ชีวิตเลนซ้าย

ผมเป็นคนขับรถไม่เร็ว ไม่ค่อยกล้าขับเกิน 100 กม./ชม. เวลาขับทางไกล มีความรู้สึกว่า หากเราขับเร็วกว่านี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นผมคงหยุดรถไม่ทัน

เพื่อนบางคนชอบขับรถเร็ว  เพื่อจะได้ไปถึงที่หมายให้เร็วขึ้น  บางครั้งผมถามเพื่อนว่าเขาไปถึงเร็วกว่าผมเท่าไร  คำตอบที่ได้อาจเป็น 20 นาที  ผมเลยถามต่อว่า ไปถึงเร็วแล้วไปทำอะไร  เขาก็ตอบว่า ก็นั่งพักผ่อนดูทีวี

ผมเคยลองขับเร็วตลอดระยะทางประมาณ 10 กม. รู้สึกว่าเหนื่อยและเกร็งมาก ประสาทต้องตื่นตัวตลอดเวลา  พอได้ชะลอความเร็วและเปลี่ยนเลนมาอยู่เลนซ้าย  รู้สึกเบาขึ้นเป็นกอง

ทำให้สะกิดคิดถึงว่า ในชีวิตของเรา  คนที่ดำเนินชีวิตเหมือนขับรถเลนขวาตลอด  คงเกร็ง เครียด และต้องคิดต้องแข่งขันตลอดเวลา เพื่อให้ไปถึงเป้าหมายชีวิตก่อนคนอื่น  ทั้งที่อาจไม่เคยนึกเลยว่า  พอไปถึงแล้วจะทำอะไรต่อกับชีวิตดี 

คนเราจึงอาจต้องดำเนินชีวิตเหมือนขับรถเลนซ้ายบ้าง  จะได้ความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง  เพราะเขาสามารถใช้เวลาไตร่ตรองอะไรๆ ได้มากขึ้น  มีเวลาชมทิวทัศน์ข้างทางมากขึ้น  เมื่อมีเรี่ยวแรงดี ก็ค่อยเปลี่ยนเลนไปอยู่เลนขวา

 

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

ดีแล้วครับ ขับเร็วพอประมาณ ขับบ่อยๆ และเปิดเพลงเบาๆ จะช่วยลดความเกร็งได้ ไม่ประมาทดีแล้วครับเพราะคนขับเร็วกว่าเรา ไปเที่ยวที่อื่นไกลๆ จนไม่กลับมามากมายแล้ว