ตำนานขึดล้านนาตอน "ตัดบ้านรานเฮือน"


เรือนหลังใหญ่สองชั้น ตัดชั้นบนออกเหลือเพียงชั้นล่างปรับปรุงเป็นที่อยู่อาศัย ตามตำราว่าขึดตัดบ้านรานเฮือน

คนเราก็ช่างไม่มีความพอดี  เมื่อไม่มีความพอดีจึงคิดดัดแปลงแต่งตัดให้ต้องการกับความพอดีเพื่อหวังว่าจะมีชีวิตเป็นสุข  แต่กลับเกิดเภทภัย อาถรรพ์แก่ชีวิตคนในบ้านจนถึงกับเสียชีวิต  เป็นโรคร้ายแรงที่ไม่สามารถจะแก้ไขให้หายจากโรคร้ายได้ ทำให้ทรมานตลอดชีวิต  โอหนอ.....กรรมแท้ๆ.....

 เมื่อมีโชคขายที่นาที่ไร่มีเงินทองนับหลายๆล้านก็คิดสร้างบ้านให้มันใหญ่โตเพื่อกู้ศักดิ์ศรีที่ก่อนหน้านี้มันจนทุกข์แท้   จนชาวบ้านมาดูถูกหมิ่นแคลนจึงจำใจขายที่นาเอาเงินมาล้างความอาย

เมื่อมีเงินจึงสร้าง้บ้านใหญ่โตที่สุดในหมู่บ้าน  ผู้คนเรียกขานว่า "พ่อเลี้ยง" หมายถึงเศรษฐีผู้มีอันจะกิน  จัดงานขึ้นบ้านใหม่หมดเงินไปหลายแสน  มีหน้าตาในสังคมผู้คนเล่าลือกันว่ายิ่งใหญ่แท้เนอเฮา....

  อยู่มาไม่กี่ปี สังขารเจ้าของบ้านไม่เที่ยงหนอ   สังขารแก่ลงหนอ..สังขารอ่อนแอแก่เฒ่าความชรามาเยือน  ตามกาลเวลาที่ผ่านผัน   จะขึ้นลงบ้านหลังใหญ่ก็ลำบากแท้หนอ...หัวเข่าก็ปวดแท้หนอ... มันปวดไปทั่วร่างกายหนอ เพราะต้องขึ้นบนบ้านชั้นที่สองทุกวันๆ...หากจะหลุดพ้นก็คงรอให้ตายเสียกระมัง...คิดแล้วจึงบอกแก่ตนเองว่า  อย่ากระนั้นเลย  หากปล่อยตายเราคงไม่ไหว้แท้หนอ  ขอให้มีสุขตอนยังชีวิตเป็นคนดีกว่า  จึงเรียกลูกหลานมาปรึกษา  หาหนทางแก้ไขให้อยู่ในบ้านอย่างเป็นสุข

 บรรดาลูกหลานที่เป็นคนสมัยใหม่ก็บอกว่าปรับปรุงตัวบ้านหลังใหญ่ให้เล็กลงหน่อยจะดี

กระมัง  พ่อเฒ่าแม่เฒ่าก็เอาลูกหลานว่า   แต่ลืมเรื่องขึดจาอาถรรพ์ของคนโบราณท่านบอกไว้  อีกประการหนึ่งก็เชื่อว่าหากมีเงินเสียอย่างมันคงไม่เป็นไรกระมังหนา...

จึงสั่งให้สะหล่า(ช่าง)มาตัดเอาส่วนบ้านชั้นบนซึ่งเป็นไม้ออกทั้งหมดเหลือแต่บ้านส่วนล่างที่เป็นผนังคอนกรีต แล้วปรับแต่งมุงหลังคาให้เป็นบ้านชั้นเดียว  ทำให้ไม้ต้องเดินขึ้นลงลำบากแก่สังขารของผู้เฒ่า...

อยู่บ้านชั้นเดียวไม่ถึงเดือนยายแก่เกิดอาการนอนหลับลวดตายไปดื้อๆ...ผู้คนเล่าลือกันว่า เออ..มันขึดก่ะนั่น    เพิ่นคนโบราณบอกว่า  บ่ดีตัดบ้านรานเฮือน  หมายความว่าอย่าตัดทอนตัวอาคาร ราน(ริดรอน)เรือนหรือที่อยู่อาศัยมักต้องขึดหรืออาถรรพ์

แม่อุ๊ยหรือยายเสียไปไม่นาน  พ่ออุ๊ยหรือคุณตากลับหกล้มเป็นอัมพาตอยู่คนเดียว เพราะลูกหลานไปทำงานหาเงินอยู่ต่างจังหวัดไม่สามารถกลับมาดูแลได้  พ่ออุ๊ยหรือคุณตาต้องพึ่งตนเองเดินกระโดกกระเดกใช้ชีวิตในบ้านชั้นเดียวติดดินอย่างโดดเดี่ยวเงินล้านที่มีอยู่จะจ้างคนใช้ก็กลัวมันใจเหี้ยมเผลอๆลูกจ้างฆ่าเอาเงินหนีไปเมืองนอกก็หมดทั้งชีวิตทั้งเงิน  โอ....เวรกรรมแท้ๆหนอ อุตส่าห์ตัดใจขายนามีเงินสร้างบ้านกลับมาตกขึด  ไปหามดหมอที่ไหนก็ไม่รักษาให้หายขาด  จำใจใช้หนี้ชีวิตบนความอาถรรพ์อย่างที่ผู้คนล้านนาเรียกกันว่า  "ขึดตัดบ้านรานเฮือน"นั่นแล.....

 

 

หมายเลขบันทึก: 400673เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2010 20:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม 2012 00:25 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาส่งความระลึกถึงกันค่ะ....วันนี้มาพร้อมกับหนูน้อยน่ารัก ๆ ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                

สวัสดีคุณบุษราครับ....

ขอบคุณที่มาแว่แอ่วและมีรูปหลานๆมาฝากขอให้โชคดีทุกคนครับ...

ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท