ดิฉันได้ใบขับขี่รถยนต์มา 10 ปีแล้วเชื่อมั้ยค่ะว่าดิฉันขับรถไม่เป็น (ไม่เป็นในที่นี้คือขับออกถนนด้วยความมั่นใจเหมือนคนอื่นๆ )
ตอนนั้นที่ได้หัดขับรถเพราะ vip คนที่บ้านค่ะ ก็เลยไปหัดขับรถ เสียค่าสอน 3,500 พร้อมใบขับขี่ พกความมั่นใจมาเต็มกระเป๋าว่าต้องขับรถยนต์ให้ได้
ขับมอเตอร์ไซค์ไป 25 กิโล เพื่อที่จะไปเรียนขับรถยนต์ เกียร์ธรรมดา ครูเค้าก็อธิบายวิธีขับที่ถูกต้องพร้อมให้ขับรถจริง ไม่ง่ายอย่างที่นึกไว้เลย วันแรกที่หัดขับไปเจอรถชนกันบาดเจ็บสาหัส ความมั่นใจ จาก 100 เหลือ 50 วันที่สองขอหยุด วันที่สามไปเจอรถชนอีก คราวนี้เหลือ 10 ก็เลยนึกว่าสงสัยดวงเราไม่สมพงษ์กับรถแน่เลย คราวนี้ขอหยุดสองวัน ขอเวลาทำใจ ว่าจะไม่หัดต่อแล้วแต่เสียดายตังค์ 3,500 ก็เลยต้องเรียนต่อ คราวนี้ขับได้แล้วค่ะสามารถออกรถได้โดยที่เครื่องไม่ดับแล้วดีใจจังเลย
ก็เลยขับทุกวันจนมั่นใจว่าสามารถไปทำใบขับขี่ได้ก็เลยไปสอบ สอบครั้งเดียวผ่าน (ฟลุ๊ค) เชื่อมั้ยค่ะว่าตั้งแต่วันที่ดิฉันได้ใบขับขี่ 10 ปีดิฉันไม่เคยขับรถเองเลย เพราะว่านั่งให้เพื่อนขับสบายกว่าเยอะ และที่ทำงานกับบ้านห่างกัน 100 เมตร เดินไปทุกวัน
จนมาถึงวันที่ดิฉันต้องย้ายที่ทำงานใหม่ห่างจากบ้าน 12 กิโล เป็นถนนลูกรัง วันแรกที่ไปพามอเตอร์ไชค์ไปค่ะ วันที่สองฝนตกหนักมากไม่สามารถพามอเตอร์ไชค์ไปได้ เลยบอกคนที่บ้านให้ช่วยเลี้ยวรถข้ามถนนให้หน่อย คำตอบที่ได้รับบอกว่า ขนาดขับขึ้นถนนยังไม่กล้าแล้วจะพารถไปได้ยังไง
เอาละวันนี้เป็นไงเป็นกันจะพารถยนต์ไปทำงานให้ได้ เราก็มีมือมีเท้า เหมือนคนอื่นเค้ากลัวอะไร ก็เลยพารถออกไปเอง เกียร์ 1 ตลอดทางเลยค่ะไม่กล้าเปลี่ยนเกียร์กลัวเครื่องดับ แล้วที่หน้าปัดไฟก็ขึ้นสีแดงตลอด พอลงจากรถเหม็นอะไรน่ะ ขากลับจอดไว้ที่ถนนเเล้วลงมาบอกให้คนที่บ้านไปเอา พอเค้าเห็นรถก็หันมาต่อว่าขับรถภาษาอะไรไม่ลงเบรคมือ ทำมั้ยเวลาเค้าขับถึงไม่ดู ไม่สนใจ ถ้าเฟืองเกียร์เสียต้องช่อมเป็นหมื่นรู้มั้ย vip อีกแล้วค่ะ แต่ทำงั้ยได้ละค่ะก็เราเหมือนที่เค้าว่าจริงๆ
เรียนคุณสายใจครับ