ประสบการณ์สร้างชีวิต


ประสบการณ์สร้างชีวิต

                      ประสบการณ์สร้างชีวิต

            กีฬาสีโรงเรียนผ่านไปไม่กี่วัน  ได้เห็นศักยภาพความตั้งใจ ความใส่ใจในการแข่งขันทั้งกีฬา กรีฑา กองเชียร์ เชียร์ลีดเดอร์  แล้วชื่นชมเด็กๆที่แม้ว่าเวลาเรียนจะไม่ค่อยตั้งใจ(สำหรับบางคน)   พอเวลามีกิจกรรมกีฬาสีไอ้เจ้าตัวแสบที่ชอบโดดเรียนกลับมาเล่นบอลให้เพื่อนๆเชียร์กันสนุกสนาน   แต่ที่สร้างสีสันให้กับกิจกรรมกีฬาสีคือ กองเชียร์และนักเต้นที่เรียกกันว่า เชียร์ลีดเดอร์   ณ  ขณะนี้กลายเป็นธรรมเนียมประเพณีของเด็กๆที่จะขนขวายหารุ่นพี่ที่เป็นหญิงในร่างชาย   ที่มีอาชีพพิเศษคือรับจ้างให้เช่าชุด พร้อมอุปกรณ์ในการจัดแสดงเชียร์  แล้วยังแถมสอนและออกแบบท่าเต้นเชียร์ประกอบ ตลอดงานทั้งสามวัน  ราคาก็ไม่แพง ประมาณ หมื่นห้า ชุดการแสดงก็เหมาะสมสวยงาม บางเจ้าใจป้ำให้ชุดใส่ไม่ซ้ำกันสี่ถึงห้าชุด  ชุดหนึ่งมีผู้แสดง 5-6 คนต่อเพลง  พอเปลี่ยนเพลงก็เปลี่ยนชุดอีก  ดูแล้วตื่นตาตื่นใจดี   แต่ก็มีคนที่ไม่เห็นด้วยกับการจัดกิจกรรมที่เสียเงิน บ้างก็ว่าควรจะมีข้อตกลงสำหรับเชียร์ ให้ใช้นโยบายพอเพียง  ไม่ต้องไปเสียเงินค่าเช่าชุดมากมาย   ครูว่าปีหนึ่งเด็กๆอยากสวยอยากงามก็ปล่อยกันเต็มที่ดีกว่า  ครูเองเคยเป็นครูที่ปรึกษาสีเดิมเคยไปเช่าชุดในร้านทั่วไป  ชุดสวยแบบที่เด็กใส่กันอยู่ทุกวันนี้  ไปเช่าไม่ได้หรอกชุดละร้อย  มีแต่เกินสองร้อยทั้งนั้น   ที่เด็กๆไปจัดหากันเอง  ก็เป็นข้อดีหลายอย่าง  สร้างรายได้ให้กับหญิงในร่างชายทั้งหลายที่มีความสามารถพิเศษในการออกแบบชุด ท่าเต้น และอุปกรณ์การแสดงต่างๆ  เรียกว่าคุ้มค่ากว่าที่ทำเองเสียอีก   

           กิจกรรมกีฬาสีในโรงเรียนให้มอปลายดูแลน้องๆมอต้น  จัดการทุกอย่างตั้งแต่เก็บเงิน  แบ่งเป็นค่าใช้จ่ายในสี ค่าเช่าชุดการแสดง ค่าอาหารกลางวัน อาหารว่าง ค่าน้ำ น้ำแข็ง  น้ำมันนวด ผ้าเย็น ฯลฯ ควบคุมดูแลกองเชียร์ ซ้อมร้องเต้นเชียร์ ฯลฯ อีกกลายรายการที่เด็กๆรู้จักคิดและแก้ปัญหา จนงานสำเร็จได้รับเหรียญ ถ้วย ของรางวัลกันไป    ส่วนกรรมการสภานักเรียนก็ทำงานกันจนนาทีสุดท้าย  ช่วยกันเป็นกรรมการตัดสินและเก็บอุปกรณ์จนเกือบสองทุ่ม  เหน็ดเหนื่อยด้วยกันทุกคน  แต่ทุกคนก็มีความสุข จากกิจกรรมกีฬาสีในโรงเรียน  ซึ่งนับได้ว่าเป็นกิจกรรมที่ทำให้เด็กๆ รู้จัดคิด รู้จักแก้ปัญหา หากกิจกรรมกีฬาสีนี้เป็นวิชา  ครูอยากให้คะแนนนักเรียนที่ตั้งใจทุกคนได้เกินร้อยจริงๆเพราะทุกคนรู้แพ้  รู้ชนะ รู้อภัย และมีความสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกัน   ขอปรบมือชมเชยดังๆๆๆๆอีกครั้งหนึ่ง .............

    

หมายเลขบันทึก: 414286เขียนเมื่อ 16 ธันวาคม 2010 20:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 11:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เอาแบบพอเพียงและใช้วัสดุธรรมชาติ ก็น่าสนใจครับสำหรับชุดเชียร์ทั้งหลาย เด็กๆ จะได้เรียนรู้ประหยัดและมากคุณภาพด้วย

ขอบคุณครูหยุยที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ครูอาจไม่ได้คลุกคลีอยู่กับเด็กกลุ่มที่ดิฉันสอน เด็กๆเหล่านี้ขอโอกาสสวยซักวันเถอะเรียกว่าครั้งหนึ่งในชีวิตก็ว่าได้ และโอกาสที่เด็กๆจะแสดงความสามารถ ตัวตนที่ตนชื่นชอบจริงๆ มีในกิจกรรมของโรงเรียนเท่านั้น ซึี่งทุกคนแต่ละสีมีส่วนร่วมสนับสนุนคนละเล็กคนละน้อยเรียกว่าเก็บเงินน้อยนิด เด็กๆไปหาสปอนเซอร์เองบ้าง และมีผู้ใหญ่อีกหลายๆท่านที่สนับสนุนกิจกรรมนักเรียนก็ยินดีอยากเห็นลูกหลานได้แสดงออก แต่งตัวสวย ตามประสาคนเป็นพ่อแม่หน้ายิ้มบานเป็นจานเชิงว่าเนี่ย..ลูกฉัน สวยไหม ส่วนกิจกรรมพอเพียงแบบชุดประดิษฐ์จากวัสดุธรรมชาติ วัสดุรีไซเคิล โรงเรียนเราก็เคยจัดมาแล้ว เด็กๆก็รุู้จักจัดทำได้สวยงามเข้าลักษณะศิลปะ ได้ดีระดับหนึ่งเชียวละ

สนุกมากค่ะ อยากจะอ่านเรื่องต่อไป แต่ไม่มีเวลา

ต้องรีบทำการบ้าน ขอบคุณค่ะ

ก็เป็นเรื่องที่ดีค่ะ แต่ก็ถูกการจัดกีฬาสี ไม่ควรจะเสียค่าใช้จ่ายมากเกินไป เพราะกิจกรรมนี้จัดขึ้นเพื่อให้นักเรียนสนุก เราน่าจะใช้วัสดุธรรมชาติมากกว่า เพราะประหยัดค่าใช้จ่าย

น.ส. วรรณรัตน์ จันตระกูล

กีฬาสีที่โรงเรียนเราใช่มั้ยคะ

ไม่น่าเชื่อนะคะว่าเด็กโรงรียนเราจะมีศักยภาพ

เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ

นายอิทธิพล แสนทวีสุข

เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากครับ อ่านเเล้วก็รู้สึกดี ก็เพราะเป็กิจกรรมที่น่าสนใจมากหรือเรียกว่าทุกคนรอคอย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท