ตะเกียงชีวิต

ผู้อ่านละคะ เติมน้ำมันตะเกียงชีวิตของท่านแล้วหรือยัง ???

บ่อยครั้งที่เราทราบข่าวการเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุหรือโรคร้ายของเด็ก ๆ และหนุ่มสาววัยสดใส ซึ่งบางคนเรียนจบการศึกษาระดับสูง เป็นนักวิชาการ เป็นนายแพทย์ เป็นมันสมองที่สำัคัญของประเทศ เมื่อทราบข่าวได้แต่เสียดายความรู้ที่ร่ำเรียน และเสียใจแทนญาติมิตร

ทำไมคนเหล่านั้นจึงด่วนจบชีวิต ? ท่านเคยสงสัยบ้างไหม หรือเขาหมดอายุขัยหรือวิบากกรรม แล้วไยอายุขัยของเขาจึงสั้นยิ่งนัก ?

ผู้เขียนเคยอ่านเรื่องราวของผู้ปกครองคนหนึ่งซึ่งไปถามหลวงพ่อว่าเหตุไฉนลูกหลานของตนซึ่งเพิ่งเรียนจบ และทำงานได้ไม่นานก็มาด่วนจบชีวิตด้วยโรคร้าย...ทั้ง ๆ ที่ตลอดชีวิตของเขาไม่เคยทำบาปกรรมใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วทำไมจึงอายุสั้น ?

หลวงพ่อตอบว่า ชีวิตเราทุกคนเปรียบเหมือนมีตะเกียงคนละหนึ่งดวง และตะเกียงนั้นก็มีน้ำมันคือบุญเก่าที่เราสั่งสม หากเราไม่หมั่นเติมน้ำมันตะเกียงได้แต่ใช้บุญเก่า สักวันหนึ่งน้ำมันตะเกียงของเราก็จะหมด วันใดน้ำมันตะเกียงแห้งเหือดและหมดลง วันนั้นเรามิอาจประคับประคองตะเกียงชีวิตของเราไว้ได้....

หลังจากอ่านเรื่องนี้ ทำให้ผู้เขียนเกิดความเข้าใจและพยายามหมั่นเติมน้ำมันตะเกียงชีวิตของตนเอง พร้อมทั้งแนะนำลูกศิษย์ลูกหาและผู้ใกล้ชิดเสมอให้หมั่นเติมน้ำมันตะเกียงของตนเองด้วยความไม่ประมาท และตั้งมั่นอยู่ในทาน ศีล ภาวนา เสมอ

ท่านผู้อ่านละคะ เทศกาลปีใหม่มาเยือน อย่ามัวแต่เพลินเที่ยวเตร่ เมื่อเติมน้ำมันรถแล้ว อย่าลืมถามตัวเองก่อนเดินทางนะคะว่า เติมน้ำมันตะเกียงชีวิตของท่านแล้วหรือยัง ???

ขอบคุณภาพ จากอินเทอร์เน็ต

เขียนใน GotoKnow โดย วราภรณ์
ใน เกร็ดธรรมนำชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิด ปรัชญา ศาสนา#บทความ

หมายเลขบันทึก: 417423เขียนเมื่อ 30 ธันวาคม 2010 19:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (64)

JJ

เขียนเมื่อ 30 ธันวาคม 2010 20:08 น. ()

บุษรา

เขียนเมื่อ 30 ธันวาคม 2010 20:11 น. ()

สวัสดีค่ะ
"ตะเกียงชีวิต" ต้องหมั่นเติมน้ำมันให้เต็มอยู่ตลอดเวลา...เป็นข้อคิดเตือนใจที่อ่านแล้วทำให้ได้คิดทบทวนตัวเองได้เป็นอย่างดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ

วราภรณ์