พระคุณของอุปสรรคและศัตรู

พระคุณของอุปสรรคและศัตรู

                  สมัยเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาในวิชาพระพุทธศาสนา มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ได้สอนให้แผ่เมตตาให้ผู้มีพระคุณ สัตว์โลกและคนที่เบียดเบียนตน ซึ่งตอนนั้นผู้เขียนก็ท่องตามอาจารย์ไปแบบนกแก้วนกขุนทอง ถึงตอนที่แผ่เมตตาให้ผู้คิดร้ายกับเรา  ท่านให้กล่าวว่า " ถึงแม้ว่าเขาจะด่า นินทา ใส่ร้าย หรือในที่สุดฆ่าเราให้ตายเราจะไม่ทำตอบ เพราะการทำตอบเลวสองเท่า " พวกเราก็มักจะหัวเราะกันในใจ บางคนก็แกล้งว่า " เราจะทำตอบ" เมื่อเติบใหญ่ขึ้น ผู้เขียนจึงรู้ว่า สิ่งที่อาจารย์ให้ท่องนั้น เป็นผลดีต่อตัวเราและสังคมเป็นอย่างยิ่ง การให้อภัยและแผ่เมตตา เป็นยารักษาปัญหาความแตกแยกได้ชงัดเลยทีเดียว

                  ศาสนาพุทธเรานั้นได้สอนให้เห็นว่า ที่ใดมีทุกข์ที่นั้นย่อมมีปัญญาเกิดขึ้นที่ใดมีปัญหาที่นั้นย่อมมีทางแก้ปัญหาเป็นแนวทางใหม่  ๆ เกิดขึ้นเสมอ ปราชญ์หลายท่านจึงมองเห็นอุปสรรคปัญหาและศัตรู เป็นผู้มีพระคุณอันประเสริฐที่ทำให้คนรู้และก้าวไปในทางแห่งความสำเร็จ 

                   ในสมัยเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษานั้นผู้เขียนเป็นคนไม่มีใครคบเพื่อน ๆ ต่างรังแก ไปเล่นกับใครก็มักถูกกลั่นแกล้งทำร้าย  คอยดักต่อยบ้าง หลอกไปในป่าไกล  ๆ แล้วแอบหนีให้กลับบ้านคนเดียว  ผู้ใหญ่ไม่ดียุให้ต่อยกับคนอื่นบ้าง ต้องหลบไปอยู่กับผู้ใหญ่ หรือที่ใต้ต้นไม้คนเดียว ด้วยนิสัยชอบพูดอะไรแปลก ๆ แหวกแนวไม่เข้าพวก

                ผู้เขียนจึงมักหลบไปคุยกับผู้เฒ่าผู้แก่ บ้านใดมีหนังสือ ก็เข้าไปขออ่าน บางครั้งอยู่กับกองหนังสือเก่าในบ้านร้าง  ห้องสมุดวัดที่มีต้นพิกุลต้นใหญ่อยู่ข้าง ๆ ใคร ๆ ก็กลัวไม่เข้าไปเพราะมีโครงกระดูกคนแขวนอยู่สำหรับพระปลงอสุภะ ผู้เขียนก็มักเข้าไปหยิบหนังสือ ไปนอนอ่านบนต้นพิกุล บรรยากาศเงียบสงัด ทำให้อ่านวรรณกรรมเรื่องอิเหนาและรามายณะจบตั้งแต่อยู่ ชั้นประถมปีศึกษาที่ 5 

                  นิสัยรักการอ่านนี้ทำให้รอดพ้นในการเรียนเสมอสอบผ่านทุกอย่างไปได้โดยไม่รู้ตัวจนถึงบัดนี้ วิชาภาษาไทยและสังคมศึกษา จึงเป็นวิชาที่ชอบเป็นพิเศษ แต่ด้วยไม่ชอบเรียนคณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษ จึงไม่เคยได้คะแนน เป็นเด่นดัง เช่นคนอื่นเลย

                  ในวัยกลางคนนี้จึงขอบคุณเพื่อน  ๆ ทีทำให้ข้าพเจ้ามาสู่โลกแห่งการอ่านและสามารถอยู่ในสังคมแบบปกติสุขได้เช่นคนไทยทั่ว ๆไป

                                          คำแผ่เมตตา

                       "อนิจจา พุทโธ  ทุก  ๆ  ชีวิต  ต่างก็มีความทุกข์กันอยู่แล้ว เราคนหนึ่ง จะไม่เพิ่มทุกข์ เพิ่มโทษ ให้แก่ทุก  ๆ ชีวิตเลย ถึงแม้ว่า เขาจะด่า นินทา ใส่ร้ายหรือในที่สุด ฆ่าเราให้ตายก็ตามเถิด เราจะไม่ทำตอบ เพราะการทำตอบ เลวสองเท่า พระพุทธเจ้าตรัสไว้ "