อยากหยุดเวลาไว้แค่เราสองคน
อยากหยุดเวลาไว้ที่เราสองคน
หากแม้ว่าโลกหยุดหมุนรอบตัวเอง..
หัวใจของคนที่มีความรัก..
คงจะสมหวังอย่างแท้จริง..
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้..
เพราะวันเวลาที่ผ่านไป.. ทุก ๆ วินาที..เป็นช่วงเวลาแห่งความสุขและความทุกข์คลุกเคล้า..ปะปนกันไป…ฉันจึงอยากให้วันเวลาหยุดอยู่ที่กลางใจของสองเรา..
สุขหรือ…เปล่าเลย.. ทุกข์หรือ..…ก็ไม่ใช่อีกนั่นหละ..แต่ที่ฉันอยากให้วันเวลาหยุด..
หยุดเพื่อที่ฉันจะได้ทบทวนสิ่งที่ผ่านมาและทำสิ่งดี ๆ ...ให้กับคนที่ฉันรักหรือพูดในสิ่งที่ยังไม่ได้พูดหรือบอกในที่ใจยังไม่กล้าบอกแม้เพียงวินาทีเดียว...ก็มีค่ามากที่สุด..
ตราบใดที่โลก..ยังไม่หยุดหมุน..
ตราบใดที่กาลเวลา...ยังต้องแปรเปลี่ยน..
ตราบใดที่ท้องฟ้า..ยังคงเปลี่ยนสี..
ตราบนั้น...ทุก ๆ วินาที..แห่งความรู้สึก..ที่มีคุณค่า..
ฉันจะขออยู่เคียงข้างเธอ...(พระธรรมนำใจ..ให้พ้นทุกข์)...
ทุก ๆ เวลา... ทุก ๆ วินาที... ขอหยุดเวลาไว้..ที่เราสองคน..(มีสติทุกลมหายใจ)..
กับทุก ๆ ความรู้สึก..(รู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่).. ที่เต็มไปด้วยความรักและคิดถึง..(มีความระลึกได้..มีความรู้ตัวตลอดเวลา)...
(ธัมมกาโม..ผู้มีใคร่ในธรรม..(เป็นผู้ที่มีความสนใจเอาใจใส่ในธรรม)..)..
(ธัมมปิโย...มีความธรรมเป็นที่รัก..(เป็นยินดีในธรรม)
อย่างจริงใจและมั่นคงตราบชั่วนิจนิรันดร์..
ความเห็น (12)
หยุดหายใจด้วยหรือเปล่าครับอิๆๆ
ยังคะเดี๋ยวตายทำไงยังอยากมีชีวิตดูโลกอีกนาน
ขอบคุณนะคะที่ถาม และเม้นเข้ามายินดีที่ได้รู้จักค่ะ
เพราะโลกเราหมุนตลอดจึงหยุดไม่ได้.......ดังนั้นขอให้หยุดความประทับใจให้เป็นภาพนิ่งโดยเก็บไว้ในสมองไดร์ D: ซึ่งมีโอกาสสูญหายยากกว่าไดร์ C:
ขอบคุณนะคะที่ร่วมแสดงความคิดเห็น
และขอบคุณมากนะคะสำหรับคำแนะนำ
ชอบมากๆเลยค่ะ เวลาคงหมุนเวียนต่อไปตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่
สวัสดีคะคุณมาลีพันธุ์
ขอบคุณที่สนใจและให้ความคิดเห็นกับบันทึก
ความรักจะอยู่ต่อไปตราบเท่าชีวิตของเรายังไม่บุบสลาย
แบบว่า รักนิรันดร นะครับ ; )
หยุด...ให้เราหยุดความประทับใจที่เรามีไว้ แต่หากคุณจะหยุดเวลาหากช่วงเวลาที่คุณหยุดไว้เป็นช่วงของความทุกข์ละอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวคุณ
สวัสดีค่ะคุณชนะ
หากเราต้องเจอเวลาแห่งความทุกข์นั้นก็คือการพิสูจน์ความเข้มแข็งของตนเอง
ถ้าไม่มีความทุกข์แล้วจะรู้ได้ไงว่าความสุขเป็นเช่นไร ขอบคุณนะคะที่ร่วมแสดงความคิดเห็น
สวัสดีค่ะคุณ mongkol
แบบว่ารักนิรันดรมีแต่ในนิยายเท่านั้น
แต่รักแท้ก็อาจจะมีในโลกก็ได้นะคะ
ถ้คนเรารู้จักที่จะรักใครซักคนและเลือกที่จะรัก
ให้เป็นก็พอค่ะ
กาลเวลาไม่อาจหยุดหมุน วันเดือนปีผ่านเลยไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด ( ช่างหัวมัน! )
ถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนกลับการที่เรารักใครจริงๆสักคน มันเป็นเรื่องที่ความสุข
ถึงแม้ว่าจะเป็นรักที่ไม่สมหวัง หรือสมหวัง รักสั้น รักยาว แค่ไหน มันก็เป็นเรื่องดี
ความรักก็เหมือน ต้นไม้ที่ยืนต้นตาย นั้นแหละ ถึงต้นไม้มันตายแล้วแต่มันก็สามารถ
ใช้รากของมันฝังลึกลงในดินได้ก็เหมือนความรักถึงจะตายจากกันไปนานแล้ว หรือ
ยังไม่ตายแต่ไม่ได้อยู่ร่วมกันก็ตาม ต่อให้นานแค่ไหน
ไม่มีใครสามารถลืมความรักครั้งสำคัญได้
ยามค่ำคืนผืนฟ้าเหมือนอาภัพ
ดาวก็ดับเดือนก็หายอยู่หลายหน
หลงศรัทธาฝันเฟื่องอยู่เบื้องบน
จนหมองหม่นเคว้งคว้างจากดวงดาว
ในคืนที่หนาวเย็นไม่เห็นภาพ
เป็นระนาบฉาบเก็บความเหน็บหนาว
แต่ข้างในร้อนรุกอยู่ทุกคราว
เกินจะกล่าวอ้างหมดรันทดใจ
เขาบอกไว้ในคืนที่มืดมิด
ยังมีสิทธิ์เห็นดาวที่พราวใส
แต่ฉันกลัวว่าแสงดาวหายไป
ร่วงหล่นในคืนดับไม่กลับมา
วอนสายลมคลี่คลายกับสายหมอก
เป็นระรอกบอกผ่านการมาหา
ว่ายังมีหนึ่งคนบนศรัทธา
แสวงหาดวงดาวมายาวนาน.