โสภณ เปียสนิท
นาย โสภณ เปียสนิท ตึ๋ง เปียสนิท

จัดหมวดหมู่เรียนรู้พัฒนา-1


สอบเสร็จแล้วฝนยังไม่หยุด เสียงฟ้า้องครืนๆ ใกล้ไกลตามวาระโอกาส

จัดหมวดหมู่เรียนรู้พัฒนา-1

โสภณ เปียสนิท

...........................


                            บ่ายวันสอบปลายภาคเรียนที่ 1 ฝนตกพร่ำเดี๋ยวพร่างพรูสลับกันเรื่อยไป เหมือนหนึ่งว่าฟ้ารั่ว สอบเสร็จแล้วฝนยังไม่หยุด เสียงฟ้าร้องครืนๆ ใกล้ไกลตามวาระโอกาส นักศึกษาหลายคนหงุดหงิดฟ้าฝนบ่นว่า หลายคนขับรถจักรยานยนต์ฝ่าสายฝนกลับบ้านโดยเร่งร้อนไม่กลัวเกรงความเจ็บไข้ใดๆ หลายคนจับกลุ่มพูดคุยกันภายในอาคาร 4 ชั้น นอกห้องสอบเพื่อฆ่าเวลา ทั้งที่เวลาไม่ควรถูกฆ่าให้สูญไปโดยไร้ประโยชน์

 

                             สายพร สาวน้อยจากราชบุรีร่างผอมบาง กำลังศึกษาในภาคเรียนสุดท้าย นั่งเงียบๆ บนม้าหินชั้น2 ของตัวอาคารคณะบริหารธุรกิจ ทอดสายตามองฝ่าสายฝนไปด้านนอก คำนึงถึงชีวิตหลังจากพ้นรั้วมหาวิทยาลัย จะกลับบ้านไปทำการเกษตรบนที่ดิน 10 ไร่ของพ่อแม่ ตามเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง หรือว่าจะสมัครงานเป็นลูกจ้างรับเงินเป็นรายเดือน ฝึกความอดทนบ่นว่าของเจ้าของเงินให้เขาโขกสับเพื่อแลกกับเศษเงินเลี้ยงชีพไปวันๆ

 

                               สมชาย หนุ่มน้อยจากเมืองกาญจน์ สอบวิชาภาษาอังกฤษเสร็จ เดินออกจากห้องสอบเป็นคนสุดท้าย เห็นสายพรอยู่หน้าห้อง จึงเดินเข้าไปหา “หนาวนะ” เขาทักทายตามบรรยากาศ สายพรหันกลับมาเผชิญหน้าด้วยรอยยิ้มนิดๆ แบบที่สมชายนึกนิยมมาตั้งแต่เรียนปี 1 มาด้วยกัน เกือบ 4 ปีเต็มแล้ว เขาไม่เคยเปลี่ยนความรู้สึกดีๆ ที่มีให้เธอเสมอ “ฝนตกนานมากเลย” เธอตอบเนือยๆ “ขอคุยด้วยนะ” เขาถือโอกาสนั่งลงใกล้โดยไม่รอคำตอบ

 

                           การพูดคุยมีรสชาติมากขึ้นเมื่อได้เปิดประเด็นวิชา “การพัฒนาคุณภาพชีวิต” ที่ได้ทำรายงานส่งอาจารย์ สมชายถามว่า “เธอได้หัวข้ออะไร” สายพรยิ้มกว้าง ภูมิใจที่ตั้งใจทำงานอย่างเต็มความสามารถ แถมมีความรู้มาคุยให้เพื่อนฟังได้ “มงคล 38 ประการ” แล้วพยักหน้ามาทางเขาเหมือนถามบ้าง สมชายตอบ “หัวข้อศีล 5 น้อยกว่าของเธอตั้งมาก” สายพรได้ทีข่มทับเสียเลย “นั่นนะซิ คะแนนต้องน้อยกว่าซิ จึงจะยุติธรรม” “เฮ้ย ไม่ได้ซิเธอ มันยากนา”

 

หมายเลขบันทึก: 413944เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2010 19:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

 

ภาพวัดร่องขุ่นที่อาจารย์เฉลิมชัย โฆสิตพิพัฒน์ ทุ่มเททั้งชีวิตสร้างเพื่อถวายแด่ล้นเกล้ารัชกาลปัจจุบัน นำภาพมาจากที่นี่

  • น่าติดตามมิใช่น้อย นะสมชาย กะสายพร ...
  • ความยิ่งใหญ่ของแรงบันดาลใจ และแรงศรัทธา พระพุทธศาสนาและพระราชา.ของไทย
  • ✿อุ้มบุญ✿ ไปเยือนมาแล้วรู้สึกซาบซึ้ง ทึ่งในความพยายาม และความสามารถ

Ico32เรียนคุณอุ้มบุญครับ

อ.เฉลิมชัย เปลือกนอกโผงผางเสียงดัง ขี้โมโห แต่เท่าที่ทราบ อยู่วัดมานานเกินสิบปีแล้ว ตื่นตี2-3 ลุกสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิ จนป่านนี้ไปไกลแล้วครับ

สวัสดีครับอาจารย์ มาอ่านความภูมิใจของสายพร กับมงคล 38 ประการ

  • ใช่แล้วค่ะ .... คงไกลสุดกู่ เคยฟังบทสัมภาษณ์ท่าน เป็นศิลปินหนึ่งในดวงใจ ของ ✿อุ้มบุญ✿ ทึ่งในแนวคิด แรงศรัทธาของท่าน ที่มีต่อพุทธศาสนา
  • เห็นผลจาการปฏิบัติธรรม .....
  • แอบปลื้มผลงานท่าน... ซื้อมาไว้ที่บ้านไว้ดูทุกวัน ที่เดินลงมาจากห้องนอน  ต้องได้เห็น
  • เสียดายที่ ✿อุ้มบุญ✿ ไม่มีลูกผู้ชาย หากมีจะให้เรียนศิลป์ เพื่อไปช่วยงาน สานต่อ งานศิลป์ที่วัด....ในรุ่นต่อไป

Ico32เรียนคุณอุ้มบุญครับ

เท่าที่ทราบบทเริ่มต้นของท่านเริ่มจาก หลวงพ่อดำที่วัดพุทธประทีป ลอนดอน อธิษฐานขอบารมีของท่าน จนได้เห็นผล จึงเริ่มศรัทธา และทำมาเรื่อย มาอยู่ที่วัดร่องขุ่นท่านทำจริงจัง นั่งมองความคิดตัวเองจนสว่าง นานเข้าก็เห็นความคิดตัวเองชัดเจนขึ้น  

Ico32เรียนท่านผู้เฒ่าครับ ถึงบทสรุปแล้วครับ ยาวนานเหลือเกินสำหรับเรื่องราว38ตอน ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ

จรรย์เคยเรียนรู้มงคล 38 ประการ จากการไปอบรมผู้บริหารมา
เป็นธรรมที่่ใครปฏิบัติได้ จะนำความเจริญรุ่งเรืองให้กับชีวิต
ซึ่งมีเหตุมีผลน่าเชื่อถือได้ ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน
เพราะแต่ละข้อนั้นล้วนแต่ชี้นำให้กระทำดีละเว้นความชั่วทั้งสิ้น

Ico32เรียนคุณแจนครับ

สารัตถะที่สรุปมาตรงตามหลักการใหญ่แล้วครับผม พระสอนอย่างนั้น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท