ผลงานที่นำมาเสนอในการประชุมคัดเลือกผลงานเด่นในระดับภาคของศูนย์ความร่วมมือการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลภาคใต้ (HACC) ในวันที่ 21-22 ธันวาคม 2553 นั้นมีมากมายจริงๆค่ะ มีนำเสนอบนเวทีทั้งหมด 20 เรื่อง และโปสเตอร์ 31 เรื่อง แต่ละเรื่องก็มีความน่าสนใจหลากหลายแบบจริงๆ นั่งฟังมาแล้วในวันแรก 13 เรื่อง รู้สึกเลยว่าการอ่านกับการฟังนั้นให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันมากทีเดียว เพราะอ่านจากหนังสือประกอบการประชุม เราจะไม่ซาบซึ้งกับความรู้สึกของคนทำงานจริงๆ เหมือนเวลาที่เราได้ฟัง เราจะรับรู้ได้ถึงความตั้งใจ ความใส่ใจ ความสุข ความทุกข์ที่เกิดระหว่างการทำงานนั้นๆ เห็นได้ชัดว่าคนทำงานสาธารณสุขในบ้านเราที่ทำงานแบบให้ทั้งใจนั้นมีมากมายจริงๆ
ของวันที่สองได้ฟังมาแล้ว 2 เรื่องที่น่าประทับใจ ขอนำบันทึกสดๆมาฝากกันก่อนนะคะ
ทำพรื้อดี ฟันลูกไม่ผุ ผู้นำเสนอคือ ทพ.ปิยณัฐ อินทะเสม รับรู้ได้ถึงความตั้งใจในการแก้ปัญหาฟันผุในเด็กเล็กที่โรงพยาบาลสะบ้าย้อย โดยการวิเคราะห์ปัญหากันถึงก้นบื้งเลยทีเดียว ไม่เดินตามรอยทางเดิมๆที่แก้ปัญหาใดๆไม่ได้ แต่มองหาแนวทางที่จะแก้ปัญหาจริงๆ เริ่มกันตั้งแต่เด็กอายุ 0-3 ปีเลยทีเดียว จำนวนก็ไม่ใช่น้อยๆ คือทั้งอำเภอก็เป็นพันๆเกือบสองพันคน แถมยังหาลู่ทางประสานงานกับคลินิกอื่นที่เกี่ยวข้อง ปลุกจิตสำนึกในการรักษา ดูแลฟันให้กับพ่อแม่ ปู่ย่าตายายของเด็ก ติดตามผลงานว่าสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของคนในชุมชนได้อย่างยั่งยืนหรือไม่ ได้เห็นความพยายามที่จะบูรณาการวิธีการสื่อสารและยุทธวิธีต่างๆ โดยคำนึงถึงความคิด ความเชื่อและบริบทของชุมชนเพื่อให้เกิดผลอย่างยั่งยืน น่าชื่นชมจริงๆค่ะ ไม่ว่าจะได้รับเลือกหรือไม่ก็ถือเป็นการทำดี เพื่อสร้างพื้นฐานดีๆให้สังคมของเรา
ห้องฟันใกล้บ้าน ผู้นำเสนอคือ ทพ.กันต์อริย์ธัช ไชยวิเศษ “คุณหมอโก๋” จากโรงพยาบาลหนองจิก อ.หนองจิก จ.ปัตตานี ซึ่งเริ่มด้วยบทกลอนที่แต่งด้วยคำศัพท์ทั้งภาษายาวีและภาษาไทยใต้ บรรยายถึงความยากลำบากในการมาหาหมอฟัน ขอนำมาบันทึกเล่าไว้ตรงนี้ด้วยความประทับใจ ถึงแม้จะไม่มีเสียงสื่อสารที่ให้ความรู้สึกดีๆเหมือนตอนฟังคุณหมออ่านให้ฟัง
มอมอ...จ๋าหนูสาเก๊ะฆีฆีนี้นานแล้ว เมาะก็แคล้วบัตรคิวฟันทุกทีหนา
ติ่นแต่เช้าจากคอลอฯขับเครื่องมา แต่บัตรหมดหดชีวาแทบหมดใจ
มาพรุ่งนี้ตีห้าแต่เช้าตรู่ ได้คิวหรูเบอร์ 13 งามไฉน
ทำบัตรเสร็จก็นั่งรอด้วยหัวใจ หันมองไปคนพลุกพล่านละลานตา
โอ้ โรงพยาบาลคนมาก จังหู...หนิ แอบไปกินนาซิกาบูก่อน
แสบท้องแล้วตื่นเช้าไม่ได้นอน เดี๋ยวต้องถอนฆีฆีไปไม่ได้กิน
นั่งกินไปบ่นไปออกจากบ้าน ไม่ค่อยหานขับคนเดียวเปลี่ยวจิตหนา
ต้องลากเมาะหลบกระสุนลุ้นกันมา ไหนต้องซื่งบอมอจ๋าเสี่ยงจะตาย
ถ้าบอมอไปอนามัยคงดีนะ มีก๊ะก๊ะอีกหลายคนฆีฆีเน่า
เด๊ะไม่ต้องรีบตื่นเพราะขี้เซา แค่บอมอเอาเครื่องมือไปทำฟัน
ได้ฟังเรื่องราวที่เกิดเนื่องจากเหตุการณ์รุนแรงที่ทำให้การออกให้บริการชุมชนต้องหยุดลง แล้วก็มีการปัดฝุ่นออกให้บริการอีกครั้ง เสริมแรงอสม.ให้สามารถทำงานเกี่ยวกับสุขภาพช่องปากได้ดี ฟังความตั้งใจที่จะทุ่มเททำงานด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ ของทันตาภิบาล อิทธิญา ทองท่า ซึ่งทำงานอยู่ก่อนแล้ว พอคุณหมอกันต์อริย์ธัชมาเริ่มปัดฝุ่นการออกบริการชุมชน ทำให้ชาวบ้านได้รับบริการโดยไม่ต้องเดินทางมาถึงโรงพยาบาล ในตอนท้ายๆของการนำเสนอ ฟังแล้วก็น้ำตาซึมกับความตั้งใจที่จะใช้ความรู้ ความสามารถที่มีให้เกิดประโยชน์กับชุมชน ปิดท้ายการนำเสนอแบบไม่เหมือนใคร คือคุณหมอโก๋ร้องเพลงที่บอกเล่าถึงความดีเล็กๆน้อยๆที่ยิ่งใหญ่ ไม่เคยฟังที่ไหน แต่ฟังแล้วก็อยากจะได้อ่านเนื้อร้องอีกรอบมากเลยค่ะ ซาบซื้งอีกแล้วค่ะ สุดยอดจริงๆ
ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ สดใส สมหวัง ค่ะพี่โอ๋