โรงเรียนใหม่ ห้องสมุดใหม่ แต่... สถานที่ที่คุ้นเคย
ได้ย้ายกลับมาเมืองเลยตั้งแต่ก่อนเดือนเมษา
มาอยู่อำเภอท่าลี่ บ้านเกิด แต่ไม่ใช่ที่ที่หล่อหลอมจนเติบโต
แต่ความทรงจำมากมาย ก่อน 10 ยังเต็มเปี่ยม
โรงเรียนมัธยมประจำอำเภอ
เป็นสถานที่ใกล้บ้านที่เคยวิ่งเล่น เคยปั่นจักรยานผ่านเมื่อยังเยาว์
วันนี้ได้มีโอกาสมาทำหน้าที่ "ครู"
และมีโอกาสได้ืำทำหน้าที่ "บรรณารักษ์"
น่าดีใจ ที่ผู้บริหารค่อนข้างให้การสนับสนุนส่งเสริมเรื่องการอ่านเป็นอย่างดี
พลังของผู้บริหารเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ "ครูบรรณารักษ์" ทำงานได้
โชคดีอีกอย่างคือการที่มีผู้มีจิตอันเป็นกุศล
บริจาคทรัพย์ในการสร้างอาคารห้องสมุด
และที่น่าปลื้มมากๆ คือ ครูเมย์ได้มีโอกาสพัฒนาห้องสมุด
และพัฒนาการอ่านของเด็กๆ อย่างเต็มที่ (ที่พอจะให้ได้)
ดังนั้นภาระแรกเลยที่ลงมือทำไปแล้ว
คือการปรับภูมิทัศน์ห้องสมุด
และภารกิจที่เริ่มทำไปบ้างแล้ว คือ กิจกรรมรักการอ่าน
ที่ให้นักเรียนยืมหนังสือ อ่าน และเขียนบันทึกรักการอ่าน
อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 เรื่อง
เก็บสถิติและทดลองทำไปแล้ว 1 เดือน
ได้ผลเป็นที่น่าพอใจ
ไม่มากนัก แต่เป็นจุดเริ่มที่ดี
พยายามประยุกต์เฟอร์นิเจอร์เดิมที่มี มาจัดใหม่
รกไปหน่อย แต่... ก็ถือว่าเด็กๆ เข้ามาใช้ก็ต้องรก 555+ ก็พอประทังให้ทำใจได้ค่ะ
ความเห็น (2)
สวัสดีครับคุณkmay
ดีใจด้วยครับที่ได้กลับมาทำงานที่บ้าน แต่อย่าลืมนะครับการทำงานในดินแดนบ้านเกิด ต้องเหนื่อยกว่าปกติหลายเท่า เป็นกำลังใจให้นะครับ
ขอบคุณค่ะ คุณ สมนึก
เห็นจะจริงอย่างที่ว่าค่ะ กลับมาทำงานที่บ้านก็ค่อนข้างเหนื่อย
นอกจากทำหน้าที่ครู หน้าที่บรรณารักษ์
หน้าที่ลูก หน้าที่หลาน หน้าที่คนรู้จัก หรือหน้าที่ลูกสาวเพื่อน
ยังต้องแบกความหวังของคนในชุมชน ว่าเราอาจจะช่วยสร้างฝันของเราได้สำเร็จ
แต่... ถ้าคิดในแง่ว่า... เราโชคดีขนาดไหน ที่มีโอกาสได้ทำอะไรมากมายพร้อมๆ กัน
เหนื่อยหน่อย แลกกับคุณค่าของชีวิตที่เพิ่มขึ้นอีก... ก็ OK ใช่ไหมคะ
*^____________________^*
ปล. ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