ข้อคิดจากวันเกิด
ครบรอบวันเกิดหนึ่งครั้งหลายคนถือเอาวันนี้ไปทำบุญตักบาตรหรือทำบุญอย่างอื่นเพื่อให้มีบุญบารมีทำให้ชีวิต แต่อีกหลายคนพอถึงวันเกิดก็อยากให้คนอื่นจดจำและอวยพรให้บ้างซื้อของขวัญให้บ้างและดูเหมือนค่านิยมนี้จะเป็นค่านิยมในสังคมไทย และอีกหลายคนถือโอกาสไปเที่ยวกับคนรักในโอกาสวันเกิด จัดงานวันเกิดเลี้ยงผู้คนเลี้ยงเพื่อนฝูงทำเฉกเช่นตนเองเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในแผ่นดินก็มี
ส่วนจารีตประเพณีไทยอีสานโบราณถือว่าวันเกิดนั้นต้องงดเว้นแม้กระทั่งการมีเพศสัมพันธ์เป็นคองประเพณีอันหนึ่งของคนอีสานสมัยก่อนเรียกว่าคอง ๑๔(แม้ในวันพระและวันสงกรานต์ วันเข้าพรรษาก็นับเข้าในข้อนี้) เมื่อพบพระสงฆ์ต้องยกมือไหว(คองข้อที่ ๑๑) และไม่ให้เหยีบเงาพระภิกษุสามเณรและไม่ใส่รองเท้าในเวบาใส่บาตรเป็นต้น แต่ปัจจุบันคนอีสานไม่ค่อยมีคนจดจำนำมาปฏิบัติมากนักจะมีก็แต่คนที่วัยกลางคนขึ้นไป อีกอย่างเมื่อคิดไปก็ใจหายที่เราทิ้งจารีตประเพณีเดิมไปเอาประเพณีต่างชาติมาใช้ ในวันคล้ายวันเกิดท่านห้ามมีเพศสัมพันธ์ยังคงเป็นการป้องกันโรคร้ายและให้เราได้นึกถึงผู้ให้กำเนิดผู้ที่อุ้มท้องให้เราอยู๋ในท้องนานเก้าเดือนได้มีโอกาสทำอะไรที่ดีๆกับท่านบ้างเป็นต้น
ใกล้ถึงวันเกิดของผู้เขียนอีกแล้ว วันนี้ผู้เขียนหยิบหนังสือบทเรียนชีวิตซึ่งเป็นหนังสือเก่ามาก มรดกที่พ่อทิ้งไว้ในหิ้งหนังสือ พ่อมักมีหนังสือดีและเก็บไว้ทำให้ผู้เขียนได้สืบมรดกทางปัญญาที่พ่อสละเงินซื้อมา อ่านทีไรโดนใจทุกที จึงขออนุญาตเจ้าของหนังสือนำมาเขียนเพื่อให้ท่านได้อ่านในท่อนหนังของหนังสือดังกล่าวกล่าวว่า : -
"วันเกิดในแต่ละปี เราควรจะได้รับบทเรียนจากจากเหตุการณ์ต่างๆบ้าง และได้รับบทเรียนจากประสบการณ์ในชีวิตของเราเองมากมายหลายเรื่อง ซึ่งบางเรื่องก็ทำให้เราเจ็บซ้ำใจ แต่มันก็ได้ผ่านไปแล้ว นับเป็นบทเรียนชีวิตที่คอยเตือนเราให้ระวังมิให้เรื่องเช่นนั้นเกิดขึ้นกับเราอีกเป็นครั้งที่สอง อย่างที่คนแต่ก่อนพูดกันว่า “เจ็บแล้วไม่จำ” ชีวิตเราจะดีขึ้นได้นั้นเพราะใช้บทเรียนที่ผิดพลาดเป็นครูคือเรียนรู้แล้วแก้ไขชีวิตจากบทเรียนนั้น ไม่ช้าไม่นานเราก็ผิดพลาดน้อยลง จนถึงระยะที่ทำอะไรไม่พลาดเลยหรือพลาดก็น้อย ระยะนั้นแหละที่ชีวิเราราบรื่นเป็นสุข
ถ้าชีวิตเราเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง และหน้าหนึ่งของหนังสือเท่ากับวันหนึ่ง ชีวิตของคนบางคนจะเป็นหนังสือเล่มบางเต็มที เพราะอายุยังน้อย บางคนก็เป็นหนังสือขนาดหนาปานกลาง บางคนก็จะเป็นหนังสือเล่มหนาปึกเหมือนคนแก่ชรา แต่เรื่องนี้ดูจะไม่สำคัญเพราะชีวิตของคนบางคนถึงจะเป็นหนังสือเล่มหนา แต่หน้าหนึ่งๆก็ไม่ค่อยจะมีอะไร บาหน้าก็ว่างเสียด้วยซ้ำ เป็นหนังสือที่ไม่มีค่าสำหรับการอ่าน
ครบรอบวันเกิดหนึ่งครั้ง หนังสือชีวิตเล่มนี้ก็หนาขึ้นอีก ๓๖๕ หน้า ชีวิตเราได้ผ่านไปอีกปีหนึ่ง เราเคยลองเปิดหน้าต้นๆของหนังสือแห่งชีวิตอ่านดูบ้างหรือเปล่า ตั้งแต่วันเกิดปีที่แล้วถึงวันเกิดปีนี้หรือตั้งแต่ปีใหม่ปีถึงปีนี้ จริงๆแล้ว ชีวิตของวัยรุ่นไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นนักเพราะเป็นระยะกำลังเริ่มเรื่อง เรื่องของเยาวชนอาจมีเรื่อง การกิน การเที่ยว การเรียนหรืออาจมีเรื่องความรักปะปนอยู่บ้างก็ได้ แต่จงจำไว้ว่า ชีวิตเป็นของเรา อนาคตเป็นของเราฉะนั้นเราต้องสร้างมัน เราต้องวางแผนการแห่งชีวิต ต้องมีจุดมุ่งหมาย เมื่อครบรอบวันเกิดก็เป็นเวลาเหมาะสมแล้วที่เราจะกำหนดว่า ในวันข้างหน้าเราจะเป็นอะไร จะทำอะไร วางแผนเสียให้ดีแล้วตั้งอกตั้งใจทำให้สำเร็จนี้คือเครื่องหมายแห่งความรุ่งเรืองในอนาคต เพราะว่าเวลา คำพูด และโอกาส อายุไม่เคยหวนกลับ"
ข้อคิดดีๆมีให้เราได้ตระหนักถึงคุณค่าในการที่จะเป็นผู้ใหญ่ของสังคมในวันต่อไปและพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ผู้เป็นที่รักของประชาราษฎรและเราได้ถวายพระนามว่า สมเด็จพระปิยะมหาราชนั้น ได้ประทานหลักการแห่งชีวิตที่ดีๆไว้หลายข้อและข้อสำคัญที่อยากให้เราได้จดจำในโอกาสครบวันคล้ายวันเกิดหรืออยากทำวันนี้ให้มีความหมายดังนี้คือ
สามสิ่งที่ควรเกียดคือ ความดุร้าย ความหยิ่ง ความอกตัญญู
สามสิ่งที่ควรเคารพคือ ศาสนา ความยุติธรรม ความประพฤติตนเป็นประโยชน์
สามสิ่งที่ควรหวงแหนคือ ชื่อเสียงยศศักดิ์ บ้านเมืองของตน มิตรสหาย
สามสิ่งที่ควรทำให้มีคือ หนังสือดี เพื่อนดี ใจเย็นดี
สิ่งดีๆ ทำได้ทุกวัน ไม่ว่าวันไหนแต่หากจะหาโอกาสทำก็อาจปรารภวันเกิดของเราก็น่าจะดีกว่าการไม่คิดจะทำดีอะไรสักอย่าง?.
*****************************
ความเห็น (1)
ใกล้ครบรอบวันเกิดเช่นกันค่ะ จะนำข้อคิดที่ได้ ไปใช้น่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