ความงาม
ความงาม
พระอาทิตย์งดงามยามสว่าง
ส่องกระจ่างโลกนี้ให้มีสุข
ไล่ความกลัวมัวหม่นปนความทุกข์
ปลอบแล้วปลุกวิถีแห่งชีวิน
พระจันทร์งามยามมีราตรีแก้ว
จึงเพริศแพร้วแวววับประดับศิลป์
ชื่นแสงนวลชวนมองท่องกลางจินต์
ประดับถิ่นดินพบสงบเย็น
เมื่อสายน้ำงามงดเพราะคดเคี้ยว
ล่องลดเลี้ยวไหลเซาะเกาะแก่งเห็น
แว่วเสียงน้ำไกลไกลไหลกระเซ็น
น้ำจึงเป็นความงามชื่นฉ่ำใจ
ท้องฟ้างามยามที่มีเมฆหมอก
บางครั้งบอกว่ามีสีสดใส
มองสีฟ้าแต้มแดนอยู่แสนไกล
เหมือนมีใครวาดฟ้าให้น่ามอง
ต้นไม้งามอย่างยิ่งด้วยกิ่งก้าน
สอดประสานเขียวขจีมีแสงส่อง
เย็นร่มเงาเนาถิ่นแผ่นดินทอง
โลกเรืองรองสมดุลมีคุณจริง
ธรรมชาติงดงามความเรียบง่าย
เปลี่ยนกลับกลายรองรับทุกสรรพสิ่ง
รักษาไว้วันหนึ่งได้พึ่งพิง
สงบนิ่งจึงพบสงบงาม
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
โสภณ เปียสนิท
ความเห็น (24)
กวีบทนี้ได้แรงบันดาลใจจากบล็อกของคุณราชิต สุพร อ่านได้ที่นี่
ยอดเยี่ยมมากเลยครับ..
ชื่นชมมากครับ
เรียนคุณราชิต
ความดีความชอบแบ่งกันคนละครึ่งก็แล้วกันนะครับ เขียนเล่นสนุกๆ
สรรพสิ่ง ล้วนงาม ตามวิสัย
มองด้วยใจ งดงาม ตามวิถี
มองเห็นค่า คนงาม ด้วยความดี
โลกจึงมี สิ่งสดใส ให้สวยงาม
ชอบตรงนี้ครับครูป.1
มองเห็นค่าคนงามด้วยความดี
สวัสดีค่ะท่านอาจาย์
แต่งบทกวีไม่เป็น...แต่ชอบอ่าน
นี่ก็งามน่ะค่ะ
ขออภัยค่ะ พิมพ์ตกไปหนึ่ง...สวัสดีค่ะท่านอาจาย์ ท่านอาจารย์
ขอบคุณน่ะค่ะ
ภาพสวยจังครับคุณหนูรี มองเห็นเป็นบทกวีทีเดียวนะนั่น เช่น
เห็นใบไผ่เสียดยอดขึ้นกอดฟ้า
ข้างเพิงผาหนาแน่นด้วยแผ่นหิน
สายหมอกกอดยอดเขาลมหนาวริน
หวังถวิลคนไกลได้มายล........เป็นต้น เอย
งานด้วยคำอักษราภาษาสวย
งามไปด้วยจิตงามความครบถ้วน
งามธรรมชาติสาดส่องต้องแสงนวล
ช่างงามล้วนงามสงบพบใจงาม
- ชื่นชมความงดงาม ตามอักษร
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
ความงามของสิ่งต่างๆ นั้นต่างกัน มุมมองของคนก็ต่างกัน บางคนมองแล้วเหงาบางครั้งมองแล้วสวย ต่างวิถีลีลาต่างวาระ นะ เขาว่ากันอย่างนั้น
พระอาทิตย์งดงามยามกลางวัน
ส่วนพระจันทร์นั้นก็งามยามข้างขึ้น
แต่น้ำใจไมตรีงามทุกวันคืน
มิตรภาพยั้งยืนนานยิ่งงดงาม
เรียนคุณจินตนาครับ
ขอบคุณสำหรับกวีซึ้งๆที่มาแบ่งปันกัน
เรียนท่านผู้เฒ่าครับ
2 วรรคสุดท้ายนั้นคมทีเดียวครับผม
สรรพสิ่งงดงามตามอัตลักษณ์
เพียงเปิดใจรู้จักรู้ศึกษา
ก็พานพบแง่งามตามอัตตา
ใช่พบเพียงมายาด้วยเปลือกกาย
งามใดใดในโลกนี้ที่มีอยู่
งามไม่สู้งามความดีมีมนต์ขลัง
