แนวทางปฏิบัติ(guideline)เกี่ยวกับการให้บริการระงับความรู้สึกของวิสัญญีพยาบาล (3)


ในรายละเอียดหลายส่วนยังคงอยู่ในดุลยพินิจของผู้ปฏิบัติเองอีกมาก จึงพึงรอบคอบในการปฏิบัติการทุกครั้ง

 (ต่อจากบันทึกที่แล้ว)

 

หวังเป็นอย่างยิ่งว่าวิสัญญีพยาบาลคงได้นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อการให้บริการผู้ป่วย สมดังเจตนารมย์ของคณาจารย์ผู้เขียน ที่ว่า

หมายเลขบันทึก: 389082เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2010 12:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

เรียนท่านกฤษณา

   แวะมาทักทายและร่วมเรียนรู้ด้วยคนนะคะ

สวัสดีค่ะ

ผ่าตัดที่ รพ.ศรีฯ มาหลายครั้งค่ะ

แต่จะผ่าทีไรก็หวั่นๆใจทุกครั้ง

กลัวไม่ฟื้น ... แต่ก็รอดมาได้ทุกครั้ง

ต้องขอบคุณ คุณหมอและพยาบาลวิสัญญีนะคะ  ทำงานหนักมากค่ะ

เรียน คุณยาย

  • ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ
  • เสียดายที่ไม่ได้ไปร่วมงาน KKU Show & Share ด้วยได้ค่ะ หวังว่าคงมีโอกาสหน้าได้ร่วมกิจกรรมกันนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ ครูอรวรรณ

  • เรื่องความกลัวนั้นเป็นกลไกปกติของร่างกายค่ะ (แม้คนจะดมยาเองก็เป็นค่ะ...อิอิ) 
  • การระงับความรู้สึกในโรงพยาบาลศรีนครินทร์นั้น หากเป็นการเซ็ทล่วงหน้าจะมีการเยี่ยมเพื่อให้ข้อมูลในวันก่อนผ่าตัดค่ะเพื่อประเมินความเสี่ยง จากนั้นจะปรึกษาในทีมและเตรียมความพร้อมสำหรับผู้ป่วยแต่ละคนและมีวิสัญญีแพทย์เป็นผู้ร่วมรับผิดชอบดูแลด้วยทุกรายค่ะ
  • ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจ...และ...ยินดีที่ได้ให้บริการค่ะ ^_^

สวัสดีครับพี่...

เสียดายมาก ๆ เลยไม่ได้ไป G2K ที่ขอนแก่น

ถูกใช้ให้เฝ้าบ้านเลี้ยงลูกครับ

แต่ปลายสัปดาห์หน้าจะไปขอนแก่นอีก

คงมีโอกาสแวะไปให้พี่เลี้ยงข้าวสักมื้อครับ

ฮิ ฮิ....

อ้าว...

อ่านไปอ่านมา พี่ก็ไม่ได้ไปร่วมงาน

แหะ แหะ หน้าแตก

ฮาๆๆๆๆ....

มามะ... พยาบาลดมยารับเย็บหน้าที่แตกให้...สนมะ...อิอิ

ได้ข้อมูลดีๆสำหรับวิสัญญีพยาบาล

ขอบคุณ"พี่ติ๋ว"ค่ะ

ดีใจค่ะที่ได้เห็นน้องทำงานอย่างมีความสุข

หากมีเรื่องเล่าดีๆนำมาแบ่งปันกันบ้างนะคะ

* คุยเรื่องเครียดหน่อยนะท่านพี่ เท่าที่ศึกษา คำจำกัดความของคำว่า วิสํญญีพยาบาล ไม่มีเลย ค่าตอบแทนปริมาณงาน มีแต่ วิสัญญีแพทย์ เจ้าหน้าที่ทีมผ่าตัด .ทำให้มีความแตกต่าง ระหว่างแต่ละโรงพยาล บางแห่งดมใด้ตั้งแต่ ASA 1-10 เก่งนะ เราจะทำอย่างไรกันดี....แฮะๆๆๆๆ

* มีความสุขทุกครั้งที่ทำงาน......และต้องสวย ( ไม่มีหยุด )

* คิดถึงครับ

ขอถอนหายใจหน่อยนะ

เฮ้อ....

น่านนนนน...น่ะซี... แล้วเราไปอยู่กันตรงไหนน่ะ

ขอถอนหายใจอีกรอบนะจ๊ะ

เฮ้อออออ....

ขอตั้งหลักและตั้งสติเรื่องนี้สักนิด...คิดไม่ออกว่าเขา(กล้า)ลืมเราได้ไง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท