มีความกตัญญู-4
มีความกตัญญู-4
โสภณ เปียสนิท
...........................
“เคยได้ยินมาว่า นายทหารคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า เขาเป็นลูกชาวนา ตอนสอบเข้าโรงเรียนนายทหารได้ แต่ไม่มีเงิน 1600 บาทเป็นค่าลงทะเบียน จึงไปหาปู่ขอเงินจำนวนดังกล่าว ปู่สั่งขายข้าวในฉางทันที ได้เงินแล้วจึงให้เงินจำนวนนั้นแก่เขาพร้อมคำสั่งว่า เอ็งเอาเงินข้า เอานามสกุลข้าไปใช้ จำเอาไว้นะ ต้องเป็นคนดี กตัญญูรู้คุณ และซื่อสัตย์ สิ่งนี้ยึดเหนี่ยวเขาจนวันตายไม่เคยลืม เห็นไหมนายทหารคนนี้ใช้ความกตัญญูเป็นใบนำทางชีวิต” “หลวงปู่ลากมาเข้าเรื่องกตัญญูจนได้” “เรื่องมันพาไปแค่นั้นเอง”
“ยกตัวอย่างอื่นอีกครับ” เขายุให้หลวงปู่เทศน์ต่อ “นักเรียนเอาความกตัญญูนำหน้า ยามเกียจคร้านเบื่อหน่าย คิดถึงความยากลำบากของพ่อแม่ที่อุตส่าห์ส่งเสียให้เรียน เขาจึงพยายามสุดความสามารถ เช่นนี้ก็ช่วยให้เรียนสำเร็จได้อย่างดี นักบวชรับข้าว ฉันข้าวชาวบ้าน รับการอุปการะดูแลจากชาวบ้านแล้ว รำลึกถึงบุญคุณเหล่านั้น จึงเร่งความเพียรอย่างแรงกล้า ปฏิบัติธรรมอย่างสุดกำลัง ดังนั้นจึงเรียกว่า เอาความกตัญญูช่วยให้ปฏิบัติธรรมได้สำเร็จจนได้”
“แสดงว่าอานิสงส์ของความกตัญญูมีมากใช่ไหมครับ” “มากซิ อานิสงส์ของความกตัญญู ทำให้รักษาคุณความดีเดิมไว้ได้ ทำให้สร้างคุณความดีใหม่เพิ่มได้อีก ทำให้เกิดสติไม่ประมาท ทำให้เกิดหิริโอตตัปปะ ทำให้เกิดขันติ ทำให้จิตใจผ่องใส มองโลกแง่ดี ทำให้เป็นที่สรรเสริญของคนดี ทำให้อยากมีคนคบ ทำให้มนุษย์ และเทวดาอยากช่วยเหลือ ทำให้ไม่มีเวรไม่มีภัย ทำให้ลาภผลทั้งหลายเกิดขึ้นโดยง่าย แม้ท้ายที่สุดแล้ว ยังทำให้บรรลุมรรคผลนิพพานโดยง่าย เป็นไงบ้าง เห็นความดีของความกตัญญูแล้วหรือยัง” “เห็นชัดเลยครับ” “พระสอนว่า ผู้อกตัญญูย่อมถึงอนิฏฐผล มีนินทาเป็นต้น ส่วนบุคคลผู้กตัญญู แม้พระศาสดาก็ทรงสรรเสริญ” “เหมือนแยกกันไปคนละทางเลยนะหลวงปู่” “ใช่นรกกับสวรรค์ อยู่คนละมุมกัน แล้วแต่คนจะเลือก”
สุธี สุนทโร กราบลาหลวงปู่แบบเบญจางค์ประดิษฐ์ หลวงปู่มองยิ้มๆ “เออๆ ดูแลพ่อแม่ยามท่านชราถือว่าทำความดีสูงสุดในชีวิตของคนแล้ว ขอให้เอ็งทำให้มาก ชีวิตย่อมเจริญแน่นอน” เขาเดินกลับบ้านอย่างช้าๆ แต่ละก้าวบนคันนาที่เคยคุ้นในวัยเยาว์ เขาเห็นภาพทับซ้อนอันสมบูรณ์ของทุ่งนาเลือนราง น่าสนใจจนเขาเพลิดเพลิน กลางนามีสระบัวขนาดใหญ่ ปลานานาชนิดๆ ว่ายเวียนวน ตลอดแนวคันนามีต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น ทั่วพื้นนามีพันธุ์ไม้หลายหลาก เขาเดินถึงบ้านโดยไม่รู้ตัว
