วิ่งหนี


วันนี้ไปกินข้าวที่เซ็นทรัลกับหลาน  ระหว่างที่กินอาหารในจานไปได้สักครึ่ง มองไปนอกร้านเห็นคนหลายคนวิ่งหน้าตื่นผ่านไป  ปากตะโกนว่าไฟไหม้ แล้วก็เห็นคนอีกจำนวนมากวิ่งตามกันไปอย่างไม่คิดชีวิต  สักครู่คนในร้านอาหารที่ผมนั่งอยู่ก็เริ่มทะยอยวิ่งตามออกไป  หลานผมฉุดมือผมวิ่งออกตามไปทันที  รู้สึกงงๆ ที่ว่ายังไม่ได้จ่ายค่าอาหาร และงงๆ ที่ว่าจะวิ่งหนีอะไร

ระหว่างทางที่วิ่งตามฝูงคน ก็มีคนกรูกันออกจากร้านอาหารต่างๆ วิ่งตามกันออกมาเพิ่มอีก  ทุกคนวิ่งตามด้วยความตกใจ ไม่รู่ว่าหนีอะไร แต่รู้ว่าต้องวิ่งให้เร็ว จะปลอดภัยที่สุด  ฝูงคนบางกลุ่มวิ่งออกไปทางประตูหนีไฟ  ผมกับหลานตามอีกกลุ่มหนึ่งวิ่งไปที่จอดรถ  เกิดความอลหม่านทุกแห่งที่ฝูงคนวิ่งผ่านไป  บางคนรีบวิ่งขึ้นรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจคนอื่น  รถบางคันขับย้อนศรเพื่อรีบลงไปให้ถึงชั้นล่าง

ในหมู่ฝูงคนที่กำลังหนีอะไรบางอย่างนั้น ประกอบไปด้วยลูกค้า  พนักงานขายของ  พนักงานร้านอาหาร  คนไทย คนฝรั่ง ลูกเล็กเด็กแดง คู่หนุ่มสาว  ครอบครัว ฯลฯ ทุกคนวิ่งลนลานตามกันไป

ผมกับหลานเปลี่ยนจากวิ่งมาเป็นเดินเร็วๆ แทน เพราะเริ่มรู้สึกว่าเราตื่นตูมมากไปหรือเปล่า หันไปมองรอบๆ ก็ยังไม่เห็นวี่แววของควันไฟ แต่คนรอบข้างก็ยังเคลื่อนตามกันต่อไป รถคันหนึ่งขับย้อนศรลงมาอย่างเร็วพร้อมบีบแตรไล่คน  มองไปด้านล่างเห็นคนจำนวนหนึ่งไปยืนรออยู่แล้ว

ได้ยินเสียงประกาศจากทางห้างไกลๆ  เป็นเสียงเพราะๆ แบบฟังแล้วก้องหู ไม่รู้ว่าพูดอะไร คิดว่าน่าจะเป็นความพยายามที่ทางห้างจะสื่อสารกับลูกค้าที่กำลังวิ่งหนีกัน  เมื่อเราลงมาถึงชั้นหนึ่ง จึงไปถามพนักงานรักษาความปลอดภัย ที่สุดก็ได้ความว่า เกิดแก็สรั่วในบริเวณศูนย์อาหาร  แต่ตอนนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้ว 

ผมกับหลานเปลี่ยนใจเดินกลับเข้าไปในห้างอีกครั้ง  ควันหลงจากเหตุการณ์ทำให้บู้ธหลายบู้ธปิดเร็วกว่ากำหนด  ร้านค้าบางร้านปิดประตูเหล็กไว้ได้เพียงครึ่งเดียว  พนักงานในร้านอาหารหลายร้านยังยืนจับกลุ่มคุยกันแบบงงๆ  คล้ายว่าเราจะทำอย่างไรดี กับลูกค้าที่ยังไม่ได้ชำระเงิน โดยเฉพาะภัตตาคารแบบบุฟเฟ่ต์ ที่กินก่อนจ่ายทีหลัง  หลานบอกผมว่าเราน่าจะกลับไปชำระเงินค่าอาหาร  ผมเห็นด้วยและนึกชื่นชมเขาอยู่ในใจ  พนักงานร้านอาหารบอกผมว่า หนี้บิลค่าอาหารนี้เขาคิดว่าพวกเขาคงต้องร่วมกันรับผิดชอบเพราะไม่ได้มีเหตุการณ์หรือวินาศภัยเกิดขึ้นจริง

การวิ่งหนี "อะไร" ครั้งนี้สะท้อนให้เห็นถึงพลังของข้อมูลข่าวสารที่แม้ยังไม่ได้ถูกกลั่นกรอง แต่ก็มีอำนาจเพียงพอทำให้เกิดความเสียหายไปล่วงหน้า  การวิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิตอาจอันตรายมากกว่าคนที่นั่งอยู่ในร้าน เพราะอาจถูกเหยียบ หรือถูกรถที่ขาดสติชนเอา  ไม่นับความเสียหายของพนักงานร้านอาหารที่ยังงงไม่หายว่าค่าบิลจำนวนหลายโต๊ะวันนี้จะไปเก็บที่ใครดี  และเหตุการณ์ดังกล่าวยังสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาของระบบการสื่อสารของทางห้างกับลูกค้าในยามฉุกเฉิน

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 401786เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2010 22:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน 2012 15:22 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอชื่นชมในความคิดดีและการทำดีของท่านกับหลานครับ แม้ว่ามันจะมีเหลืออยู่น้อยเต็มทีในปัจจุบัน

อยากให้คนอื่น ๆ ได้อ่านบันทึกนี้นะครับ

การอ่านช่วยสร้างโอกาสและเพิ่มประสบการณ์ให้ชีวิต

ขอขอบคุณครับสำหรับคำชม ผมเชื่อว่าน่าจะมีคนดีๆ ในสังคมของเราอีกมาก และคนดีๆ ต้องมาช่วยกันทำดีให้สังคมได้เห็นจนเกิดเป็นบรรทัดฐานใหม่ที่ดีของสังคมไทย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท