วันนี้ทุกๆคนก็ตื่นเต้นและคึกคักกันมากเพราะ พรุ่งนี้แล้วสินะ ที่ต้องทำงานใหญ่ที่สุดของพวกเรา ความคิดต่างๆวิ่งผ่านเข้ามาในหัวสมองอย่างไม่หยุดยั้ง พรุ่งนี้คนจะมาเยอะมั้ยนะ? สถานที่จะพร้อมรึเปล่านะ? งานจะออกมาเป็นยังไงนะ? แต่มัวแต่คิดตั้งคำถามอยู่อย่างนี้ก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมาใช่ไหม? เรามาดูกันดีกว่าว่าวันนี้เราทำอะไรกันบ้าง
ในช่วงเช้าเพื่อนๆต่างคนต่างแยกย้ายกันทำงานของตนที่ได้แบ่งหน้าที่ไว้ เช่น ออกไปเชิญแขกผู้มีเกียรติในงานและแจกบัตรเชิญต่างๆ(ออกไปกับพี่อสม. พี่ดำและพี่พัช) ไปยืมของที่รพสต. ติดต่ออุปกรณและสถานที่ต่างๆ ต่างคนก็ต่างยุ่งจนไม่ได้มีเวลาคุยกันมากนัก
จากนั้นในช่วงบ่ายพวกเราก็เริ่มการจัดการสถานที่ ทั้งไปยืมของจากวัด และโรงเรียนซึ่งต้องขอขอบพระคุณผู้อุปการะคุณทุกๆท่านนะครับ โดยเฉพาะ อาจารย์ตู๋ พี่นพดล พี่พัช พี่ดำ พี่ๆที่มาช่วยจัดผ้าให้(สวยมากๆ มีริบบิ้นด้วย!!!)และท่านอื่นๆที่ไม่ได้เอ่ยนาม ขนของกันหลายรอบเลยทีเดียวทั้งโต๊ะ โพเดียมประทาน พัดลมจากวัด พาน ฯลฯ และยังมีต้องทำบอร์ดใหม่ ซ่อมแซมบอร์ดเก่าที่เสีย ทำสนามเด็กเล่น เอฟ ปอย มิ้งก็ออกไปปั่นจักรยานเชิญพ่อแม่ตามบ้านอีกด้วยทุกคนต่างเหนื่อยกันมาก
ทำงานกันจนถึงค่ำมีป้ายผ้าชื่องานต้องเขียนด้วย เลยต้องแบ่งคนมาเขียน และมีพี่สมจิต มาช่วยวาดรูปด้วย ต้องขอขอบพระคุณจริงๆ กว่าจะวาด+ระบายสีเสร็จก็เกือบเที่ยงคืน ทุกๆคนยังต้องมา จำลองงานดู run งานคร่าวๆ 1 รอบ(จริงๆก็หลายรอบเลยทีเดียว)กว่าจะได้นอนก็ตีหนึ่งตีสองเช่นเคย เอาละงานพรุ่งนี้จะออกมาเป็นอย่างไรนะ ลองถามกวิ้นแล้วบอกว่าจะเป็นงานที่เร่งรีบๆ ไม่รู้ว่าจะจริงรึเปล่านะ อยากทราบก็อ่านบันทึกต่อไปได้เลยนะครับ
เฮ้ย!! อะไรหว่า? บันทึกถัดๆไปมีเฉลยนะคร๊าบ
เป็นโครงการที่ดีนะครับ ได้ทำประโยชน์ให้ชุมชน
เอาใจช่วยนะครับ
น้องๆถูกขู่ไว้มากเรื่องความร่วมมือของชุมชน
ขนาดแจกข้าวสารพระราชทานยังไม่มาเอาเลย
จึงเตรียมการเชิญกลุ่มเป้ายหมายกันเต็มที่
รอดูผลครับ
ไม่อยากคอมเมนต์เรื่อง ด.เด็ก ฮ่าๆๆๆ...