ผญา (กลอนอิสาน) บ่เป็หยังน้องหล่า อ้ายยังถ้าฮักคือเก่า

 

กลับคืนเฮือนเฮาน้องหล่า เก็บน้ำตาที่ไหลหลั่ง หอบความหวังที่แพ้พ่าย ผู้หมายเว้าเจ้าว่าแฟน

สิ่งตอบแทนจากความซื่อ นั้นกะคือน้ำตาหล่น หนีวังวนคนบ้านนอก ฝากหมู่บอก-อ้ายว่า "ลา"

จากหมอกหนาสาวบ้านทุ่ง เป็นสาวกรุงหมอกควันเป่า ไปพ้อเขาคนที่ใช่ ไกลข้างอ้ายเจ้าว่าลืม

บ่อาจตื่มคำสิเว้า กะพอเดาเรื่องที่ผ่าน อ้ายสงสารยามเห็นหน้า เพียงบอก "หล่า บ่เป็นหยัง"

มื้อความหวังเจ้าแพ้พ่าย ขอพี่ชายค่อยสร้างแต่ง ขอเป็นแสงกระบองใต้ แทนไฟฟ้าที่หุ่งเฮือง

หนีจากเมืองคืนมาบ้าน ลืมเหตุการณ์อดีตเก่า มาพักเซาข้างบ่าอ้าย มื้อฮักพ่ายอ้ายฮักแทน เด้อเจ้าเอ้ย

จุ๊ จุ๊ บ่เป็นหยังน้องหล่า อ้ายยังถ้าฮักคือเก่า



ขอขอบคุณทุกกำลังใจ สำหรับคำชี้แนะและคำขอบคุณที่มอบให้ครับ
ฝากโพสให้หม่องนี้เผิ่นอ่านนำเนาะครับ