คิดถึง สมัยวัยรุ่น ยังเรียน
อยากเที่ยว อยากประหยัด
จึงโบกรถเที่ยว
คิดถึง คนที่เคยรับขึ้นรถ
เด็กนักเรียน
ชาวเขาเข้าเมือง
คนในเครื่องแบบ..แต่เมา
ยิวบนดอย
ฝรั่งเปรี้ยว
.. ..
มีแต่คนที่เคยโบกรถ
ที่จะรับคนโบกรถ
ใครหนอพูดไว้
แม่น้ำบุลเลอร์
๓๑ มีนาคม ๒๕๕๑
๓๑ มีนาคม ๒๕๕๑ ๑๕.๑๖ น. แม่น้ำบุลเลอร์ เกาะใต้ นิวซีแลนด์
เกือบบ่ายสองแล้ว ที่ผมออกจากกองหินแพนเค้ก จุดหมายต่อไปของผม คือ เมืองเนลสัน (Nelson) ทางตอนเหนือของเกาะซึ่งห่างออกไปเกือบ ๓๐๐ กิโลเมตร ผมมีนัดรับประทานอาหารเย็นกับเจ้าของบ้านที่จะไปพัก และจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ได้เรียนรู้ว่ามักจะหลงเวลาเข้าเมืองใหญ่ จึงตั้งใจว่าจะไปก่อนเวลา ไม่เที่ยวจนมืดค่ำเหมือนที่แล้วๆมา เลยคิดว่าบ่ายนี้จะไม่แวะเที่ยวที่ไหนอีกแล้ว แค่ขอพักนอนสักงีบกลางทางสักแห่งเอาแรงเท่านั้น
ทางหลวงหมายเลข ๖ ที่เลียบทะเลฝั่งตะวันตกขึ้นเหนือมาตลอด พอถึงเมืองชาร์ลสตัน (Charleston) ก็เริ่มเบี่ยงห่างออกจากชายฝั่ง จนกระทั่งมาหักมุมเลี้ยวขวาตรงก่อนถึงเมืองเวสต์พอร์ต (Westport) เลียบแม่น้ำสายสำคัญ คือ แม่น้ำบุลเลอร์ (Buller River)* ทางหลวงช่วงนี้จึงมีชื่อว่า ถนนสายบุลเลอร์กอร์จ (Buller Gorge Road)
ถนนที่คดเคี้ยวเป็นงูเลื้อยคู่ไปกับแม่น้ำกว่าหนึ่งร้อยกิโลเมตรช่วงนี้ สวยและอันตรายพอๆกัน แม่น้ำช่วงที่ผ่านช่องเขาแคบๆจะมีแก่งหินและไหลเชี่ยวกลายเป็นโกรกธารงดงาม แต่ช่วงที่ผมมาเป็นหน้าแล้ง จึงไม่ค่อยตื่นตาตื่นใจเท่าไร
วันนี้เวลาขับรถ ผมสังเกตตั้งแต่ก่อนถึงกองหินแพนเค้กแล้วว่า มีคนยืนโบกรถอยู่ข้างทางเป็นระยะ บ้างยืนเดี่ยว บ้างเป็นกลุ่ม บ้างตั้งอกตั้งใจโบกกันแบบเอาจริงเอาจัง บ้างเดินหันหลังไปยื่นแขนยกหัวแม่โป้งออกมาไปแบบไม่สนใจเท่าไร คิดอยู่เหมือนกันว่าจะรับขึ้นรถถ้ามีโอกาส แต่ตอนนี้ขอหาที่นอนก่อน
ผมได้จุดพักแรมริมทางชายฝั่งแม่น้ำร่มรื่นนอนพัก ประเทศนี้เขาสร้างจุดพักแรมไว้บริการนักท่องเที่ยวที่ขับรถเอง โดยเฉพาะรถบ้านที่ต้องมีจุด..ปล่อยของ..ทิ้งขยะ กระจายอยู่ทั่วประเทศ ระบบแบบนี้ดีมาก ซึ่งถ้าเปรียบเทียบกับเมืองไทยแล้ว เรามีระบบศูนย์บริการในปั๊มน้ำมันที่ให้บริการคล้ายคลืงกัน แต่คนละบรรยากาศ
๓๑ มีนาคม ๒๕๕๑ ๑๕.๑๕ น. ฮอว์คสแครก ถนนบุลเลอร์กอร์จ เกาะใต้ นิวซีแลนด์ได้พักยาวเกือบชั่วโมง ผมก็พร้อมแล้วสำหรับการขับรถทางไกลอีกครั้ง ถนนช่วงนี้คดเคี้ยวตามชายฝั่งแม่น้ำบุลเลอร์ที่ว่า ขับรถได้สักพักก็มาถึงทีเด็ด ผาเหยี่ยว หรือ ฮอว์คสแครก (Hawks Crag) ซึ่งถนนต้องขุดเข้าไปในชะง่อนผาริมน้ำแบบวิ่งเลนเดียว ตามภาพข้างบน
พอถึงเมืองเมอร์ชิสัน (Murchison) ก็มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งยืนโบกรถอยู่ข้างทาง ผมไม่ลังเล ชะลอรถรับทั้งคู่ขึ้นมาทันที เขามาจากเมืองเวสต์พอร์ต แวะมาเที่ยวพายเรือคะยักซึ่งดังมากแถวนี้ แล้วกำลังจะต่อไปหางานทำในเมืองเนลสันที่ผมกำลังจะไปอยู่พอดี เป็นอันว่า ผมได้เพื่อนร่วมทางแก้เหงาไปอีกเกือบสองชั่วโมง
หนุ่มสาวคู่นี้ ทำให้ผมได้เรียนรู้ความเป็นอยู่ง่ายๆของชาวกีวี เรียนมหาวิทยาลัยไป ทำงานไป คราวนี้เขาก็ออกจากบ้านมาหางานทำเป็นคนเก็บแอปเปิลที่กำลังจะถึงฤดูเก็บเกี่ยวแถบตอนบนของเกาะใต้ ทันสมัยแต่ไม่ฟุ่มเฟือย น่านับถือจริงๆ
* แม่น้ำบุลเลอร์ (Buller River) ตั้งชื่อตามชาร์ลส บุลเลอร์ (Charles Buller) ที่มีบทบาทสำคัญในการขยายอาณานิคมในนิวซีแลนด์ นับเป็นหนึ่งในแม่น้ำสายที่สวยที่สุดของประเทศ จากที่มีโกรกธารหลายแห่ง ตลอดความยาว ๑๖๙ กิโลเมตรจากจุดเริ่มต้นที่ทะเลสาบรอตออีตี (Lake Rotoiti) สู่ทะเลทาสมานที่เมืองเวสต์พอร์ต (Westport) ชื่อในภาษาเมารี คาวาทีรี (Kawatiri) น่าจะเพี้ยนมาจาก คอ อาวาเทเร (Ko Awatere) awa=แม่น้ำ tere=เชี่ยวกราก คือ สายน้ำเชี่ยว ซึ่งบรรยายลักษณะเด่นของแม่น้ำสายนี้ได้ชัดเจนกว่า
สมัยเรียนรามฯโบกตั้งแต่กรุงเทพฯยันชุมพรค่ะ..สนุกกันมากๆ..ไปกันห้าคน..บางคันก็ไม่กล้ารับเพราะไปกันเยอะ..ประสบการณ์ที่สนุกมากๆค่ะ
การโบกรถเป็นประสบการณ์อันน่าประทับใจเมื่อคราใดที่ได้ระลึกถึงจริงๆด้วยค่ะ
ยังจำได้ช่วงโบกรถไปดอยอินท์ แม่แจ่ม กะ มีฝรั่งมาโบกรถพ่วงช่วงอยู่เมืองลาว
ผู้ที่ได้รับโอกาสดีๆ จะไม่ลังเลที่จะส่งผ่านต่อสิ่งดีๆ ... ถนนเลียบเขาสวยงามมากๆ ค่ะ
ชอบ ทันสมัยแต่ไม่ฟุ่มเฟือย ค่ะ นึกถึงประโยค Simply Living, High Thinking ค่ะ
สวัสดีค่ะอ.หมอเต็ม
สบายดีไหมคะ เมื่อคืนปูย้อนกลับไปเส้นทางใต้อช. มรดกโลก
ชมรีสอร์ทบีชไฮด์อเวย์ กะเดอะลาสท์รีสอร์ท เค้ากล่าวถึงใกล้ๆ หินแพนเค้กด้วยค่ะ
แต่ไกด์ไม่ได้พาไปสัมผัสใกล้ๆ เฮ้อ กลับมารอท่านไกด์กิติมศักดิ์นำชมดีกว่า ชัดเจน
ส่งกำลังใจกับการงานนะคะ ;)
โลกทรรศน์ ที่กว้าง ทำให้ความคิดและการกระทำยิ่งกว้างไกล
... อ่านบันทึกนี้ของคนเขียนแล้ว ไม่แปลกใจเลยนะครับว่า มีธรรมชาติของผู้เขียนที่ทิ้งร่องรอยไว้ให้คิดถึงความเรียบง่ายด้วย
ผมได้เรียนรู้ความเป็นอยู่ง่ายๆของชาวกีวี เรียนมหาวิทยาลัยไป ทำงานไป คราวนี้เขาก็ออกจากบ้านมาหางานทำเป็นคนเก็บแอปเปิลที่กำลังจะถึงฤดูเก็บเกี่ยวแถบตอนบนของเกาะใต้ ทันสมัยแต่ไม่ฟุ่มเฟือย
น่านับถือจริงๆ
ด้วยความระลึกถึง นะครับคุณหมอเติมศักดิ์