10 ปี ความรักของผม และ 450 ปี นครหลวงเวียงจันทร์
10 ปี ความรักของผม และ 450 ปี นครหลวงเวียงจันทร์
เวลาแห่งความรัก
การเส้นทางเดินทางของ “ความรัก” ในชีวิตวัยหนุ่มของผม
มีหลายเส้นทาง และถนนหลายสาย ที่ได้สัญจรก้าวย่าง
ส่วนใหญ่ จะเป็นถนนที่ขุรขะ เต็มไปด้วยหนทางลูกรัง ก้อนหิน และขวากหนาม
เกิดอาการผิดหวัง หรือ อกหัก มากกว่า สมหวัง
จนอดคิดไม่ได้ว่า คงจะไม่มีโชคชะตามีชีวิตคู่เหมือนคนอื่น ๆ
แต่เมื่อมองอีกมุมก็คิดว่า คน 60 กว่าล้านคน คงจะมีคนอกหักเหมือนผมบ้างหล่ะ
จนกระทั่งเมื่อ ต้นปี 2543 ผมได้พบ “ภรรยา” ของผม
โดยบังเอิญที่บ้านของผมตอนประมาณพลบค่ำ
เขามารอเพื่อจะมาขึ้นรถไปอบรมกับพี่สะใภ้ของผม ที่จะไปประชุมที่เชียงใหม่
มาทราบภายหลังว่า เพิ่งย้ายมาทำงานที่อำเภอของผมไม่ถึงเดือน
ผมเห็นด้านหลังของภรรยาแวบแรก ก็รู้สึกสะดุดตา (ไม่ได้รู้สึกกับทุกคนนะครับ)
เพราะกำลังยืนจ้องมอง “ภาพสีน้ำที่ผมวาดไว้ติดผนัง”
และเป็นภาพแรกในชีวิตที่วาดได้สำเร็จ
จนอดคิดเข้าข้างตนเองว่า เขาคงชอบงานศิลปะ
มากกว่า ที่จะดูอะไรเพลินๆ เพื่อขั้นเวลา
การพบกันครั้งแรก ผมเห็นเพียงรูปร่าง และหน้าตาเท่านั้น แต่ยังไม่รู้จักกันเลย...
หลังจากนั้น ผมและภรรยา ก็มีเหตุการณ์บังเอิญให้เจอะเจอกันต่อเนื่อง
เช่น พี่สะใภ้พามาเที่ยวบ้าน รถมอเตอร์ไซด์เสียกลางทาง หรือการไปซ้อมกีฬาของหน่วยงานที่สนามกีฬาอยู่หน้าแฟลตบ้านของภรรยาของผม
ความประทับใจเกิดขึ้นแต่ละน้อย ตั้งแต่การงดเงย เติบโต และเบ่งบานสะพรั่ง
และเกิด “ความรักที่งดงามซึ่งกันและกัน”
ความรักของผม ณ นครหลวงเวียงจันทร์
จนกระทั่งปลายปี 2543 ประมาณเดือนที่มีพระจันทร์เต็มดวง
ตอนนั้น ผมกำลังเรียนปริญญาโทเกือบจะจบแล้ว จึงมีการดูงาน และไปเก็บข้อมูล ในจังหวัดหนองคาย และเลยไปเที่ยว ส.ป.ป.ลาว
ความคิดถึง และความรัก เป็นอณูเล็ก ๆ ที่มีปีกบาง ๆ สามารถบินข้ามสองฝั่งแม่น้ำโขง โบยบินข้ามประเทศ ผมได้อธิษฐานตามคำบอกของคนลาว ณ ประตูไซ ที่เล่าว่า ถ้าเราขอพรและลอดประตูไซ เราจะได้พรที่สมปรารถนา
ผมจึงตัดสินใจขอแต่งงานจากภรรยาของผมผ่านทางโทรศัพท์ เพราะถ้าเจอกันต่อหน้าผมคงไม่กล้าสารภาพ ตอนนั้น ภรรยาของผม ยังไม่ได้ตอบตกลง บอกไว้เพียงถ้ากลับมาเจอกันแล้วจะให้คำตอบ
พ.ศ. ๒๕๔๓ – พ.ศ. ๒๕๕๓ …10 ปี กับความรักของผม
คำตอบที่แสนรอคอย ...ความรู้สึกที่เหว่ว้า
แต่มั่นใจว่า อะไรจะเกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นไป เพราะถ้าภรรยา ให้คำตอบว่า ไม่ตกลง
ผมก็ดีใจว่า ครั้งหนึ่งผมเคยมอบหัวใจและความรักที่คน ๆ หนึ่ง
จะสามารถให้กับคน ๆ หนึ่งได้
แล้วคำตอบที่แสนรอคอยที่ผมได้รับ....
