"บ่ม" พลังเพื่อ "พ่อ"...
มีโอกาสได้ดูรายการ "ครอบครัวเดียวกัน" ทางทีวีไทยเมื่อเย็นนี้ เป็นการนำเสนอเทปแรกของการทำกิจกรรม บ่มพลังเพื่อพ่อ ร่วมกันของ 6 ครอบครัวที่ได้รับคัดเลือกเข้าร่วมโครงการนี้ ซึ่งแต่ละครอบครัวก็มีที่มาที่ไปในการได้เข้าร่วมโครงการที่แตกต่างกันครับ บางครอบครัวลูกเป็นคนเขียนจดหมายเข้ามาเพื่อขอร่วมโครงการ และบางครอบครัวพ่อเป็นคนอยากเข้าร่วมโครงการนี้เอง...
แต่สิ่งทีเหมือนกันของทุกครอบครัวที่ผมสัมผัสได้จากการดูรายการคือ เรื่องของสัมพันธภาพระหว่างพ่อกับลูกของทุกครอบครัว ที่เหมือนมีเส้นบาง ๆ มากั้นกลางระหว่างความเข้าใจซึ่งกันและกัน ซึ่งมีทั้งปมปัญหาที่เกิดขึ้นตั้งแต่วัยเด็ก ปัญหาที่เริ่มก่อตัวขึ้นสำหรับลูกวัยรุ่น และปัญหาระหว่างพ่อกับลูกซึ่งอยู่ในวัยทำงานแล้ว...
และสิ่งที่ผมสัมผัสได้อีกอย่างคือ ทั้งพ่อและลูกของทุกครอบครัวต่างฝ่ายต่างก็มีความรักให้กันและกัน แต่เหมือนว่ายังขาดการแสดงออกหรือการแสดงออกบางอย่างอาจทำให้อีกฝ่ายไม่เข้าใจหรือมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนในเจตนาของอีกฝ่าย ซึ่งเมื่อเก็บความรู้สึกเหล่านี้ไว้นาน ๆ ก็จะกลายเป็นความรู้สึกห่างเหินขึ้น ซึ่งบางครั้งอีกฝ่ายหนึ่งก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไป...
มีอยู่ครอบครัวหนึ่งครับที่สัมพันธภาพระหว่างลูกสาวคนโตกับพ่อไม่ค่อยดี เพราะพี่สาวมักจะรู้สึกเสมอว่าพ่อรักน้องมากกว่า ซึ่งสัมผัสได้จากการแสดงออกของพ่อที่มักจะตอบคำถามเดียวกันที่พี่น้องสองคนถามไม่เหมือนกัน โดยพี่สาวจะรู้สึกเสมอว่าพ่อจะตอบคำถามเดียวกันนี้ของน้องด้วยภาษาและน้ำเสียงที่อ่อนโยนกว่าตอบกับตน...
โดยเฉพาะเรื่องการกอด ที่พ่อมักจะกอดน้องสาวคนเล็กอยู่เสมอตั้งแต่เล็กจนโต แต่กับพี่สาวตั้งแต่โตมาไม่ได้กอดกันอีกเลย ซึ่งสำหรับพ่อเองก็ไม่ได้คิดอะไร เป็นแค่เพียงความเคยชินด้วยเหตุผลที่ลูกสาวคนโตเมื่อตอนเด็กเป็นคนขี้ร้อน และมักจะสบัดตัวหนีเมื่อพ่อจะกอด พ่อจึงมักจะกอดแต่ลูกสาวคนเล็ก...
หลาย ๆ ครั้งนะครับที่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งเกิดขึ้นภายในครอบครัว ทั้งที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม แต่มันกลับกลายเป็นปมปัญหาซึ่งได้ก่อตัว จนขยายเป็นปัญหาที่สร้างรอยร้าวให้เกิดขึ้นกับสัมพันธภาพของคนในครอบครัวได้ เพราะคำพูดหรือการกระทำของคนที่เรารักย่อมส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของเรามากกว่าคำพูดหรือการกระทำของคนอื่นนะครับ...
