โครงการพบกันครึ่งทาง

ข้อแตกต่างสำคัญของคนโง่กับคนมีปัญญา

          ระยะนี้ผมพอมีเวลาว่างบ้าง ก็เลยหันมาจัดความเป็นระเบียบให้กับชั้นหนังสือในห้อง เพราะถ้าไม่ลงมือตั้งแต่บัดนี้ เสียงแดกดันเชิงตำหนิจากคนข้างกาย ก็จะตามมา ขณะจัดหนังสือ ก็เปิดดูรายละเอียดแต่ละเล่มไปเรื่อย เห็นหนังสือเล่มบาง ๆ หน้าปกเป็นรูปเรือใบกำลังโต้คลื่น จำไม่ได้ว่าเป็นหนังสืออะไรเพราะหน้าปกไม่มีรายละเอียดอะไรเลย ก็เลยหยุดชั่วขณะ หันมาดูรายละเอียดหนังสือเล่มดังกล่าว ดีกว่า

          หนังสือเล่มนี้ คณะผู้จัดทำคือ โครงการพบกันครึ่งทาง จัดทำขึ้นเพื่อน้อมเกล้าถวายในหลวง เนื่องในวโรกาสเฉลิมพระชนมพรรษา 2542 และมารู้ชื่อหนังสือจากปกในหนังสือเล่มนี้ชื่อว่า น้ำ มีทั้งหมดอยู่ 7 ตอน ความทรงจำเก่าของผมเริ่มกลับมา ผมเคยอ่านแล้ว และยังจดจำข้อความดี ๆ ที่มีค่าแก่การจดจำได้ อย่างเช่น เรื่อง คลื่นชีวิต เขาจำแนกคนโง่ คนฉลาด ไว้อย่างน่าคิด ดังนี้ครับ

          "...ทรัพย์สมบัติทิ้งไว้ให้ทายาทได้ ความโง่ความฉลาดทิ้งไว้ให้ใครไม่ได้ คนโง่จะทำเป็นคนฉลาดไม่ได้ หรือจะทำก็ทำได้เพียงคนฉลาดแบบโง่ ๆ เท่านั้น แต่คนฉลาดทำเป็นคนโง่ได้เหมือนแสงสว่างเข้าไปในความมืดได้ แต่ความมืดส่องเข้าไปในแสงสว่างไม่ได้ มีเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้อย่างหนึ่งคือ คนที่มีปัญญาที่สุด กับ คนที่โง่ที่สุดจะเหมือนกันคือ การไม่หวั่นไหวหรือเปลี่ยนแปลงเพราะเหตุของสิ่งแวดล้อม

          คนโง่ เมื่อยังยอมอาศัยปัญญาของคนฉลาดอยู่ ก็ยังพอรักษาตนอยู่ได้ ถ้าโง่แล้วอวดฉลาดขึ้นมาเมื่อไรก็แย่เมื่อนั้น เพราะเมื่อถึงคราวคับขันจะต้องแก้ปัญหาก็ไม่มีปัญญาช่วยตนเอง คนมีปัญญาจะตั้งหน้าแก้ไขตนเอง เพื่อให้ตนเป็นที่รักและน่านับถือของคนอื่น แต่คนโง่จะแก้ไขคนอื่นเพื่อให้เขารักและนับถือตน..."

          ผมอ่านแค่ตอนแรก อ่านไปคิดไป ค่อนข้างเชื่อว่ามุมมองนี้ น้อยคนนักที่จะมองเห็น จึงตั้งใจไว้ว่า ถึงแม้นจะเคยอ่านมาแล้ว เมื่อสิบกว่าปี แต่ถ้าสิ่งที่ได้จากหนังสือเล่มนี้มีคุณค่า เหมาะสมกับการนำไปเป็นองค์ประกอบสำคัญของการดำรงชีวิต ผมก็จะไม่ปฏิเสธในการอ่านอีกรอบหนึ่ง

          ได้ข้อคิดหรือสิ่งดี ๆ จาก "น้ำ" รับรองว่าจะไม่เก็บเอาไว้แต่เพียงคนเดียวแน่นอน อดใจรอหน่อย ผมนำมาฝากพวกเราแน่ เพียงแต่ว่าพวกเรารอไหวหรือเปล่า เท่านั้นเอง 

 

[หนานเกียรติ]

สวัสดีครับอาจารย์

อาจารย์กล่าวถึงหนังสือเล่มนี้พาลให้นึกไปว่าเคยได้มาเหมือนกัน

แต่ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหนแล้ว

หลายครั้งที่เราจัดหนังสือบางทีก็จะพบว่าหนังสือเรื่องเดียวกันนี้ซื้อมาต้ังสองเล่มต่างวาระต่างโอกาส

สงสัยได้คราวจัดชั้นหนังสือใหม่แล้วครับ

[นาย สมนึก (นายน้อยหรือนายเคี่ยม) โทณผลิน]

สวัสดีครับคุณหนานเกียรติ

          ในบรรดาเพื่อนทั้งหมด ผมคิดว่าหนังสือน่าจะเป็นเพื่อนที่ช่วยให้เราคลายเหงาดีที่สุด ผมก็เคยอย่างคุณหนานเกียรติ บางทีอ่านไปครึ่งเล่ม เริ่มถามตัวเองว่าดูเหมือนเราเคยอ่านที่ใหนหว่า แต่ไม่เป็นไร อ่านแล้วก็อ่านอีกได้ ความรู้แน่ดีซะอีก ขอบพระคุณคุณหนานเกียรติ ที่กรุณาให้เกียรติเข้ามาแลกเปลี่ยนกัน ขอบพระคุณมากครับ

[พีรดา รุธิรพงษ์]

อ่านแล้ว ได้ไอเดียเลยค่ะคุณค่าในตัวเรา ต้องถ่ายทอดแบ่งปันคนอื่น อย่าเป็นคนฉลาดแกล้งโง่ หรือโง่อวดฉลาด เราต้องสร้างคุณค่าในตัวเองและคนรอบตัว ขอบคุณมากนะคะ เขียนดีจั

[พลอย]

คนที่มีปัญญาที่สุด กับ คนที่โง่ที่สุดจะเหมือนกันคือ การไม่หวั่นไหวหรือเปลี่ยนแปลงเพราะเหตุของสิ่งแวดล้อม..... ชอบท่อนนี้คะคุณน้า อ่านบทความแล้วนึกถึงเรื่องหยินหยาง แต่ชอบที่ว่าแม้จะต่างกัน กลับมีบางจุดที่เหมือนกัน ไม่มีใครอยากโง่หรอกใช่ไม่คะ แต่จุดที่จะทำให้เขารู้ว่าเขาโง่อยู่นี่สินะ ที่ยากเย็นเหลือเกิน แต่ยุคนี้ก็มีฮาวทูมากมายที่ช่วยให้เราไม่โง่นะคะ ขอบคุณบทความเตือนสติ และตัวอย่างการจัดบ้าน พลอยได้เรียนรู็หลายๆอย่างจากการจัดบ้านมากๆคะ เราจะจัดอย่างไรในแบบที่เราชอบ เราจะจัดห้องอย่างไรให้เป็นตัวเรา เรารู็จักตัวเองมากขึ้นจากการจัดห้องของเรา ถ้ามีโอกาสน่าจะสนุกถ้าได้แชร์วิธีการจัดห้องกับคุณน้านะคะ :D