขอย้ำว่าจงมองเห็นสุขในตัวตน)

หากเรื่องที่คิด กิจที่ทำ ถ้อยคำที่พูดเป็นไปโดยชอบประกอบด้วยกุศล

ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ก็ขอให้สมมโนปรารถนา

ตามเหตุปัจจัยที่จะพึงเกิดมี ทุกครั้งที่หายใจเข้า-ออก......เทอญ........

..สุขสันต์วันที่ยังหายใจอยู่..

ด้วยความปรารถนาดี

จากใจ....ธรรมฐิต..

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

เขียนใน GotoKnow โดย ธรรมฐิต
ใน หนึ่งนาทีของชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #ธรรมฐิต

หมายเลขบันทึก: 417473เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 08:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (27)

นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 08:15 น. ()

สาธุ สาธุ สาธุ

สันติสุข

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 09:19 น. ()

นมัสการพระคุณเจ้า

เป็นอาหารธรรมที่ทำให้เจริญสติได้เป็นอย่างดี สาธุ
แก้ไข..วานปราณ เป็น วายปราณ ..
นมัสการ

Boo

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 10:03 น. ()

สาธุเจ้าค่ะ ฮาๆ ชอบ เมาไม่ขับจัง ขอบพระคุณเจ้าค่ะ :)

krugui

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 10:52 น. ()

นมัสการค่ะ...

มารับธรรมที่เป็นข้อเตือนใจผ่านตัวหนังสือด้วยสติค่ะ

สาธุนะคะท่าน....

♥อุ้มบุญ♥

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 13:31 น. ()

กราบนมัสการพระคุณเจ้า...เจ้าค่ะ

ท้องฟ้า

เขียนเมื่อ 31 ธันวาคม 2010 14:34 น. ()

นมัสการค่ะ

มารับธรรมด้วยค่ะถูกใจมากๆค่ะ

หากเรื่องที่คิด กิจที่ทำ ถ้อยคำที่พูดเป็นไปโดยชอบประกอบด้วยกุศล ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ก็ขอให้สมมโนปรารถนา ตามเหตุปัจจัยที่จะพึงเกิดมี ทุกครั้งที่หายใจเข้า-ออก......เทอญ.....