ปลายทางของผีเสื้อ


 

  แพรน้ำค้างพรางตาครารุ่งสาง  

แดดแรกย่างเยือนฟ้ามาแต้มสี  

พลิกพืชพันธุ์พลันพรากจากราตรี
 
พบรพีอุ่นหล้าลาหนาวกาย  

 


                                      วามแวววับสลับสีผีเสื้อน้อย  

                            ปีกขยับค่อยค่อยสู่เป้าหมาย  

                            เล็บมือนางดกดอกออกเรียงราย  

                            รอผีเสื้อปีกลายหมายกลิ่นไอ  

 


    เพราะแสงพรางจึงมิเห็นเส้นทอถัก
 
คือกับดักแมงมุมซุ่มม่านไหม  

ติดกับดักหนักหน่วงด้วยบ่วงใย  

หากแรงใจดิ้นรนจึงพ้นพลัน  

 


                              เล็บมือนางต่างรอผีเสื้อน้อย  

                    ซี่งหลงลืมย้อนรอยสู่ทางฝัน  

                    เปลี่ยนเป้าหมายย้ายทิศนิจนิรันดร์  

                   เพียงกับดักขวางกั้นฝันเปลี่ยนทาง  

 


           โอ้ตัวเราไยเป็นเช่นผีเสื้อ

ยอมเป็นเหยื่อเสียรู้ผู้ขัดขวาง

เพียงเล่ห์กลมนตร์มายามาอำพราง

กลับก้าวย่างหลบลี้หนีอุดมการณ์

 

 

Butterfly 's Destination



The dew in the morning.

The sunshine wakes up the world.

Butterflies move their wings.

To get the flower's honney.

Unfortunately, a baby butterfly

Caught by a spider's net.

Struggle, struggle for life,

Then, free from the net,

it's a pity ! she lost her destination.

Like the man throw away his aim,

Inspite of knowing where to go on...



ครูภาทิพ เขียนเมื่อ  ปี ๒๕๔๓

 ครูไผ่นำเสนอที่ http://www.reurnthai.com/index.php?topic=1419.0 เมื่อ เมื่อ 16 ก.ค. 05, 20:10

ปรับปรุงเล่าสุด  26 พฤศจิกายน 2553 20:00

หมายเลขบันทึก: 410538เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2010 20:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 00:43 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

ปีกขยับค่อยค่อยสู่เป้าหมาย ...

ติดกับดักหนักหน่วงด้วยบ่วงใย ...

เป็นการบรรยายที่มองเห็นภาพได้ ชัดเจนค่ะ

ขอชื่นชมผลงานด้วยใจจริง

 อิสระเสรีของผีเสื้อ

 ไม่หลงเหลือให้กางปีกได้อีกหน

 เฉกชีวิตที่ปลายทางของบางคน

 อาจมืดมนหมดหวังหลั่งน้ำตา

 

 ก่อนจะตัดสินใจใดใดนั้น

 ควรเรียนรู้ให้เท่าทันปวงปัญหา

 หากปล่อยใจตามอารมณ์หลงมายา

 ย่อมเสียท่าเหมือนผีเสื้อเหยื่อแมงมุม

             

สวัสดีค่ะคุณ สันติสุข สันติศาสนสุข

 

เพราะโลกนี้ภัยร้ายมากมายนัก

ล้วนกับดักพร้อมพลันมากั้นขวาง

เพียงพริบตาถูกขย้ำด้วยอำพราง

แม้ปีกกางเกินกระพือยื้อชีวิน

 

ขอบคุณที่มาร่วมแจมค่ะ

บทกลอนไพเราะมากค่ะ....

เพราะจนกิ่งไผ่ฯไม่อาจตอบเป็นกลอนได้ เพราะบรรยายไม่หมด

รู้แต่เพียงว่า  เป็นกลอนที่  อ่อนละมุน  พริ้วไหว  เบาบาง  ดั่งปีกผีเสื้อน้อยนั่นเลยนะคะ 

อะไรจะปานนั้นจ๊ะ   กิ่งไผ่    ผลงาน๑๐ ปีที่แล้วค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

น่าเศร้าจังครับ ผีเสื้อตายเสียก่อน ติดใยแมงมุม

สวัสดีค่ะ ผีเสื้อของครูภาทิพ  ไม่ได้ตายนะคะ เพราะดิ้นหลุดไปได้

เพียงแต่ไม่ไปยังทิศทางเป้าหมายเดิม   เปลี่ยนทิศทางไปเพียงเพราะ

เจออุปสรรคค่ะ   ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

  • สวยงามเช่นไร....ก็ไปในที่เดียวกันนะคะพี่ครูภาทิพ

ค่ะ  น้องอุ้มบุญ  ธรรมชาติ  ธรรมดา

ขอบคุณที่แวะมา

ผีเสื้อแสนสวย

แต่มีอันตรายรอบด้าน

เจ้าชั่งเปราะบาง

สวัสดีค่ะครูอี๊ด ขอโทษด้วยค่ะที่เพิ่งมาทักทาย ไปราชการหลายวันค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาชมผีเสื้อค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท