เริ่มต้นการเรียนรู้ "มูลนิธิพุทธฉือจี้"

เริ่มต้นการเรียนรู้ "มูลนิธิพุทธฉือจี้"

        คณะที่เข้าร่วมอบรมและศึกษาดูงาน "การบริหารจัดการงานจิตอาสาเพื่อพัฒนาสังคม"รุ่นที่ 1 โดยตั้งแต่วันที่ 11 ตุลาคม 2553 ได้มีการเปิดสมองให้รู้จัก "มูลนิธิพุทธฉือจึ้" ตั้งแต่เชิญอาสาสมัครฉือจี้ที่เป็นคนไทย ท่านอาจารย์สุชน แซ่เฮง พร้อมคณะอาสาสมัคร  มาบอกว่าความเป็นมา ให้เราทราบก่อน

         ต่อมาอาจารย์ รศ.ศุภรัตน์  รัตนมุขย์ ได้มาอธิบายถึงแนวคิดและหลักการเกี่ยวกับจิตอาสา และการบริหารงานจิตอาสา ตามที่ท่านได้ศึกษาวิจัย  แล้วทำให้พวกเราเข้าใจง่ายที่สุด เป็นการเตรียมตัวการศึกษาดูงาน ที่ทำให้พวกเรากระหายความรู้ดีจริงๆๆ  ว่าจะเป็นไปตามที่ท่านทั้งหลายเราให้เราฟังไหม  ท่านได้ทิ้งประเด็นไว้มากมายเป็นโจทย์การศึกษาดูงานที่ทั้งสนุกและได้ความรู้

         มูลนิธิพุทธฉือจี้ ชื่อเต็มว่า มูลนิธิเมตตาสงเคราะห์พุทธฉือจี้ (Buddhist compassion Relief Tzu-Chi Foundation) ก่อตั้งโดยท่านธรรมาจารย์เจิ้งเหยียน เมื่อปี พ.ศ. 2509 โดยมีเป้าหมายว่า "ช่วยคนจน สอนคนรวย" (Help the Poor,Education the Rich) คือ การช่วยสงเคราะห์ผู้คนที่ยากไร้ในปัจจัยที่สำคัญต่อการดำรงชีวิต ส่วนผู้ที่มั่งมีขาดความรู้และความเข้าใจในความทุกข์ยาก โดยเน้ยการได้ช่วยเหลือผู้อื่น เป็นการสร้างบุญกุศลและชำระล้างจิตใจให้บริสุทธิ์

         จุดเริ่มต้นของมูลนิธิพุทธฉือจี้

         (1) เริ่มต้นจากแม่บ้านจำนวน 30 คน ที่สละเงินค่าอาหารคนละ 50 เซนต์ ต่อวันมาสมทบในการนำเงินไปช่วยเหลือคนอื่น  โดยการออมในกระปุกไม้ไผ่

         (2) คณะภิกษุณีได้ช่วยหารายได้โดยเย็บรองเท้าเด็กท่านละ 1 คู่ เพื่อนำรายได้มาสมทบในการช่วยเหลือคนยากไร้ คนที่ประสบภับภิบัติต่างๆ ท่านไม่รับเงินบริจาค

          โดยมีจุดเริ่มต้น ที่เปี่ยมไปด้วยความศรัทธาใน

           -ความจริง (Truth)

           -ความดี  (Virtue)

           -ความงาม(Beauty)

          เน้นการแปรพรหมวิหาร 4 ในการดำเนินกิจกรรมช่วยเหลือเพื่อนมนุษยชาติ คือ

          (1) เมตตา คือ ความรักโดยไม่แบางแยก

          (2)กรุณา  คือ การลงมือช่วยเหลือให้ผู้อื่นพ้นทุกข์

          (3) มุฑิตา คือ ความสุขที่เกิดจากการช่วยเหลือให้ผู้อื่นมีสุข

          (4)อุเบกขา คือ การให้โดยไม่หวังผลตอบแทน

          พรหมวิหาร 4 ที่เน้นในปรัชญา "ต้าอ้าย" หรือการมีความรักที่ยิ่งใหญ่ ที่พร้อมมอบให้บรรดาสรรพชีวิต และความสุขที่เกิดจากการให้และลงมือทำเพื่อผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน

          เป็นแปรความหมายที่เน้นการปฏิบัติ และการลงมือกระทำเพื่อให้ทั้งผู้ทำได้ทำกุศลอันยิ่งใหญ่  และขอบคุณคนที่ทุกข์ยาก ที่ได้ให้มีโอกาสลงมือทำ โดยชาวฉือจี้มีครีมตลอดเวลา คือรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความจริงใจ และความอ่อนน้อม  ในการแสดงความขอบพระคุณ