วันนี้ขอพูดคุยในประเด็นเรื่องการเลี้ยงวัวที่พ่อครูบาสุทธินันท์ให้แนวคิดไว้ว่า การเลี้ยงนั้นจะต้องพิจารณาให้รอบคอบว่า จะเลี้ยงแบบไหน พันธุ์อะไร ลงทุนเท่าไร เหมาะกับเราแค่ไหน รายได้เป็นอย่างไร ปัญหาอยู่ตรงไหน และมีความรู้เรื่องวัวพอหรือยัง ซึ่งถือว่าเป็นประเด็นสำคัญที่เกษตรกรผู้เลี้ยงจะต้องหาคำตอบให้ได้ ขณะนี้มีกลุ่มเกษตรกรที่เป็นสมาชิกฐานเรียนรู้ในโครงการนักจัดการความรู้ระดับชุมชนจังหวัดบุรีรัมย์ได้พยายามปรับเปลี่ยนแนวคิดและวิธีการเลี้ยงอยู่หลายท่าน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือที่ฐานเรียนรู้ของพ่อครูบาสุทธินันท์ที่เลี้ยงทั้งวัวพื้นเมืองและวัวพันธุ์ซาฮิวาล ซึ่งได้ทดลองเลี้ยงหลายรูปแบบทั้งในเรื่องการให้อาหารในฤดูแล้งที่ขาดแคลนหญ้า ท่านก็ทดลองให้วัวกินใบไม้ที่มีในพื้นที่หรือในสวนป่าเท่าทีมี และพบว่าวัวกินใบไม้ได้หลายชนิด และที่วัวชอบมากที่สุดคือใบมะเดื่อ ใบจามจุรี ซึ่งคงต้องขอความรู้จากทางฝ่ายวิชาการเกษตรว่าใบไม้แต่ละชนิดมีคุณค่าทางอาหารสำหรับโคเท่าไรให้คุณให้โทษอย่างไร นี่ก็เป็นวิธีการเลี้ยงอีกอย่างที่พยายามแก้ปัญหาการขาดแคลนอาหารโคในฤดูแล้ง แล้วพรุ่งนี้จะเล่าต่อเรื่องการไล่แมลงค่ะ
การเลี้ยงวัวที่ฐานเรียนรู้หายโศก 1
ไม่มีความเห็น