พลังชีวิตที่หดหาย : รับรู้และเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงที่หาดใหญ่ (๔)

พลังชีวิตแทบหดหาย ความขมขื่นกับภัยธรรมชาติที่ไม่สามารถห้ามปรามได้ หลังจากวันแรกเริ่มน้ำไหลหลาก พวกเราเริ่มสังเกตเห็นสิ่งมีชีวิตรอบข้าง บ้างออกมายืนรืมระเบียง บ้างชะโงกออกมานอกหน้าต่าง บ้างออกมายืนบนดาดฟ้าเพื่อโบกผ้า โบกไม้โบกมือให้กับเฮลิคอปเตอร์เพื่อส่งสัญญานออกไป ..

ความเดือดร้อนเกิดขึ้นทุกหย่อมหญ้า หลายครอบครัวเดือดร้อนกว่าเราเยอะ ในขณะที่เรายังมีที่นอนนุ่มๆ สบายๆ เพียงแค่ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟที่อำนวยความสะดวกสบายเท่านั้น มองไปโดยรอบพบว่ามีอีกหลายครอบครัวที่ต้องออกมาใช้ชีวิตบนหลังคา การขนย้ายข้าวของเพียงแค่พอใช้ชีวิต ลูกเด็กเล็กแดงไม่มีแม้นมประทังชีวิต อากาศในช่วงเย็นและกลางคืนหนาวเหน็บ เค้าต้องอดทนกว่าเรามากมาย ..

 

 

 

 

ในขณะที่เรากลับออกมา เรายังมีบ้าน มีครอบครัวญาติพี่น้องคอยดูแล แต่พวกเค้าบ้านพังหายไป บ้านชั้นที่ ๑ เสียหายมากมาย สินค้าในตลาดกิมหยงได้รับความเสียหาย อาจขายไม่ได้เลย รถยนต์ รถมอเตอร์ไซต์ที่จมน้ำ จะทำอย่างไร เพราะคงไม่มีประกันภัยชนิดนี้ที่ไหน .. กี่ร้อย กี่พันล้านบาทที่สูญเสีย เม็ดเงินอีกเท่าไหร่ที่หายวับไปกับตา ..

ขอเพียงหวังให้พลังชีวิตของพวกเขากลับมาโดยเร็วด้วยเถิด ..

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

ภาพถ่ายดีจังเลยครับอาจารย์ณัฐพัชร์
ทำให้ต้องตามาเปิดดู นี่กลายเป็นทีมได้เรียนรู้มากมายแก่ตนเอง
ประสบการณ์ เรื่องราว ภาพถ่าย และช่วงชีวิตหนึ่งที่ได้ประสบด้วยกันกับทั้งทีม
เป็นการเรียนรู้ในชีวิตที่เป็นธรรมชาติ อย่างไม่ได้ตั้งใจมาก่อนเลยนะครับ

[ณัฐพัชร์]

สวัสดีค่ะ อาจารย์วิรัตน์

• เป็นประสบการณ์ชีวิตที่คงไม่อยากให้เกิดอีกค่ะ เพราะมันคือหายนะของพี่น้องชาวไทยในทุกหย่อมหญ้า ..
• แต่ก็ทำให้ได้เรียนรู้อะไรในระดับหนึ่งให้กับชีวิตนี้หล่ะคะ ..
• ชีวิตนี้ช่างสั้นนัก อาจเจออะไรที่ไม่อยากจะเจอได้ทุกวินาที ต่อจากนี้เราควรทำทุกวันให้มีค่าที่สุด เท่าที่พอจะทำได้ค่ะ ..