งามอื่นใดไม่ยั่งยืนไม่จีรัง
งามดียั้งยั่งยืนหมื่นหมื่นปี
งามความดีทำง่ายถ้าใจตั้ง
งามทุกครั้งที่ไม่คิดริษยา
งามทั้งใจงามทั้งกายทั้งวาจา
งามคุณค่าในตัวชั่วนิรันดร์
เรียนคุณยายครับ
เห็นด้วยครับที่ว่า
งามคุณค่าในยตัวชั่วนิรันดร์
สวัสดีค่ะอาจารย์
กลอนเพราะมากค่ะ แต่งกลอนไม่เก่ง ขออนุญาตฝากรูปนี้ประกอบด้วยกลอนบาทนี้นะคะ "ธรรมชาติงดงามความเรียบง่าย เปลี่ยนกลับกลายรองรับทุกสรรพสิ่ง" (ทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง)
เรียนคุณครูครับ
ภาพที่นำมานี่มีความงามหลากหลายอยู่ในนั้นครับ ลองเขียนดูซิครับว่ามีอะไรบ้าง
เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความสุขของเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมานาน น่าอิจฉานะคะ ดูคุณยาย ๒ ท่านแข็งแรงจังเลย ดูภาพนี้ทีไรมีความสุขไปด้วย
ถูกแล้วครับครู แต่ขอเพิ่มเติมหน่อย "เต้าปูนเหมือนโอ่งขนาดเล็กตั้งอยู่ข้างเชี่ยนหมากทองเหลืองขนาดกระมังย่อมๆ บนเชี่ยนหมากมีถ้วยทองเหลืองรูปทรงเจดีย์อีกสองถ้วย เดาว่าภายในบรรจุยาเส้นและหมากแห้งอยู่ภายใน มีใบพลูวางเรียงซ้อนกันแล้วมวนเรียงเป็นวงกลมรูปกรวยสวยงามเป็นระเบียบอยู่ด้วย ทะลายหมากวางไว้ใกล้มือยาย ขนาดขำกันอยู่ยังไม่ยอมละมือจากผลหมาก.....ว่าไปโน้นเลยนะนี่
มาอ่านกลอน ย้อนหลัง เพราะๆทั้งนั้นเลยคะ สุก็เคยไปอ่านบทความคุณราชิต สุพร มาแล้ว เรื่องพระอาทิตย์ พระจันทร์ สายน้ำ ท้องฟ้า ธรรมชาติ มีความคิดเหมือนกันว่า จะมีนักกลอน ซักคนได้โอกาส เขียนกลอนเพราะๆตามโจทย์นี้ ก็เป็นท่านนี่เองคะ นักกลอน เห็นภาพ เห็นเรื่อง ถ้ามีความรู้สึกจะกลั่นกรองออกมาเป็นกลอนที่ไพเราะมากๆๆคะ ท่านเก่งจังคะ ให้เป็นอาจารย์ ปรมาจารย์ไปเลยคะ สำหรับสุ เป็นแค่มือสมัครเล่น ตอนที่แต่งกลอนตอนแรกๆๆ ก็แต่งในบล็อกนี้แหละคะ แล้วจะมีคนใจดี เก่งบทกลอน มาช่วยสอน ช่วยแก้ ช่วยเกลาอีกที จะบอกชื่อให้ก็ได้ ถือโอกาสขอบคุณคะ เป็นมิตร ในโกทูโนนี่แหละคะ แหละท่านก็ชอบแต่งกลอนเช่นกันคะ ท่านใช้ชื่อว่า ธรรมทิพย์ อาจารย์วราภรณ์ ใช้ชื่อตอนแต่งกลอนว่า กิ่งไผ่คะ ท่านคงจะได้พบกันแล้วนะคะ
นี่คะ สุเห็นภาพสวยๆๆแบบนี้ อยากจะกลั่นกรอง ออกมาเป็นกลอนจังเลยคะ
นำมาให้ท่านประกอบ บทกลอนยทนี้ก้แล้วกันคะ ขอบคุณคะ
สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ
ขอบคุณสำหรับกวีอีกท่านหนึ่งที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
จะกลับมาชมภาพนี้บ่อยๆ แล้วจะได้บทกวีมาเองนะครับผม