ช่วยแมว!!!...ด้วย
(ดาร์ลี่ตัวจริงลายเหมือนนี่ล่ะครับ)
ออกจะเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น และแอบลุ้นอยู่สักหน่อย กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเย็น ๆ ที่ผ่านมา ขณะที่เรากับลังนั่งทำภาระกิจสำคัญกันอยู่ น้องมิล ซึ่งเป็นแมวที่มาจากไหนก็ไม่มีใครรู้ สีเหลืองๆ นวลๆ ทั้งตัวก็สวยดีครับ แต่พวกเราก็เลี้ยงมันด้วยความเอ็นดู มันเป็นแมวขี้กลัวคนก็ตลกดี ไม่ค่อยให้จับง่ายๆ พี่ที่นี่เคยลองจับมันแต่ก็โดนมันกัดเสียได้เลือด เราคาดกันว่ามันคงกำลังตั้งท้องเพราะท้องมันใหญ่มากๆ ก่อนหน้านี้มีแมวหนุ่มๆ หลายตัวมาติดพันธ์มัน (she pop ว่างั้น ฮ่าๆ)
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องมิล มันร้องครวญครางตลอดเวลา เดินไปหาคนโน้นที คนนี้ทีพร้อมกับร้องน่าสงสารมาก ทั้งๆ ทีก่อนหน้านี้มันไม่ค่อยยอมเข้าใกล้คนเลยแม้แต่น้อย ไม่นานนักบริเวณช่องคลอดของน้องมิลก็เริ่มมีเลือดซึมออกมา และถุงคล้ายๆ วุ้นเป็นก้อนๆ ออกมา พวกเราออกจะตกใจกันเหมือนกัน พลางคิดว่ามันคงหาที่ และใกล้ออกลูกเต็มที .... จะได้มีลูกแมวน่ารักไว้เลี้ยงกันอีก (แฟนน้องมิลหลายตัว หล่อและลักษณะดีมากๆ ครับ)
จนพวกเรากำลังจะแยกย้ายกันกลับ ดูเหมือนน้องมิลจะอ้อน กระวนกระวายและร้องครวญครางมากกว่าเดิม มีน้ำไหลออกมาจากช่องคลอดตลอดเวลา ตอนนี้น่าสงสารมากครับ ! เราหลายๆ คนไม่รู้จะทำอย่างไรกับมันดี
ในที่สุดเราคิดว่าน้องมิลคงจะออกลูกแน่ๆ แต่คงมีปัญหาออกลูกไม่ได้ ทำไงดีล่ะ ? สุดท้ายเราตัดสินใจพาไปหาคุณหมอ (สัตว์) ครับ แต่กว่าจะมาได้ก็จับใส่กล่องกันอยู่นานเลยล่ะครับ ไม่ยอมลงกล่องง่าย ....ดื้อจัง
ไปถึงมือสัตวแพทย์คุณหมอรีบนำเข้าห้องดูอาการเลยครับ ซักพักคุณหมอ(สาวสวย) ก็ออกมาบอกอาการเบื้องต้นให้ทราบว่าน่าจะคลอด แต่คงออกเองไม่ได้ คงต้องผ่าตัดเอาลูกแมวออกมามิฉะนั้นน้องมิลอาจจะตายด้วย (ผมแอบดีใจลึกๆ ที่ผม และพี่ที่อยู่ด้วยกันตัดสินใจนำมาหาคุณหมอ)
เรานั่งรอกันด้านนอกสักพักคุณหมอก็ออกมาอีก บอกว่าตรวจดูอย่างละเอียดแล้วคล่ำไม่เจอลูกแมวที่เราคาดว่าน่าจะอยู่ในท้อง ! แต่เราก็ยืนยันกันว่าน้องมิลตัวนี้ปวดท้องจริงๆ คุณหมอก็บอกว่าเพื่อความแน่ใจก็ขอซาวน์ตรวจดูลูกแมวในท้อง ผลตรวจออกมาก็พบว่ามดลูกมีการขยายตัว แต่ไม่พบลูกแมวในท้องจริงๆ ล่ะครับ
คุณหมอตั้งข้อสัณนิฐาน ๒ อย่างคือ ๑. น้องมิลแอบไปออกลูกมาแล้ว มดลูกอาจติดเชื้อหรืออักเสบ เลยปวดท้องมากๆ ๒. อาจท้องอยู่แล้วเกิดการแท้งมดลูกติดเชื้ออีกเช่นกัน
สุดท้ายเราก็กลับกันอย่างงงเหมือนกัน คงต้องลองกลับไปดูว่าแอบออกลูกที่ไหนหรือเปล่า คุณหมอให้ยาฆ่าเชื้อ และยาแก้อักเสบน้องมิลมากินต่อ
น่าแปลกที่กลับมาถึงที่พักประมาณ ทุ่มครึ่งน่าจะได้ น้องมิลกลับไม่ร้อง แสดงอาการเจ็บปวดอะไรมากมายอย่างตอนแรกๆ แต่ก็วิ่งไปหลบแอบอยู่ในซอกเล็กที่เราเข้าไปมองไม่เห็น...
เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะกลับไปแอบดูและนำมาเล่าให้ฟังนะครับ ว่าน้องมิลเค้าจะมีลูกแมวเล็กๆ หรือเปล่า แต่ถึงยังไงกผมกับพี่ที่นี่ก็รู้สึกสบายใจล่ะครับว่าน้องมิลไม่เป็นอะไรมากส่วนเรื่องอื่นต้องคอยติดตามผลกันครับ
ปล.
- ขณะที่ผมกำลังบันทึกเรื่องนี้อยู่นี้ ดาร์ลี่ ลูกแมวอ้วนๆ น่ารักวัย ๔-๕ เดือนที่ผมเลี้ยงไว้ (มาจากไหนไม่รู้เหมือนกันมาตอนแรกผอมมีแต่ซี่โครง) ลายเหมือนแมววิสกัส กำลังนอนหลับอย่างสบายบนตักผมนี้เอง
- ผมยังไม่ได้ถ่ายรูปน้องมิล และดาร์ลี่ไว้ครับ เลยยังไม่ได้นำรูปมาให้ดูครับ แล้วจะนำมาให้ยลโฉมกันนะครับ....
หมายเลขบันทึก: 403135เขียนเมื่อ 17 ตุลาคม 2010 14:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 16:49 น. () สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
นึกว่าคุณภควัตคีย์ตา กำลังลุ้นลูกที่แท้ก็เจ้าตัวน้อยน่ารักนี่เอง
สวัสดีครับครูอิ๊ด
กำลังลุ้นดู + เป็นห่วงน้องมิลด้วยครับ
ส่วนดาร์ลี่นี่รักแล้วล่ะครับ เค้าน่ารักมากๆ ตอนนี้ยังนอนที่ตักอยู่เลยครับ
แล้วจะเอารูปลงให้ดูนะครับ...
เช้านี้อาการของน้องมิลเป็นปกติแล้วล่ะครับ
ไม่มีอาการน่าเป็นห่วงแบบเมื่อวาน แต่ยังต้องกินยาอยู่ เช่นเดิม
ฝากความห่วงใยดูแลน้องมิลด้วยนะคะ
ที่บ้านดูแลเจ้าข้าวตูและเจ้าปุยฝ้ายเหมือนกันค่ะ
พี่รอยลโฉมน้องมิลและดาร์ลีอยู่นะคะ และคอยติดตามตอนต่อไปด้วยค่ะ ^^
ครับพี่
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะโพสขึ้นนะครับ