ในห้องเรียนวิชาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ก่อนหน้าที่จะหมดชั่วโมงเรียนหลวงพี่สมพรได้เอ่ยปากขึ้นว่า
"วันอาทิตย์หน้าพระอาจารย์จะสอนเรื่องการโกหกเป็นบาป ซึ่งเพื่อให้ทุกคนเข้าใจได้เร็วขึ้น ขอให้นักเรียนทุกคนอ่านหนังสือบทที่ 7 กันด้วยนะ"
วันอาทิตย์ถัดมา ในห้องเรียนห้องเดิม หลวงพี่สมพรได้ทวงถามถึงการบ้านที่ท่านให้ไว้เมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อนนั้น
"เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พระอาจารย์ให้ทุกคนไปอ่านบทที่ 7 กันมา มีใครที่อ่านมาแล้วบ้างให้ยกมือขึ้น"
ทุกคนในห้องเรียนต่างก็ยกมือขึ้นอย่างพร้อมเพรียง ยังรอยยิ้มให้ผุดขึ้นบนใบหน้าหลวงพี่ ก่อนที่จะบอกว่า
"หนังสือที่ทุกคนใช้เรียนกันน่ะ มีแค่ 6 บท เท่านั้นเองนะโยม... ต่อไปเรามาเรียนเรื่องโกหกเป็นบาปกันได้แล้ว"
ถ้า meepole อยู่ในห้องนั้น รับรองว่าจะมี 1 คนที่ไม่ยกมือ
เหตุผล meepole ลองไปเปิดอ่านแล้ว ไม่เห็นบทที่ 7
ไม่ได้อ่าน แต่ไม่โกหก ไม่ไช่เพราะกลัวหรือไม่กลัวบาป แต่เพราะไม่โกหก
สาธุในกุศลเจตนา
ยอมรับว่าเคยโกหก แต่เรื่องที่เราโกหกไม่มีผลเสีย หรือเกิดความเสียหายต่อผู้ใดเลย จะเป็นบาปไหมนะ
ฮ๋า 555 ขำดีค่ะ ได้สาระด้วย ขอยืมมุขไปใช้หน่อยค่ะ ได้ไหมคะนี่
อ่านแล้วก็ขำดีนะ หลวงพี่ช่างมีกลอุบายมาเพื่อสั่งสอนนักเรียนให้เข้าใจคำว่าโกหกจริง ฮิฮิ