จิตเกษม-4
จิตเกษม-4
โสภณ เปียสนิท
...........................
หลวงพ่อนิ่งคิด รับป้านน้ำชาจากเณรน้อย รินใส่ถ้วย เขาคิดว่า “น้ำชาอะไรนะ หอมน่าดื่มจัง” เท่านั้นเอง หลวงพ่อวางถ้วยน้ำชาตรงหน้าเขา พยักหน้ายกให้ “ระดับแรก เรียกว่า สุขวิปัสสโก จิตท่านผุดผ่อง ไม่ต้องการความสามารถพิเศษใดๆ แต่จิตเกษม บริสุทธิ์ มีสุข ไม่ยึดติดสิ่งใด เหมือนน้ำไม่ติดบนใบบัว”
เขาสนใจลำดับต่อมา “แล้วระดับที่ 2 เล่าหลวงพ่อ” “เตวิชโช วิชา 3 ประการ ท่านรู้อดีต เรียกว่า ปุพเพนิวาสานุสติญาณ รู้อนาคต เรียกว่า จุตูปปาตญาณ รู้จักทำกิเลสให้หมดไป เรียกว่า อาสวักขยญาณ”
“ระดับที่ 3 คืออะไรครับ” “อภิญญา 6 ประการ 1. แสดงฤทธิ์ได้ 2. หูทิพย์ 3. รู้วาระจิตผู้อื่น 4. ระลึกชาติ 5. ตาทิพย์ 6. ทำกิเลสให้สิ้น”
“ระดับที่ 4 เล่าครับ” “เรียกว่า ปฏิสัมภิทาญาณ 4 ประการ อัตถปฏิสัมภิทา แตกฉานในอรรถยกหัวข้ออธิบายเนื้อหาสาระอย่างกว้างขวาง ธัมมปฏิสัมภิทา แตกฉานในธรรม สรุปเนื้อหาธรรมแม่นยำเที่ยงตรง นิรุตติปฏิสัมภิทา แตกฉานทุกภาษาพูดได้ฟังได้ไม่ว่าภาษาคน ภาษาสัตว์ทุกชนิด ปฏิภาณปฏิสัมภิทา ปฏิภาณดีแคล่วคล่องว่องไวในญาณทัศนะทุกประการ”
เขาคิดสงสัยว่า ระดับที่สี่มีคุณสมบัติน้อยกว่าระดับที่3 “ระดับที่4 นี่ถือว่าคุณพิเศษสูงที่สุดใช่ไหมครับ” “ใช่แล้ว” “เหมือนจะน้อยกว่า ระดับที่ 3” “ท่านยังมีวิชชาอีก 8 ประการ วิปัสสนาญาณ มโนมยิทธิ อิทธิวิธี ทิพยโสต เจโตปริยญาณ ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ ทิพยจักษุ อาสวักขยญาณ ครอบคลุมทั้งหมด”
เขาคิดหาเหตุผลแห่งความแตกต่าง “เหตุใดจึงมีหลายระดับเล่าครับ” “ขึ้นอยู่กับวาสนาเก่าของท่านเหล่านั้นเอง ฝึกมาไม่เหมือนกัน อุปนิสัยต่างกัน มีวิธีเข้าถึงต่างกัน ความต้องการต่างกัน แต่จิตเกษม หมดกิเลสเหมือนกัน”
วันนี้เขาได้รับฟังเรื่องราวของพระศาสนาในส่วนที่เป็นเป้าหมายสูงสุดด้วยความเข้าใจ หลังจากเดินตามแนวทางที่หลวงพ่อสั่งสอนมาหลายปี หลวงพ่อคุยกับหมาตัวโปรดเบาๆ สมชาติมองใบไม้กลิ้งเกลื่อนบนพื้นปลิวไปตามแรงลม เหมือนหมู่สัตว์เวียนว่ายตายเกิดภพน้อยภพใหญ่ไปตามกระแสกรรม เคว้งคว้างมองหาเบื้องต้นเบื้องปลายไม่เห็น ช่างน่าสงสารนัก คนเรามีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งใด
ความเห็น (7)
ภาพน้ำชาและถ้วยชาพร้อมกาน้ำชา นำมาจากที่นี่ครับ
ติดตามมาจนครบ 38 ตอน คงต้องย้อนไปทบทวนแล้วซิคะครู
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
จริงแล้วครับนักเรียนเก่งของห้อง ลองเอาแบบหนูดี วนิษา เรซ ซิครับ จัดทำ mind map ของมงคล38 แบบง่ายๆ ไว้ที่บันทึกของคุณอุ้มบุญดูซิครับ จะตามไปชมไปเชียร์ และให้กำลังใจ ทำดังนี้ได้ เส้นทางบุญสว่างไสว
ดูใจตนเองมากจะเห็นอัตตา ตัวตน ยึดมั่นถือมั่น เป็นเราเป็นเขา พอใจคนนี้ ไม่พอใจคนนั้น เราแบกสิ่งเหล่านี้ แม้ในการท่องเน็ทด้วย ผมเรียกสิ่งเหล่านี้ว่า "พากอัตตาไปท่องเน็ท"
เห็นภาพเทียนสวยงามและมีความหมายเลยนำมาฝากครับ
๏ สุขวิปัสโกกร่อนก้อน กิเลส หลบแฮ
เตวิชโชทันเหตุ หดร้าย
อภิญญาหยั่งเวท กายทิพย์ ทั่วนา
ปฏิสัมภิทาญาณคล้าย ครบแล้วจิตเกษม๚ะ๛
นักเรียนคนนี้ยังไป ไม่ถึงไหน
เพราะใจที่ยังพันผูก ไม่ปล่อยวาง
ต้องกลับทวนทบต่ออีก ไม่ให้ห่าง
แม้ตามทางครูคอยชี้ ไม่เห็นธรรม......
" นักเรียนเรียนซ้ำชั่วโมงซ่อมเสริม"
เรียนครูภาทิพครับ
ขอบคุณสำหรับคำโคลงไพเราะไว้กล่อมใจคนวเนจรในห้วงหาวแห่งgotoknow.org เหมือนดาวดวงสกาวบนฟ้ากว้าง ปานนั้น
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
อ่านคำวิพากษ์ครั้งล่าแล้วรำลึกถึงโคลงโลกนิติบทหนึ่งเอามาวางนิ่มๆไว้ตรงนี้ แข่งกับของครูภาทิพ อิอิ
รวงข้าวคราวสุกน้อม รวงลง
รวงลีบชูรวงตรง สู่ฟ้า
เฉกปราชญ์ฉลาดยิ่งยง รู้ถ่อม ตนนา
คนโง่คิดโอ่อ้า อวดอ้างเสนอตน