มีความสันโดษ-1
มีความสันโดษ-1
โสภณ เปียสนิท
...........................
วัดท่ามะขาม เป็นวัดเก่าแก่ ตั้งอยู่ใกล้ริมฝั่งแม่น้ำแควใหญ่ จังหวัดกาญจนบุรี สุภัทร สุนทรธรรม เคยบวชเป็นสามเณรร่ำเรียนหนังสือหลายปี ก่อนย้ายไปเรียนต่อที่วัดแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพฯ เขาอาศัยวัดเป็นโรงเรียนไต่ขึ้นสู่ความสำเร็จของชีวิต หลายครั้งที่เขากลับมาเยือนวัด เพื่อรำลึกถึงความทรงจำวัยเยา ปัจจุบันวัดเปลี่ยนไปมาก ลานโล่งด้านหน้าเมรุเปลี่ยนเป็นป่าไม้ร่มครึ้ม โบสถ์หลังใหม่สง่างามตระหง่านบดบังโบสถ์หลังเก่าทรุดโทรมซ่อมซ่ออยู่เบื้องหลัง สิ่งก่อสร้างใหม่ๆ เกิดขึ้นหลายแห่ง
สุภัทรชอบเดินดูต้นโพธิ์ใหญ่ด้านขวาของพระอุโบสถ ยืนต้นกั้นเขตแดนระหว่างวัด และโรงเรียนเล็กๆ ความร่มเย็นใต้ใบตกหนาตอนกลางวัน เสียงสายลมพัดผ่านใบโพธิ์กรูเกรียวหวู่หวิว นกน้อยหลายชนิดส่งเสียงกังวานไปไกล แย่งกันจิกกินเม็ดโพธิ์บ้าง อิ่มแล้วส่งเสียงร้องหาคู่บ้าง แต่ยามค่ำคืนบริเวณนี้มีความสงบเงียบมืดครึ้มน่าวังเวง ความทรงจำอันผาสุกเหล่านี้เรียกร้องให้เขากลับมาเยือนตรงนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ตรงนี้ทำให้นึกถึง “ลุงคล้า” มัคนายกชราที่มักจะใส่กางเกงขาสั้นสีดำขะมุกขะมอมกวาดลานโพธิ์เป็นประจำ เสียงพูดคุยยังก้องกังวานอยู่ในใจเสมอมา
บ่ายวันนั้นแสงแดดจัดจ้า ใต้ร่มโพธิ์ร่มเย็นเหมือนเคย เขานั่งหลบร้อนอ่านหนังสือหาความรู้สรรค์สร้างอนาคต ลุงคล้ายังคงทำเหมือนเคยทำ กวาดลานวัด เริ่มจากลานร่มแนวต้นพิกุลนับสิบต้นมาจนถึงรอบบริเวณลานโพธิ์ เขาจึงชวนคุย “อยู่วัดนานแล้วหรือลุง”
ความเห็น (11)
เรียนท่านอาจารย์
ที่นับถือ
- ความสงบ คือ ความสุขที่แท้จริงค่ะ
- แวะมาส่งอาจารย์เข้านอนตามปกติค่ะ คุณยายแก้นิสัยนอนดึกยากมาก กำลังพยายามอยู่ค่ะ
- ฝันดีนะคะ
เรียนคุณยายครับ
เล่าบรรยาศในหมู่บ้านให้ฟัง/อ่านหน่อยครับ สุขภาพคนท้องถิ่น การออกกำลังกาย การพัฒนาการศึกษาของชุมชน น่าอ่านครับ แต่จะรบกวนเวลาคุณยายเกินไปหรือเปล่าหนอ
ตอนเรียนวิทยาลัยครูกาญจนบุรี
ไปฝึกสอนที่โรงเรียนวัดกาญจนบุรีเก่า ท่าเสา
ไปเล่นริมแควใหญ่ประจำ บ้านพักครูติดแม่น้ำ
ไปปัดกวาดวัดเก่า ๆ ด้วยค่ะ วิเวกดี
อาจารย์ขา
- หนูอ่านทุกครั้ง และทุกตัวอักษร ก่อนบันทึกแสดงความคิดเห็นค่ะ ทุกถ้อยคำทุกประโยคมีคุณค่าในตัวเสมอค่ะ นี่แหละหนอนหนังสือตัวจริงรู้ป่าว? จริงๆค่ะ
ทุกแห่งที่เราอยากจะเรียนรู้ถือว่าเป็นแหล่งเรียนรู้ได้นะคะ แม้แต่นักเรียนก็เป็นบทเรียนให้ครูได้
เรียนครูป.1 วัดกาญจนบุรีเก่าท่าเสานั่นหลังบ้านผม ครับ แม่สร้างร้านอิฐหินปูนทรายให้น้องขายอยู่ปากทางเข้า ถนนเมืองกาญจน์-เอราวัณนั่นเอง
เรียนคุณยายครับ
ช่วยด้วยครับคุณยายผม กลายเป็นหนอนไปแล้ว แต่ว่าเป็น "book worm" หนอนดี กัดกินแต่หนังสือเป็นอาหาร
เรียนครูอิ๊ดครับ
จริงครับครู นักเรียนเป็นครูได้ "คนฉลาดเรียนรู้จากชีวิตผู้อื่น" ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร เพียงแต่หามุมมองให้เหมาะเถอะครับ
- เดินทางมากไกลเช่นนี้ยังพบกัลยาณมิตรเดินทางมาล่วงหน้า รออยู่ก่อนมากมาย ต้องมีท่านอื่นๆตามหลัง ✿อุ้มบุญ✿ มาแน่ๆ บางท่านอาจมาแบบเงียบๆ เพื่อเก็บเกี่ยวเรื่องราวดีดี
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
มีข้อแตกต่างอยู่นิดๆ ระหว่างกัลยาณมิตรด้วยกัน บางคนเดินเร็ว บางคนเดินช้า บางคนเลือกเก็บดอกไม้ที่ชอบ ส่วนที่ไม่ชอบก็ปล่อยไว้ บางคนเลือกเก็บตอนกลางทาง บางคนเลือกเก็บปลายทาง แต่.....มีบางคนเดินด้วย เก็บด้วย ดอกดีมีประโยชน์เก็บหมด
