เป็น...ความรัก ต้องห้าม ยั้งดวงจิต
หรือเรียกว่า ผิดทางรัก คงจะได้
ด้วยพบกัน ช้าเกิน ต้องตัดใจ
หาแล้วไม่ ต้องเสียใจ กันหลายคน
เป็น...ความรัก ที่เรา จำต้องซ่อน
เหมือนลูกไก่ เปียกปอน ต้องหลบฝน
อยากจะบอก รักเธอ ให้อับจน
เกรงไม้พ้น สร้างมลทิน ให้ใจเธอ
เป็น...ความรัก ที่จำต้องเก็บไว้
ภายในใจ ห้ามมิให้ พลาดพลั้งเผลอ
อยากโทรหา หวังจะได้ยินเสียงเธอ
ก็ไม่กล้า กดเบอร์โทร เธอให้มา
เป็นความรัก คิดเอาเอง ว่าแสนหวาน
เปรียบประมาณ น้ำค้าง กลางเวหา
ลมพราวพรู พาต้องผิว ชุ่มอุรา
อุปมาเหมือน สัมผัสรัก จากใจเธอ
เป็น...ความรัก ที่คำนึง ถึงตลอด
หลับตาลง ทอดถอนใจ อยู่เสมอ
เฝ้าแต่คิด เฝ้าแต่คอย ใจพร่ำเพ้อ
แม้พบเจอ เพียงครั้ง คงสุขใจ
เป็น...ความรัก ที่มี อานุภาพ
ด้วยตราบาป แต่ปางก่อน ฤาไฉน
พอมาพบ ความรัก ต้องหลีกไกล
เพราะเธอมี คู่ชิดใกล้ จำต้องลา........ T_T
สวัสดีค่ะ คุณ Jan
ตามมาอ่านบทกลอนที่ไพเราะค่ะ ขอบคุณค่ะที่ไปเยือน ขอแต่งเล่นๆมั่งว่า
เป็นความรักที่จักต้องเสียสละ
ด้วยภาระเธอมีคู่ชิดหมาย
แม้นฉันรักเธอมากทั้งใจกาย
ฉันจะไม่ทำร้าย..เขาและเธอ
พี่จรรย์ค่ะ แต่งยากนะคะ แนวอกหักรักคุด ..
รักเธอข้างเดียว เหมือนข้าวเหนียวนึ่ง รอซึ้ง ไปผึ่งหัวใจ ให้หายเหี่ยวแห้ง :)
อ้าย กลายเป็นกลอนประตู ซะแล้ว อยากให้ทุกรัก สมหวัง ดั่งใจ
ยากจริงๆค่ะ เพราะพี่จรรย์ไม่มีประสบการณ์ทำนองนี้ อิ-อิ
คุณจรรย์ครับ รักต้องห้ามรุ่นลุงต้อง เวอร์ชั่นของรังษิยา บรรณกรครับ ซึ้งสุดๆ
เอาเนื้อเพลงมาฝาก
ใยพระพรหม..นำฉันให้มาใกล้เธอ
พานพบเธอ แต่ให้เธอมีเขาผูกพันธ์..
สุดเฉลย เอ่ยความช้ำกรรมเรานั้น
เพียงแรกรัก จิตถูกบั่น
สุขที่ฝันพลันมลาย
...มองเห็นกัน
ค่ำเช้าบ้านเราอยู่เคียง ยินสำเนียง
ยลเธอเคียงกันแล้วอยากตาย
เหมือนคนบาป ต้องคำสาปให้ช้ำใจกาย
สุดเปล่าเปลี่ยว ระทมเดียวดาย
ด้วยพลาดหมาย ชายที่ปอง
...ช้ำ..อะไรเช่นนี้
.รัก...คนมีเจ้าของ
..ยาม..เธอแนบประคอง
ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง
ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ...
ใยพระพรหม แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ
ปองรักเธอ ไฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ
รักต้องห้าม
เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้
สุดจะผ่อน ความร้อนคลายไป
เหมือนตกอยู่ใน อ-เว-จี
....ดนตรี..........
ใยพระพรหม แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ
ปองรักเธอ ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ
รักต้องห้าม
เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้
สุดจะผ่อนความร้อนลงไป
เหมือนตกอยู่ใน..อ-เว-จี
ต้องห้ามที่ใจนะคะพี่ Jan
ถ้าใครตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
ก็ต้องห้ามใจและพาตัวให้ห่างๆ เข้าไว้ค่ะ
อย่าเพิ่งรีบเป็นลุงค่ะ เรียกพี่ยังไหว
เพลงรักต้องห้ามนี้ตอนเด็กๆ ได้ยินลุงข้างบ้านเปิดแผ่นเสียงทุกวัน
จนจำได้เอาไปร้องสอบได้คะแนนเต็ม 10 (เพราะคุณครูใจดี)
แต่เพิ่งทราบชื่อนักร้องวันนี้เอง ต้องไปหาเปิดฟังซะแล้ว
เธอจะมาจากไหนไม่เคยคิด
แต่เธอมาสนิทแนบในใจฉัน
เธอจะเป็นใครนั้นไม่สำคัญ
เพราะทุกวันฉันมั่นรักแต่เธอ
ขอบคุณที่ส่งไปให้นะครับ ขอมอบให้เจ้าของคืนสักล้านหน
จะขอเป็นแฟนคลับติดตามอ่านบันทึกนะครับ
สวัสดีค่ะพี่จรรย์
ความรักก็เหมือนยา
ท่องห้าอาร์(R)ให้ขึ้นใจ
หากผิดตำราไซร้
โรคกายใจไม่บรรเทา
พี่จรรย์เพิ่มให้อีก 2 R เป็น 7 R เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับ รักต้องห้าม...ต้องห้ามรัก
ไม่มีความเห็นค่ะ
1. เพราะแต่งกลอนไม่เป็น
2. เพราะไม่กล้าห้ามใจใคร เพราะใจตัวเองยังห้ามไม่ได้
3. เพราะรู้ว่าเพื่อนคนนี้ของ น้อง คงรู้ตัวเองดีว่าจะทำอย่างไร
ถ้าเขาไม่คิดห้ามใจตัวเอง เขาคงไม่บอกใครปล่อยให้ใจเตลิดไปนานแล้ว
สรุปว่าเขาเป็นคนดี รู้จักยั้งคิด คำนึงถึงความผิดถูก
เป็นกำลังใจให้คนที่...กำลังจะตกเหวลึกค่ะ....อิๆๆๆ
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ
ที่จริง น้องเขาชอบอ่านและเขียนร้อยแก้วได้กินใจ(ส่งมาให้จรรย์อ่านบ่อยๆ)
ก็คงอยากได้กลอนไปเพิ่มเติมจินตนาการเท่านั้นเองค่ะ
มาชม...ขอแจมนิด ๆ ...
รักคิดฮอดกอดบ่อได้ใจหว่งหา
หยาดน้ำตาพาน้ำคำพรำน้ำฝน
อยากยินเสียงอยากเห็นหน้านฤมล
ได้แต่บ่นละเมอหายอดยาใจ
ฤารักเรามีเพียงรักประจักษ์จิต
ไม่ให้ชิดอยู่ร่วมกันฤาไฉน
เพียงแต่รักทำแทนแฟนได้อย่างไร
ขอลาไกลไปลับแล้วแก้วตา..เอย.
ขอบคุณค่ะอาจารย์
ขออนุญาติ mail ไปให้เจ้าของโจทย์
ต้องชอบใจแน่ๆ เลยค่ะ
ชอบอ่านกลอนแต่ไม่กล้าเขียน มีแต่ชั้นบรมครูทั้งนั้น ขอชม
ชอบอ่านกลอนแต่ไม่กล้าเขียน มีแต่ชั้นบรมครูทั้งนั้น ขอชม