วันเกิด beeman ภาคหก

   เมื่อวันขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีขาล ก่อนวันลอยกระทง ๑๔ วัน (21 พ.ย.) หรือตรงกับวันอาทิตย์ที่ 7 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2553 เป็นวันคล้ายวันเกิดของ beeman อีกครั้งหนึ่ง

  วันนี้อยู่ที่กทม. ช่วงเช้าไม่ได้ตั้งใจตื่นไปตักบาตร พอทานข้าวเสร็จก็แจกเงินวันเกิดให้ลูกๆ ภรรยา และคุณแม่ คนละ 100 บาท แม้ว่าจะดูไม่มาก แต่ตั้งใจให้ทานแก่ญาติสนิทสายตรง คงได้บุญบ้าง..อิอิ

  พูดถึงการทำบุญหรือทำกรรมดีนี่มีอานิสงค์ มากกว่าทำกรรมชั่วหรือทำบาป เช่น ทำบุญ 100 บาท กับ ทำชั่ว 100 บาท คือไปขโมยเขามา 100 บาท ซึ่งมีมูลค่าเท่ากัน : แต่ทำบุญเราสามารถอุทิศส่วนกุศลไปให้ผู้ที่เกิดในภพภูมิที่เหมาะสมได้ แต่ทำชั่วไม่สามารถอุทิศบาปไปให้ผู้ที่เกิดในภพต่างๆ ได้ ดังนี้

  วันนี้ตั้งใจทำความดี คือไปที่โรงเรียนวันอาทิตย์วัดโสมนัสวิหาร คิดว่าจะไปสอนแทนครูที่ขาดในวันนี้

  ที่โรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์นี้ ผมเป็นนักเรียนเก่า เคยเรียนที่นี่ตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 จนถึงมหาวิทยาลัยปี ๑ และได้เข้าสอบธรรมศึกษาจนจบธรรมศึกษาเอก

   สมัยที่ผมเรียนนั้นมีท่านพระมหาพิจิตร ฐิตวัณโณ เป็นครูใหญ่ ปัจจุบันท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดโสมนัสวิหาร และมีสมณศักดิ์เป็นพระสาสนโสภณ

   ครูใหญ่ของโรงเรียนวันอาทิตย์ปัจจุบันคือ พระสิริปัญญามุณี (เต็ม อภิปุณฺโณ) ซึ่งเป็นพระอาจารย์ผม สมัยผมบวชที่วัดนี้

   ปัจจุบันโรงเรียนวันอาทิตย์วัดโสมนัส เรียน 3 วิชา คือ พุทธศาสนา, คณิตศาสตร์, ภาษาอังกฤษ เรียน 3 คาบ คาบละ 45 นาที ตั้งแต่เวลา 13.00-13.45, 13.45-14.30 และ 14.30-15.15 น. 

   ผมไปถึงโรงเรียนบ่ายโมง และมีคุณครูท่านหนึ่งให้สอนแทนภาษาอังกฤษ ป.๒ ในคาบที่สาม แต่พอคาบที่สอง ชั้น ม.๑ คุณครูภาษาอังกฤษไม่มา ผมจึงไปสอนแทน ผมใช้วิชากระบี่อยู่ที่ใจ คือจะรับสอนทุกวิชา (ใน 3 วิชาข้างต้น)

  ผมเข้าไปที่ห้องม.๑ และหยิบหนังสือของนักเรียนหญิงคนหนึ่ง ซึ่งเป็น พจนานุกรมรูปภาพภาษาอังกฤษ เปิดดูในหมวดที่เป็นร่างกาย มีส่วนที่เป็นโครงกระดูก และ ร่างกาย จะสอนภาษาอังกฤษในหมวดนี้

  พอจะเริ่มสอน นักเรียนไม่พร้อม ขอลาไปทานอาหาร เมื่อนักเรียนไม่พร้อมก็ต้องอนุญาตให้ไป ผมสอนแตกศัพท์ง่ายๆ ให้นักเรียนก่อน คือ คำว่า Breakfast มาจากคำสองคำคือ Break+Fast เบรคแปลว่าหยุด ฟาสท์แปลว่า หิว (ในอีกความหมายหนึ่ง) รวมความหมายว่า "หยุดความหิว" อะไรล่ะที่จะหยุดความหิวได้ในตอน 7 โมงเช้า หลังจากที่เราทานอาหารเย็นไปเมื่อก่อนสองทุ่มเมื่อวานนี้ นั่นก็คือ "อาหารเช้า" นั่นเอง

  การเรียนศัพท์แต่ละตัว ให้รู้ประวัติความเป็นมา ทำให้การเรียนสนุกสนาน.... นักเรียนค่อยๆ กลับจากทานอาหาร ผมสอนศัพท์อีกหลายตัว และกำลังเข้าบทเรียนเรื่องโครงร่างและร่างกายของมนุษย์ เริ่มศัพท์ไปได้ไม่กี่คำ เสียงออดดังขึ้น หมายความว่าหมดเวลา ผมก็เตรียมพร้อมที่จะออกไปนอกห้อง

  นักเรียนในห้องคงสนุกกับวิธีสอนแบบนี้ จึงบอกให้อยู่ต่อ ในเงื่อนไขว่าถ้าครูคาบถัดไปไม่มา แต่ปรากฏว่า "ครูคณิตศาสตร์" มา ผมจึงต้องออกไป

  ผมก็ไปสอนคณิตศาสตร์ชั้น ป.๒ ซึ่งรวมป.๑ เข้าไปด้วย นักเรียนห้องนี้มีเยอะมาก ประมาณเกือบ ๒๐ คน.. ผมก็สอนแบบบูรณาการ ให้นักเรียนเอาเหรียญในกระเป๋าขึ้นมาดู เรื่องมูลค่าของเงินที่เป็นตัวเลข เป็นคณิตศาสตร์ แต่ขณะเดียวกันก็สอดแทรกเรื่องความเป็นไทย เรื่องของประวัติศาสตร์ เชื่อมโยงกับหนัง วัฒนธรรม ความเชื่อเข้าไปด้วย

   เช่น ผมให้นักเรียนสังเกต ด้านหลังเหรียญ 10 บาท ว่าเป็นรูปอะไร บอกใบ้ให้ว่าเป็นรูปพระปรางค์ อยู่ฝั่งธนบุรี แล้วร้องเพลงให้ฟังว่า "ยักษ์วัดแจ้งแต่งตัวโก๋ ไปชวนยักษ์วัดโพธิ์ ไปดูพญาโศก..." มีเด็กคนหนึ่งบอกว่าเคยดูหนังเรื่องนี้

   ผมก็เฉลยว่า วัดโพธิ์ คือ วัดพระเชตุพลวิมลมังคราราม ซึ่งอยู่ท่าเตียน ส่วนวัดแจ้ง คือ วัดอรุณราชวราราม

   สอนอย่างนี้เด็กๆ ก็จะได้เรียนรู้หลายๆ วิชารวมกันอย่างบูรณาการ

   พอต่อไปก็สอน ด้านหลังเหรียญ ๕ บาท ๒ บาท และ ๑ บาท เข้าไปด้วย ให้ทราบประวัติความเป็นมาพอสังเขป ในการนำภาพวัดต่างๆ มาอยู่ด้านหลังเหรียญกษาปณ์หมุนเวียน

   เสร็จแล้วก็ทายเลขบวก ว่า ถ้าเอาเหรียญด้านหลังวัดอรุณ ๑ เหรียญ กับ ด้านหลังวัดสระเกศ ๓ เหรียญ มารวมกันจะได้มูลค่าเท่าไร นักเรียนจะตอบได้และถูกด้วย

   เรื่องตัวเลขคณิตศาสตร์ ที่อยู่ในรูปของเหรียญและธนบัตร ถามวกวนอย่างไร นักเรียนจะตอบได้เพราะเกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน

   มีนักเรียนคนหนึ่งไม่มีเหรียญในกระเป๋า แต่มีธนบัตรใบละ ๒๐ บาท ๒ ใบมาโชว์ ผมก็ถามว่า ทราบไหมว่า ด้านหลังธนบัตรใบละ ๒๐ เป็นภาพอะไร นักเรียนก็ตอบไม่ได้

   ผมก็ได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับ "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล" ให้ได้ทราบกัน และได้เชื่อมโยงกับภาษาอังกฤษว่า ถ้าเป็นคนต่างประเทศเรียกพระเจ้าแผ่นดินของไทย ก็จะใช้ศัพท์ง่ายๆ ว่า "King Rama" เรียงตามลำดับรัชกาล

   พอสอนมาถึงตรงนี้ นักเรียนหญิงคนหนึ่งหยิบสมุดจดคณิตศาสตร์มาให้ดู บอกผมทำนองว่า สอนอะไรไม่รู้เรื่อง คณิตศาสตร์ เขาต้องสอนกันแบบนี้ คือ มีตัวเลขมาบวกแล้วก็คูณ

  การสอนบูรณาการกับเด็กเล็กๆ ทำได้ยากเพราะเด็กไม่ค่อยมีสมาธิ ไม่คุ้นเคยกับเรา ผมก็เลยพาเด็กไปเล่นร้องเพลงสวัสดีพร้อมกับท่าเต้น ร้องไปได้ 3 รอบ เด็กๆ ก็เบื่อและเริ่มเหนื่อย ก็จะพามาเรียนกันต่อ

  พอดีหมดเวลา ก็เลยเลิก...

  ผมได้ความรู้ว่า การสอนเด็กเล็กกับเด็กโต จะใช้วิธีการเดียวกันไม่ได้...

  บ่าย ๓ โมง ๒๐ นาที ผมก็เดินทางกลับไปชมการถ่ายทอดฟุตบอลไทยกับปากีสถานในกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ ซึ่งไทยชนะ 6-0

   ในเรื่องการสอนเด็กเล็กๆ ในปีนี้ หรือปีหน้า ผมตั้งใจจะไปช่วยสอนโรงเรียนบ้านคลองหนองเหล็กซึ่งเปิดมาได้ 5 ปี มีครูประจำอยู่ 2 คน มีนักเรียนชั้นสูงสุดถึงชั้นประถมปีที่ 5 และมีลูกๆ ของอาจารย์มน.อยู่ที่นี่ด้วย

[สิงห์ ป่าสัก]

• 
• สวัสดีครับ อ. beeman 吴联乐
• มาร่วมอวยพรคล้ายวันเกิดของอาจารย์ย้อนหลังครับ
• ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขตลอดไปนะครับ
• ยังระลึกถึงอาจารย์ beeman 吴联乐และชาว มน.ทุกๆ ท่านเสมอครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาอวยพรในวันคล้ายวันเกิด
• ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงครับ
• ผมเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ที่กาญจนบุรี
• แต่มาได้นักธรรมเอกตอนเป็นครู ฮ่าๆ

[beeman 吴联乐]

• โอโห คราวนี้สิงห์ป่าสัก เร็ว กว่ากามนิตหนุ่ม
• ขอบคุณ ท่านบล็อกเกอร์เจ้าเก่าทั้งสองท่านครับ ที่เข้ามาอวยพรวันเกิดย้อนหลัง
• ผมคิดว่าหลังจากที่ไม่ได้เขียนบันทึกนานแล้ว จะไม่มีใครติดตามอ่านบันทึกของผม
• เข้าใจว่าท่านทั้งสองคงติดตามอยู่ในหน้ารวมของ GotoKnow นั่นเอง

 

[naree suwan]

แวะมาอวยพรวันเกิดย้อนหลังค่ะ

ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ

อ่านบันทึกนี้แล้วได้เคล็ดลับในการสอนแบบบรูณาการเยอะแยะเลยค่ะ

แต่ติดอยู่ที่ เด็กไทยมักถูกสอน ให้เรียนและท่องจำตามตำรา

จึงคิดและประยุกต์ได้น้อย ชอบสอนสิ่งที่อยู่นอกตำราเช่นกันค่ะ

แม้เด็กอาจจะงง ว่าสอน เรื่องอื่นทำไม

เขาอาจจะไม่เห็นผลในวันนี้ แต่จะเป็นผลที่ดีกับพวกเขาในวันข้างหน้านะคะ

[นุช]

吴老师你好。

祝你生日快乐，身体强壮，万事如意。