เป็นคำตอบที่เปี่ยมด้วยกลิ่นหอมกรุ่นทุกครั้งยามคิดถึง
คำตอบของความรักของผมและภรรยาวันนั้น
ก็ทำให้พวกเราได้เดินก้าวต่อจนนับถึงวันนี้
และภรรยาก็มอบหัวใจอีกหนึ่งดวงเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่และมีความหมาย
ให้พวกเราฟูมฟักเลี้ยงดูให้ “ลุกชาย”
ให้เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น และผู้เบ่งบาน ในอนาคตต่อไป....
450 ปี นครหลวงเวียงจันทร์
วันเสาร์ที่ 6 พฤศจิกายน 2553 ที่ผ่านมา
ผม ภรรยา และลูกชาย ได้เดินทางไป ส.ป.ป. ลาว อีกครั้ง
เป็นครั้งแรกของภรรยา และลูกชาย โดยเฉพาะลูกชายของผม เขาตื่นเต้นในการเดินทางข้ามประเทศของเขา
พวกเราได้มาเฉลิมฉลอง เทศกาล 450 ปี นครหลวงเวียงจันทร์ อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
มีการประดับประดา ทั้งป้าย ดอกไม้หลากสีสันอย่างสวยงามรอบ ๆ นครหลวง
มีการสมโภชน์อนุสาวรีย์เจ้าอนุวงษ์ และการประกวดนางสาวลาว....
ส.ป.ป. วันนี้ แตกต่างกับ 10 ปี ที่แล้ว มากมายกับการเปลี่ยนแปลงของระบบทุนนิยม
ที่โปรยบินเข้าสู่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
วันนั้น ผมได้สูดดมกลิ่นหอมดอกจำปาบริสุทธิ์ปราศจากมวลดอกไม้ใด ๆ
แต่วันนี้ ผมได้สูดดมกลิ่นหอมดอกจำปา ดอกมะลิ ดอกกุหลาบ ดอกทิวลิป และดอกไม้ต่าง ๆ มากมาย
นครหลวงเวียงจันทร์จะเปลี่ยนแปลงมากมายอีกต่อไป
แต่พวกเราสัญญาว่า จะกลับมาอีกครั้ง
เพื่อต่อเติมชีวิต ความงดงาม ให้กันและกันต่อไป
และทำให้ผมตัดสินใจที่จะเขียนบันทึกเรื่องราวความรักเล็ก ๆ ของคน ๆ หนึ่ง ทิ้งไว้ให้เกิดร่องรอยบนโลกบ้าง
ผม ภรรยา และลูกชาย ได้ขอพรและลอด ประตูไซ อีกครั้ง
จุดจบที่จับใจ
มีน้อง ๆ ที่รู้จักกัน ถามมองมุมความรักมากมายต่อผม
ผมบอกได้เพียงว่า...
ความรักถ้าเราไขว่คว้ามันยิ่งไกลห่าง ถ้าความรักอยากให้เราครอบครองมัน มันก็จะเข้ามาหาเราเอง และสิ่งที่สำคัญ ความรักจะไม่มีคำว่า ความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ และความรักต้องเติมเต็มให้กัน และแบ่งปันความทุกข์ซึ่งกันและกัน
หน้าที่ของความรัก คือ การที่เรามอบหัวใจดวงหนึ่งของเราให้คนที่เรารัก หมั่นคอยดูแลซึ่งกันและกัน โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ต่อกัน
แล้วความรักจะงดงามมากกว่าที่จะแสนโหดร้ายเสมอ
นี้คือ ความรัก ในมุมมองของผม
**********
ความเห็น (19)
- จำได้ว่าเห็นภาพครั้งแรกยังจำได้
- ทีแรกตกใจว่า
- ภาพนี้ภรรยา
- ทำไมเป็นภาพนี้ไปได้
- จริงๆๆภาพนี้เนอะ
- ชอบเด็กน้อยครับ น่ารักมาก
- ตามมาจากบันทึกนี้
- ฮ่าๆๆ
- http://gotoknow.org/blog/adirek12/377477
ยินดีด้วยนะคะกับรักแท้ที่มั่นคงค่ะ...
ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง อย่างสูง
- มุขที่คาดไม่ถึงครับ
- การติดตามการเดินทางของผมครับ
- เชื่อแน่ว่า ใครมาอ่านบันทึกของผมแล้วร่วมแสดงความคิดเห็น แสดงว่า อารมณ์โรแมนติกมากครับ
- ติดตามบันทึกอาจารย์เสมอครับ
- รักษาสุขภาพด้วยครับ....
ขอบพระคุณ คุณ มาตายี มากนะครับ
- คำอวยพร และขอให้คุณได้รับพรเหล่านั้นด้วยครับ
- ความรักครั้งนี้ เป็นจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ในการจุดประกายความรักในรูปแบบอื่นต่อไป
- รักษาสุขภาพนะครับ
สวัสดีค่ะ ขอแสดงความยินดีกับสิบขวบปีแห่งความรักอันงดงามค่ะ
เล่าเรื่องได้แสนหวาน..น่าประทับใจจัง
เก็บความรู้สึกที่ดีๆ..ไว้ ได้ครบถ้วนเลยนะคะ
ขอบพระคุณ คุณ ...ปิริมารจ ทัดบุปผา... มากนะครับ
- ความรักเป็นสิ่งงดงามเสมอ เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้โลกเคลื่อนไหวอยู่ได้ครับ
- ขออวยพรให้ความรักของคุณงดงามเช่นกันครับ
- รักษาสุขภาพนะครับ
ขอบพระคุณ คุณ ครู ป.1 ครับ
- ตอนนี้ ลูกชายผมก็เรียนประถม 1 ครู ป. 1 ใจดีทุกคน
- ก็ภาวนาเสมอว่า ขอให้ความรักของพวกเราแสนหวาน..และประทับใจ ยาวนานเท่าที่ชีวิตหนึ่งจะทำได้ครับ
- เก็บความรู้สึกที่ดีๆ..ไว้ เพื่อ เตือนใจตนเองครับ
- รักษาสุขภาพนะครับ
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาอ่านบันทึกที่อบอุ่นและอบอวลไปด้วยไอรัก เป็นมุมมองความรักที่งดงาม และแสนประทับใจจริง ๆ ค่ะ
- ขอบคุณประสบการณ์ดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ
- ขอให้ความรักของน้องพี่เบ่งบาน สดชื่น สดใสตลอดไปนะ......
- ความรักคือการเติมเต็ม...
- ส่งเสริมการสร้างครอบครัวที่อบอุ่น.....
- ทิมดาบน่ารักจัง....
- วันที่ 15 พฤศจิกายน 2553 พี่อาจไปส่งหลานทำงานที่แขวงการทาง ตำแหน่งนายช่าง ที่ชัยภูมิ .....
- แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวให้ป้าที....จ๊ะทิมดาบ
- ปล.ท่านอาจารย์ขจิต(ย้ำต้องระวัง)กลัวพิมพ์ผิด ..... พี่✿อุ้มบุญ✿แอบคิดเช่นกันแต่ไม่กล้าเขียน ให้ก๊ากอีกแล้ว................(ดร. อารมณ์ดี)
ขอบพระคุณ คุณบุษรา ที่มาเยี่ยมเยียนเสมอ
ด้วยความเคารพครับ
ขอบพระคุณ พี่อ้มบุญ ครับ
- สำหรับการมาเยี่ยมครับ
- พี่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมมีการพัฒนาในการเขียนที่ดีต่อไป ครับ
ขอบคุณสำหรับผู้ที่มีความรักจนล้นใจ
ชื่นชมกับความรัก
แต่ผมยังสงสัยว่า...
ทำไมบางคนจึงรู้สึกดีกับใครหลายคน
เป็นเพราะมากรักหลายใจ ..หรือ..รักจริง ๆ
หรือ ..นั่นไม่ใช่ความรัก ..หรือ..เป็นข้ออ้างของคนเจ้าชู้
แต่ที่แน่ ๆ นิยามความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกัน..
ยังไงซะ "รักกันก็ดีกว่าเกลียดกันล่ะน่า"
ขอบคุณ น้องหินทราย ครับ
- (แต่ที่แน่ ๆ นิยามความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกัน..) = ผมเชื่อว่า 100 % ครับ
- ความรักเป็นสิ่งออกแบบได้ (ในบางครั้ง) แต่ก็คงไม่ยั่งยืน
- ผมเชื่อว่า ความรักทำให้โลกงดงาม และเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้โลกเคลื่อนไหวครับ
- แล้วผมจะรอติดตาม " ให้รักเดินทางมาเจอกัน" ของน้องดินทรายนะครับ
โชคดีนะครับน้องชายของพี่ .....
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่เเบ่งปันกันนะคะ
สวัสดีค่ะ
และแล้วน้อง ปูเปี้ยว
ก็เข้ามาแวะอ่านบันทึกของพี่ จนได้นะครับ
ขอบคุณครับ
ยินดีด้วยกับความรักที่สมหวัง และครอบครัวที่อบอุ่น
ตามมาอ่านบันทึกดีๆ ของผู้ชายที่แสนจะโรแมนติกค่ะ
ดีใจกับภรรยาดิเรก ที่ได้ร่วมชีวิตกัน จนได้เด็กชายที่น่ารัก
ภารกิจต่อไป คือ สร้างเด็กให้เติบโตเป็นคนดีของประเทศไทยนะคะ
อ่านแล้ว รู้สึกมีความสุขกับครอบครัวอันแสนอบอุ่นค่ะ
