เล่าเรื่อง ชมรมผู้สูงอายุโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า (2)

       พอถึงวันที่ 1 ตุลาคม 2552 ข้าพเจ้าก็พ้นจากชีวิตราชการออกมาเป็นราษฎรธรรมดาคนหนึ่ง ซี 8 ที่มีอยู่ก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป  ทำให้มองเห็นสัจธรรมแบบโลก ๆ (ยังไม่ได้มองเห็นด้วยวิปัสสนาญาณ) ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ไม่มีอะไรอยู่ได้ตลอดไปหรือที่เรียกกันว่าไม่มีอะไรอยู่ค้ำฟ้า ช่วงที่ออกจากราชการข้าพเจ้ายังเรียนนิติศาสตร์ภาคบัณฑิตอยู่ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์จะเรียนตอนเย็น พอมีเวลาว่างบ้างจึงไปร่วมกิจกรรมกับทางชมรม 3 กิจกรรม คือ

1. กิจกรรมงานเลี้ยงสังสรรค์เดือนเกิด ทางชมรมจะจัดเดือนละครั้งในวันพฤหัสบดีที่ 2 ของเดือนในแต่ละเดือนจะมีสมาชิกชมรมเกิด  มากกว่า 100 คน ผู้เข้าร่วมงานจะเสียค่าอาหารคนละ 150 บาทใครจะให้มากกว่าก็ได้ คนที่เกิดในเดือนนั้นไม่ต้องเสียค่าอาหาร งานจะเริ่มประมาณ 09.30 น. และเลิกประมาณ 14.00 น. กิจกรรมในงานจะมีการเลี้ยงอาหารโต๊ะจีน  การร้องเพลง การแสดงของสมาชิก การเต้นรำแบบจับคู่ การเต้นรำแบบเข้าแถวเต้น (Line dance) พิธีกรรมทางศาสนา การมอบของขวัญวันเกิด และการจับฉลาก เป็นต้น

2. กิจกรรมฝึกลีลาศเพื่อสุขภาพ ข้าพเจ้าเลือกแบบจับคู่โดยชวนแม่บ้านไปด้วย กิจกรรมนี้จะมีในวันพุธ เวลา 10.00 – 12.00 น. ครูผู้สอนคืออาจารย์เสริมและอาจารย์ประดับ  จันทร์หอม ท่านเป็นสามีภรรยากันท่านใจดีทั้งคู่ เรียนฟรีไม่เสียเงินเพราะครูสอนโดยไม่คิดค่าจ้าง แต่ละครั้งจะมีสมาชิกมาเรียนประมาณ 20 คน ความรู้ที่ได้ถูกนำไปใช้จริงในวันงานเลี้ยงสังสรรค์เดือนเกิด

3. กิจกรรมฝึกลมปราณแบบซี่กง เป็นกิจกรรมที่นิสิตปริญญาโทซึ่งเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลพระนั่งเกล้าได้ทำวิทยานิพนธ์ในเรื่องนี้ข้าพเจ้าได้อยู่ในกลุ่มทดลองด้วยได้ฝึกลมปราณ ซี  ฮู  ๆ อยู่ 4 เดือนจึงเลิก รู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้น ได้ความรู้ไปใช้ในชีวิตประจำวัน และได้มีเพื่อนรุ่นสุดท้ายหลายคน

[ธเนศ ขำเกิด]

ก้าวหน้าไปเยอะเลย เรื่องเต้นรำเป็นปมด้อยของผมมานานแล้ว ผมสนใจร้องคาราโอเกะ และฝึกร้องด้วยคีย์บอร์ดนะ

[นาย สุพจน์ น้อยจินดา]

ถ้าอาจารย์ธเนศ มาสมัครเป็นสมาชิกจริง ๆ ก็นับว่่าเป็นบุญของชมรมที่ได้คนเก่งมาช่วยกันพัฒนา