อยู่เพื่อเรียนรู้ เรียนรู้เพื่อจะอยู่ต่อไป
อยู่เพื่อเรียนรู้ เรียนรู้เพื่อจะอยู่ต่อไป
LIVE TO LEARN AND LEARN TO LIVE
เขียนถึงความรัก ความรักของเด็กเด็ก ความรักของหนุ่มสาว
ความรักของผู้เฒ่า
เขียนถึงเรื่องราว เรื่องราวที่แสนงาม เรื่องราวที่บริสุทธิ์
เรื่องราวที่สร้างสรรค์
ฉันเขียนบอกเล่า บอกเล่าถึงความจริงที่ไม่ตาย บอกเล่าถึงความหลัง
ที่ยังคงอยู่ บอกเล่าถึงอนาคตที่กำลังมาถึง
ฉันเขียนถึง ความอบอุ่นจากอ้อมแขนพ่อ
ดวงตาที่บ่งบอกถึงความรักความเป็นห่วงจากแม่..
ฉันเขียนถึง ความรักที่โบยบินไปถึงสายรุ้ง ความรักที่ปวดร้าว
เหลือเกิน ความหวังที่เติบโตเท่าเทียมฝั่งฟ้า
ความเอื้ออารีย์จากผู้คน ความจริงใจที่ฉันไปไม่ถึง
ฉันเขียนถึง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นสัญลักษณ์ของความดีงาม
เป็นความสุข แทนความอาทรห่วงใย
เพื่อมอบให้คนที่ยากไร้ ผู้คนที่ปรารถนา
ความจริงใจ และไม่เคยได้รับเลยในชีวิต
บทกวีโดย อารี สหายยา
2 พฤศจิกายน พ.ศ.2553
ลงประวัตินักศึกษาใหม่ในโปรแกรม Itw แทนพี่สายรุ้งที่ไปอบรมคอมพิวเตอร์ที่ มสธ. พร้อมลงทะเบียนเรียน นักศึกษาใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
โดยในภาคเรียนนี้ ภาคเรียนที่ 2/2553 ปัจจุบันได้นักศึกษาใหม่
ระดับประถม 16 คน
ระดับ ม.ต้น 89 คน
ระดับ ม.ปลาย 108 คน แต่เรายังไม่ปิดอย่างเป็นทางการ เรายังต่อเวลาไปอีก 2 สัปดาห์ ซึ่งคาดว่าจะได้เพิ่มอีกไม่เท่าไหร่เพราะระยะเวลารับสมัครนักศึกษาใหม่ของเราเป็นระยะเวลาที่แน่นอนแบบนี้มาหลายปีแล้ว จนกลายเป็นวัฒนธรรมไปแล้วค่ะ แต่กับต่อเวลารับสมัครจะได้ผลก็ต้องให้ครูในแต่ละตำบลลงไปลุยประชาสัมพันธ์ในพื้นที่เพื่อเก็บตกคนที่ออกมาไม่ได้จริงๆ ตรงนี้ถึงเวลา กศน.ตำบลเป็นพระเอกอีกแล้ว ผลปฏิบัติงานครั้งนี้จะเป็นอย่างไรจะเก็บมารายงานให้ทราบในโอกาสต่อไปนะค่ะ
ความเห็น (3)
มีแววนักเขียน สำนวนน่าอ่าน ภาษาดี
siriporn-sena
น้องโอ๋เป็นนักเขียนได้แล้ว นอกจากทำบล็อกเก่ง
ขอบคุณ ครูหยุยและพี่อ้อยนะค่ะ