น้องนางบ้านนา ตอนเยาว์ (ตอนที่ 3 )

         พ่อเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับในวัยเพียง 46 ปีเท่านั้น ภาระทุกอย่างจึงตกอยู่ที่แม่ ลูกผู้หญิง 5 คนวัยไล่เลี่ยกัน มีพี่สาวคนโตเท่านั้นที่ห่างจากคนที่ 2 ถึง 9 ปีและมีครอบครัวแล้วแต่ก็อยู่บ้านเดียวกันแต่คนละหลัง เพราะบ้าน 4 หลังจะเชื่อมกันด้วยชานบ้าน

          ถือว่าพ่อได้ทำไว้ให้พวกเราได้อยู่แบบสบายๆ เวลามีพ่อค้าต่างเมืองมาค้าขายก็จะขอพักที่บ้านเรา เพราะเค๊าเห็นว่าเป็นบ้านหลังใหญ่ เจ้าของบ้านก็จะหุงหาอาหารมาเลี้ยงแบบไม่คิดเงินเลย

        เหตุการณ์แบบนี้นางเห็นจนชินตาแล้ว ถ้ามากันหลายคนก็จะแยกกันไปบ้านคนอื่นด้วย เป็นความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่หาไม่ได้ในสมัยนี้  แม่ทำงานแทนพ่อทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นการไถนา คราดนาซึ่งเป็นงานของผู้ชาย แต่นางไม่เคยเห็นแม่ปริปากบ่นเลยสักครั้ง พี่ๆก็จะช่วยแม่ทำงานอย่าแข็งขัน ยกเว้นนางที่แม่ไม่ยอมให้ทำอะไรเลย นอกจากเลี้ยงหลานซึ่งเป็นลูกของพี่สาวคนโต

     สาเหตุก็มาจากที่นางเป็นคนที่กลัวไส้เดือนและคางคกมากเวลาดำนาพี่ยิ้มซึ่งเป็นพี่สาวคนที่ 4 จะชอบแกล้งโดยการโยนไส้เดือนใส่ นางก็จะร้องไห้และวิ่งหนีและจะไม่ยอมกินข้าว นางเป็นคนขี้งอนและขี้ใจน้อยด้วย ถ้าใครขัดใจก็จะประท้วงโดยไม่ยอมกินข้าว แม่ก็จะดุพี่เบาๆว่า

     "แม่บอกแล้วไงว่าอย่าแกล้งน้อง แล้วทีนี้จะทำยังไง"

       พี่ก็จะก้มหน้ายอมรับผิดโดยไม่โต้เถียง เพราะแม่วางระเบียบเอาไว้ว่า เวลากินข้าวต้องกินพร้อมกัน โดยให้แม่ลงมือกินก่อนแล้วลูกๆทุกคนจึงจะกินได้ ต้องรอกินพร้อมกันทุกมื้อ เมื่อนางงอน พี่ๆก็ต้องรอ และนางก็ไม่ยอมใจอ่อน จนพี่ต้องเลิกแกล้งไปโดยปริยาย

       ทีนี้เวลาดำนาแม่ก็เลยห้ามไม่ให้นางลงไป เคยแอบไปทำตอนแม่เผลอแต่ต้นกล้ามันลอยขึ้นหมดเพราะปักไม่มิด เลยเป็นตัวตลกให้พี่ๆล้อเล่น 

      แม่ให้ทำหน้าที่เลี้ยงควาย ซึ่งนางไม่ชอบเลย เพราะเวลากินข้าว ควายมันไปกินกล้า นางป็นผู้รับผิดชอบต้องไปต้อนควายกลับ นางก็จะขอร้องพี่ว่า

        " ไปแทนได้ไหม นางขี้เกียจ"

      พี่ๆมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มและยอมทำตามแต่โดยดี  

      ครอบครัวเราอยู่กันอย่างมีความสุขตามอัตภาพ ทำมาหากินตามประสาชาวนาทั่วไป พอมืดลงนิดหนึ่งพวกหนุ่มสาวจะออกไปหาเขียดตามหาดทรายที่อยู่ริมห้วย คือใช้มือขุดหาโดยถือไต้ไปคนละอัน นางอยากไปมากแต่แม่ไม่ยอม พอรบเร้านานเข้าแม่ก็อนุญาติให้ไปโดยกำชับพี่ให้ดูแลอย่างดี แต่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวเท่านั้น เพราะไปแค่ครั้งเดียวก็ได้เรื่อง...  

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

พี่ดาเป็นลูกสานคนเดียว ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยทำงานหนักเลย พ่อแม่พี่ชายน้องชายขยันและทำหมดทุกคน ยกเว้นพี่ดาค่ะ  ขี้งอน ฯ ทำให้นึกถึงหลานสาวคือน้องได้มาก ตอนนี้อยู่ที่โคราชค่ะ

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะพี่ดา

• ขี้งอนมากๆค่ะ และไม่ว่าตัวเองจะถูกหรือผิดก็จะไม่ยอมง้อใครด้วย พี่ก็ไม่มีอะไร แค่อยากแหย่น้องเล่นเท่านั้นเองค่ะ
• แม่ไม่ยอมให้ทำอะไรเพราะเป็นคนขี้โรคค่ะ
• ขอบคุณพี่ดามากค่ะที่มาให้กำลังใจน้องเสมอมา

[Baby]

ตอนเด็กๆคุณยายต้องน่ารัก น่าเอ็นดูและเป็นที่รักของทุกคนแน่ๆเลยนะคะ ไม่งั้นคงไม่มีใครอยากจะมาแกล้ง มาหยอกหรอกค่ะ ^^

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะน้องBaby

• หน้าตาคุณยายตอนเด็กๆเอาน้องตุ๊กกี้กับน้องหนูหิ่นมารวมกัน นั่นแหละใช่เลยค่ะ
• ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