คนเราก็ช่างไม่มีความพอดี เมื่อไม่มีความพอดีจึงคิดดัดแปลงแต่งตัดให้ต้องการกับความพอดีเพื่อหวังว่าจะมีชีวิตเป็นสุข แต่กลับเกิดเภทภัย อาถรรพ์แก่ชีวิตคนในบ้านจนถึงกับเสียชีวิต เป็นโรคร้ายแรงที่ไม่สามารถจะแก้ไขให้หายจากโรคร้ายได้ ทำให้ทรมานตลอดชีวิต โอหนอ.....กรรมแท้ๆ.....
เมื่อมีโชคขายที่นาที่ไร่มีเงินทองนับหลายๆล้านก็คิดสร้างบ้านให้มันใหญ่โตเพื่อกู้ศักดิ์ศรีที่ก่อนหน้านี้มันจนทุกข์แท้ จนชาวบ้านมาดูถูกหมิ่นแคลนจึงจำใจขายที่นาเอาเงินมาล้างความอาย
เมื่อมีเงินจึงสร้าง้บ้านใหญ่โตที่สุดในหมู่บ้าน ผู้คนเรียกขานว่า "พ่อเลี้ยง" หมายถึงเศรษฐีผู้มีอันจะกิน จัดงานขึ้นบ้านใหม่หมดเงินไปหลายแสน มีหน้าตาในสังคมผู้คนเล่าลือกันว่ายิ่งใหญ่แท้เนอเฮา....
อยู่มาไม่กี่ปี สังขารเจ้าของบ้านไม่เที่ยงหนอ สังขารแก่ลงหนอ..สังขารอ่อนแอแก่เฒ่าความชรามาเยือน ตามกาลเวลาที่ผ่านผัน จะขึ้นลงบ้านหลังใหญ่ก็ลำบากแท้หนอ...หัวเข่าก็ปวดแท้หนอ... มันปวดไปทั่วร่างกายหนอ เพราะต้องขึ้นบนบ้านชั้นที่สองทุกวันๆ...หากจะหลุดพ้นก็คงรอให้ตายเสียกระมัง...คิดแล้วจึงบอกแก่ตนเองว่า อย่ากระนั้นเลย หากปล่อยตายเราคงไม่ไหว้แท้หนอ ขอให้มีสุขตอนยังชีวิตเป็นคนดีกว่า จึงเรียกลูกหลานมาปรึกษา หาหนทางแก้ไขให้อยู่ในบ้านอย่างเป็นสุข
บรรดาลูกหลานที่เป็นคนสมัยใหม่ก็บอกว่าปรับปรุงตัวบ้านหลังใหญ่ให้เล็กลงหน่อยจะดี
กระมัง พ่อเฒ่าแม่เฒ่าก็เอาลูกหลานว่า แต่ลืมเรื่องขึดจาอาถรรพ์ของคนโบราณท่านบอกไว้ อีกประการหนึ่งก็เชื่อว่าหากมีเงินเสียอย่างมันคงไม่เป็นไรกระมังหนา...
จึงสั่งให้สะหล่า(ช่าง)มาตัดเอาส่วนบ้านชั้นบนซึ่งเป็นไม้ออกทั้งหมดเหลือแต่บ้านส่วนล่างที่เป็นผนังคอนกรีต แล้วปรับแต่งมุงหลังคาให้เป็นบ้านชั้นเดียว ทำให้ไม้ต้องเดินขึ้นลงลำบากแก่สังขารของผู้เฒ่า...
อยู่บ้านชั้นเดียวไม่ถึงเดือนยายแก่เกิดอาการนอนหลับลวดตายไปดื้อๆ...ผู้คนเล่าลือกันว่า เออ..มันขึดก่ะนั่น เพิ่นคนโบราณบอกว่า บ่ดีตัดบ้านรานเฮือน หมายความว่าอย่าตัดทอนตัวอาคาร ราน(ริดรอน)เรือนหรือที่อยู่อาศัยมักต้องขึดหรืออาถรรพ์
แม่อุ๊ยหรือยายเสียไปไม่นาน พ่ออุ๊ยหรือคุณตากลับหกล้มเป็นอัมพาตอยู่คนเดียว เพราะลูกหลานไปทำงานหาเงินอยู่ต่างจังหวัดไม่สามารถกลับมาดูแลได้ พ่ออุ๊ยหรือคุณตาต้องพึ่งตนเองเดินกระโดกกระเดกใช้ชีวิตในบ้านชั้นเดียวติดดินอย่างโดดเดี่ยวเงินล้านที่มีอยู่จะจ้างคนใช้ก็กลัวมันใจเหี้ยมเผลอๆลูกจ้างฆ่าเอาเงินหนีไปเมืองนอกก็หมดทั้งชีวิตทั้งเงิน โอ....เวรกรรมแท้ๆหนอ อุตส่าห์ตัดใจขายนามีเงินสร้างบ้านกลับมาตกขึด ไปหามดหมอที่ไหนก็ไม่รักษาให้หายขาด จำใจใช้หนี้ชีวิตบนความอาถรรพ์อย่างที่ผู้คนล้านนาเรียกกันว่า "ขึดตัดบ้านรานเฮือน"นั่นแล.....
สวัสดีคุณบุษราครับ....
ขอบคุณที่มาแว่แอ่วและมีรูปหลานๆมาฝากขอให้โชคดีทุกคนครับ...
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา