ทุกวันในการทำงานเราเจอกับสารพัดเอกสาร (ซึ่งก็คือกระดาษนี่เอง) เมื่อก่อนไม่ใช้ก็ทิ้งลงถังขยะ..แต่บางแผ่นทิ้งแล้วก็รู้สึกเสียดาย เอากระดาษมาทำเป็นกระดาษหน้าเดียวบ้าง ตัดเป็นกระดาษโน๊ตบ้าง แต่พอเป็นเอกสารที่เป็นความลับนี่ซิ..จะฉีกทิ้ง หรือขยำทิ้ง ก็ไม่ค่อยสบายใจทำใดนัก...จะไปย่อยที่ส่วนกลางก็ไกลไปนั่งอยู่ก็นานเสียเวลา ทำงานอย่างอื่นได้หลายอย่างแน๊ะ...ที่นี้เราก็คิดกันว่า จะจัดการปัญหาเศษกระดาษ นี้ได้อย่างไรบ้าง..
ได้ปรึกษากับคณบดี (ผศ.ดร.วัลลา ตันตโยทัย) อาจารย์ก็เลยให้ดำเนินการจัดซื้อเครื่องย่อยกระดาษไว้เองที่สำนักวิชาฯ เมื่อราวๆ เดือนกันยายน 2552 ราคาของเครื่องก็ตกประมาณเก้าพันกว่าบาท...ทำให้เรามีอุปกรณ์ชั้นเยี่ยม ในการจัดการปัญหาเศษกระดาษเหล่านี้ได้ แถมทำให้กระดาษที่เป็นเศษขยะนั้นมีค่าขึ้นมาอีกด้วย สามารถนำไปขายได้..(แม้จะได้นิดหน่อยก็ตามแต่ก็สะสมไว้ซื้อต้นไม้จัดสวนหน้าสำนักวิชาฯ เพราะสำนักวิชาฯ เข้าร่วมโครงการ Healthy Workplaceของมหาวิทยาลัยด้วย และที่สำคัญคือสะดวกในการทำงาน ไม่เสียเวลาไปนั่งรอย่อยกระดาษที่ส่วนกลาง ถ้าหาเครื่องมือมาใช้ในการทำงาน เราจะทำงานได้รวดเร็ว และมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ประหยัดกระดาษเท่ากับช่วยการลดโลกร้อนครับ