การแสวงหาความรู้

รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา

      
                 "..พ่อกับแม่ไม่มีเงินและทองจะกองให้

                     จงใส่ใจพากเพียรเรียนหนังสือ

                     หาวิชาความรู้เป็นเครื่องมือ

                     เพื่อยึดถือไว้ใช้จนวันตาย

                     พ่อกับแม่มีแต่จะแก่เฒ่า

                      จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปนั้นอย่าหมาย

                       หาวิชาความรู้ไว้เลี้ยงกาย

                      ลูกสบายพ่อกับแม่ก็ชื่นใจ.."


การให้ความรู้ เป็นการทำบุญให้ทานที่ดีมาก การแบ่งปันวิชาความรู้ของตนให้แก่ผู้อื่น ถือเป็นการ "ให้ทานด้วยการสละสติปัญญาเป็นทาน"

ความรู้ที่เราแบ่งปันด้วยการอบรมสั่งสอนหรือแนะนำผู้ไม่รู้ให้เกิด มีความรู้ นำความรู้นี้ไปใช้ประโยชน์ได้ ถือเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งกว่า การสละทรัพย์ใดๆ เป็นการให้ทาน

เราสามารถให้ทานเป็นความรู้เช่นนี้ ได้ด้วยการไปอาสาสอนหนังสือเด็กเล็ก ตามสถานสงเคราะห์ต่างๆ ไปอ่านหนังสือให้คนพิการทางตาได้รับฟัง สอนเด็กพิการวาดรูปเล่นดนตรี เล่นกีฬา สอนคนยากไร้ประกอบวิชาชีพ

มิว่าจะเป็นวิชาความรู้ในแขนงใดสายใด หากสามารถแนะนำให้ผู้อื่นได้ ก็ถือว่าเป็นการแบ่งปันความรู้และสละสติปัญญาให้ทานแก่คนที่เขาขาดความรู้

การให้ทานเป็นความรู้นี้ผู้ให้จะได้อานิสงส์มาก บุญนี้จะส่งผลให้เกิดความสุขความรุ่งเรือง จะมีสติปัญญาปราดเปรื่องยิ่งขึ้นและมีบารมีเพิ่มพูนมาก

จากหนังสือ : ทำบุญให้รุ่งเรืองและสิ้นเคราะห์ โดย แก้ว สุพรรโณ