...โอกาสดีในช่วง "วันพ่อ" ปีนี้ หาเวลามานั่งเปิดอกพูดคุยกันระหว่างพ่อลูก และสมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัว เพื่อปรับความเข้าใจซึ่งกันและกันในเรื่องต่าง ๆ ที่ยังคั่งค้างภายในใจกันอยู่นะครับ ถือเป็นการ "บ่มพลัง"ให้กันและกันใน "ครอบครัว" เพราะความรักความเข้าใจกันของสมาชิกในครอบครัวย่อมสร้างความสุขและความเข้มแข็งให้เกิดขึ้นในครอบครัว ซึ่งเป็นสถาบันทางสังคมสถาบันแรกที่มีความสำคัญนะครับ เพราะถึงยังงัยแล้วเราก็เป็น "ครอบครัวเดียวกัน" ครับ...
ความเห็น (10)
บ่ม..... เพาะเมล็ด พันธุ์แห่ง ความดี
พลัง..... ใจมีได้ ด้วยแรง ศรัทธา
เพื่อ...... แผ่นดิน ถิ่นเกิด กำเนิดมา
พ่อหลวง.. นำพา ให้ไทย เจริญ........
✿อุ้มบุญ✿
พ่อ หลวงนำพา ให้ไทย เจริญ
วันพ่อมาทำดีเพื่อพ่อนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
วันนี้ใครๆ ก็เขียนถึงพ่อ ไปกราบพ่อ พาพ่อไปทานข้าวหรือไปเที่ยวทำบุญทำกุศล แต่พี่คิมไม่ได้กราบพ่อมาเป็นเวลา ๑๘ ปีแล้วนะคะ
ที่ผ่านมา "เวลาสุขสบายก็คิดถึงพ่ออยากให้พ่อรับรู้ ถ้าหากวันที่รู้สึกเป็นทุกข์พี่คิมก็แอบร้องไห้อยู่คนเดียว และคิดถึงพ่อมากเวลาเป็นทุกข์"
ขอกราบพ่อของทุกคนและพ่อหลวงค่ะ
ครับ... 
คุณ ครูบ้าน ๆ
ใช้โอกาสดี ๆ นี้ได้มานั่คุย ทบทวนถึงสัมพันธภาพที่ผ่านมาของคนในครอบครัวกันนะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีครับท่านว่าที่ดร. : คิดว่าหลายๆ ครอบครัวมีไม่บ่อยครั้งนักที่จะนั่งคุยแบบเปิดอก ยิ่งเมื่อต่างคนต่างโตขึ้นมีสังคมของตัวเอง มีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ การให้เวลากับครอบครัวยิ่งลดน้อยลง การที่คิดว่าความคิดของตนโตพอแล้ว อัตตา ที่กันทุกคนอยู่ที่ว่าใครจะลดได้ก่อนเท่านั้นเอง คนที่สามารถลดอัตตาได้นับว่าเป็นบุญที่ยิ่งใหญ่ เพราะต้องเสียสละอะไรมากมายภายในตนเองให้ผู้อื่นเสมอๆ ค่ะ จะบอกพี่ก็มองเห็นว่ามีในตัวตนของว่าที่ดร.ท่านนี้ด้วยนะคะ ขอให้มีกำลังใจค่ะ =)
ครับ... พี่เหมี่ยว 
ณัฐพัชร์
เห็นด้วยครับผมว่า...
ยิ่งเมื่อต่างคนต่างโตขึ้นมีสังคมของตัวเอง มีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ การให้เวลากับครอบครัวยิ่งลดน้อยลง การที่คิดว่าความคิดของตนโตพอแล้ว อัตตา ที่กันทุกคนอยู่ที่ว่าใครจะลดได้ก่อนเท่านั้นเอง
คนที่สามารถลดอัตตาได้นับว่าเป็นบุญที่ยิ่งใหญ่ เพราะต้องเสียสละอะไรมากมายภายในตนเองให้ผู้อื่นเสมอๆ
ขอบคุณมากครับ...
ครอบครัวเดียวกัน พ่อลูกผูกพัน
บางครั้งการแสดงออกของพ่อว่ารักลูกจะน้อยมาก ลุกเลยเกิดความรู้สึกว่าพ่อไม่รัก
ครับ... พี่ประกาย 
ประกาย~natachoei ที่~natadee
เห็นด้วยเลยครับ...
อาจจะเป็นเพราะผู้ชาย (โดยเฉพาะในสังคมไทย) ไม่ค่อยได้แสดงออกเรื่องของความรู้สึกมากนักนะครับ จึงอาจทำให้ลูก ๆ ในหลายครอบครัวรู้สึกเช่นนั้นนะครับ...
ขอบคุณมากครับ...