ความเห็น (10)
เรียนท่านอาจารย์ที่นับถือ
ขอบคุณสำหรับความดีทั้งหลายทั้งปวงที่เล่าสู่กันฟังค่ะ
เรียนคุณยายครับ
วันนี้มาเร็วหน่อยนะครับ หวังว่าเลิกงานแล้ว เสร็จจากนี้แล้วก็เข้านอน วันก่อนเข้าไปเรียนโยคะ ปรากฏว่า เส้นยึดเอวงอไปสองตลบเลย
สวัสดีอาจารย์ก่อนเข้านอนนะคะ
"ยามเกียจคร้านเบื่อหน่าย คิดถึงความยากลำบากของพ่อแม่ที่อุตส่าห์ส่งเสียให้เรียน"
เป็นข้อคิดที่ดีๆๆๆ เคยพูดกับเด็กๆที่โรงเรียนแต่ไม่รู้จะได้ผลแค่ไหนนะคะ
เีรียนคุณครูครับ บางทีความดีอยู่ในตัวของทุกคน แต่ว่าบางคนอยู่ตื้น บางคนอยู่ลึกหน่อย ต้องหาวิธีกระตุ้นกันมากหน่อย
สวัสดีค่ะอาจารย์ 
ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปทักทายกันและไปร่วมชื่นชมกับเพื่อนร่วมอาชีพที่ทำความดีโดยตั้งใจ...
อ่านบันทึกของอาจารย์เรื่องความกตัญญูตั้งแต่ ตอนที่ 1 - 4 แล้วอยากจะนำไปถ่ายทอดต่อ เพราะเห็นว่ามีประโยชน์และสอนใจได้ดีมากๆค่ะ
kpi ของคนคือความ กตัญญูกตเวที พระสอนไว้ เดี๋ยวนี้เขาไม่ค่อยสอนกัน หรือสอนผ่านๆ
มีความกตัญญู เป็นเพียง 1 ในมงคล 38 ประการครับ อยากให้ถ่ายทอดต่อไปให้มากที่สุด ได้บุญสูงสุดครับ
ไม่ธรรมดา จริงๆ
- ท่านได้ใช้พรสวรรค์ แต่งนิทานชวนให้คนติดตาม เดินทางมาจนใกล้จบ
- ตามเชียร์ ตามชี้
- คอยเชื่อมโยงประเด็นสำคัญให้เห็นแจ่มแจ้งในข้อธรรม ที่เป็นเรื่องเข้าใจยาก
- ยังช่างสังเกต มีความละเอียดและแยบยล
- ถือว่าท่านเป็นผู้ให้(ธรรมทาน)อย่างแท้จริง ขออนุโมทนาบุญนี้ด้วยเทอญ
- กัลยาณมิตรผู้ที่ติดตามบันทึกนี้ ล้วนมีบุญวาสนา อย่างมากมาย ให้ขยายผลต่อไป.......
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
คราวนี้ชี้เป็นข้อๆ เชียวนะครับ ว่าแต่ว่า ข้อ5 ผู้อนุโมทนาบุญผู้อื่นย่อมได้บุญด้วย ครึ่งหนึ่ง (ครึ่งหนึ่งผมว่าเองครับ) อิอิ
-
- ไม่หรอกค่ะ บุญนั้นเป็นของท่าน......เท่าจำนวนคนอ่านทวีคูณ เข้าไป เพราะทุกคนที่อ่านบันทึกนี้คงไม่มีใครแย้งเป็นแน่.......HA HA HA
- ท่านไหนเห็นด้วยยกมือขึ้น.......
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
มองซ้ายมองขวาเห็นยกมือกันหร่อมแหร่ม ใช้ได้ครับ
แนวคิดเรื่องอนุโมทนาบุญ พระสอนย่างนี้ จิตของคนเมื่อทำบุญจะสว่างสุกใสเหมือนจุดเทียนขึ้น คนอนุโมทนาเหมือนนำเทียนมาต่อ เทียนดวงเดิมก็สว่างเท่าเดิม แต่ได้เทียนดวงใหม่ที่อนุโมทนาเป็นเพื่อน เพิ่มขึ้นทีละดวงสองดวง
ช่วยกันจินตนาการหน่อยครับว่า ในสภาพเช่นนี้ มีคำอธิบายอย่างไร