วันนี้ฉันเข้าสอนนักเรียน ชั้น ม.๕/๔ แทนเพื่อนครูที่ไปราชการ หลังจากหมดชั่วโมงสอน ทั้งนักเรียนและครูต่างทยอยออกจากห้องเรียนเพื่อเปลี่ยนวิชา มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งชื่อวิชุดาเดินตามหลังฉันแล้วถามอย่างนอบน้อมว่า
" อาจารย์คะ ทำยังไงเราจะรักษาความเป็นเพื่อนได้นาน
ๆ คะ "
"ทำไมหนูถึงถามอย่างนี้ละคะ
?"
"หนูขี้เกียจหาเพื่อนใหม่คะ อาจารย์ ?"
ฉันหยุดคิดสักครู่ แล้วก็คิดถึงคุณธรรมการผูกมิตรตามคำสอนของพระบรมศาสดา หากฉันบอกเด็กไปด้วยภาษาบาลีเด็กคงจำไม่ได้ ได้แต่บอกเป็นคำง่าย ๆ ที่จดจำไม่ยากนัก
"หนูก็ต้องใช้คุณธรรมของพระพุทธเจ้าซีคะ
เรียกว่าสังคหวัตถุ ๔
๑. รู้จักให้ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของผู้รับ
๒. พูดเพราะ ๆ หนูต้องใช้คำพูดที่อ่อนหวาน
หนูชอบคำพูดยังไงเพื่อนก็ชอบอย่างนั้น
๓. ทำตนให้เป็นประโยชน์ ช่วยเหลือเพื่อน ยามเพื่อนเดือดร้อน
๔. วางตนให้เสมอตนเสมอปลาย มีจิตใจที่มั่นคง ไม่ขึ้น ๆ ลง
ๆ
จนเพื่อนงง
หนูทำได้สี่ข้อรับรองมิตรภาพของหนูต้องยั่งยืนตลอดกาล..."
วิชุดา เดินจากไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างยินดีและพอใจ ฉันได้แต่คิดต่อ แท้จริงความเป็นเพื่อนมันมีเงื่อนไขอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ การที่คนจะเป็นเพื่อนกันได้อย่างยั่งยืนยังต้องอาศัยความเหมือนกันในเรื่องของ ศีล และ ทิฏฐิที่เสมอกันจึงจะคบกันได้ ธรรมชาติของสิ่งที่เหมือนกันจะโคจรไปรวมกันในที่สุด น้ำย่อมไหลไปรวมกับน้ำ น้ำมันย่อมไหลไปรวมกับน้ำมัน
ฉันได้แต่หวังว่า เมื่อเธอเติบโตขึ้น เธอจะซาบซึ้งกับความหมายของคำว่าเพื่อนมากกว่านี้ อย่างไรก็ตาม " นกที่ขาดขน คนที่ไร้เพื่อนย่อมอยู่ไม่ได้" เพื่อนนับเป็นส่วนเติมเต็มให้แก่ชีวิตเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเก่าหรือเพื่อนใหม่ สมดังคำกล่าวที่ว่า " เพื่อนใหม่คือของขวัญที่ให้กับตัวเอง ส่วนเพื่อนเก่า คืออัญมณีที่นับวันจะเพิ่มคุณค่า "
แล้วผู้อ่านละคะ ?
มีวิธีรักษามิตรภาพให้ยั่งยืนอย่างไรบ้าง
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
สวัสดีค่ะคุณครู
ได้ความรู้และข้อคิดดีมากค่ะ
วิธีรักษาเพื่อนและมิตรภาพให้ยั่งยืนที่ทำอยู่ก็คือ รู้จักให้และการรักษาน้ำใจเพื่อนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
...แวะมาให้กำลังใจครับ
...ขอเจริญในธรรมครับ
ถ้าเราอยากได้มิตรภาพเราต้องให้มิตรภาพแก่เขาก่อน หรือเราอยากจะให้เขาทำแบบไหนกับเรา เราก็ต้องทำแบบนั้นให้เขาก่อน แล้วทุกอย่างจะดำเนินตามที่เราตั้งใจไว้
มิตรภาพที่ดีอาจต้องใช้เวลาและความจริงใจเข้าร่วมด้วย....
มาส่ง ให้กับมิตรภาพที่ดีๆในบันทึกนี้ค่ะ...
สวัสดีค่ะครูพี่วราภรณ์
สบายดีนะคะ สำหรับปูแล้ว มิเคยตัดรอนสายสัมพันธ์ใครก่อนค่ะ ไม่ว่าจะเคยปะหน้าหรือไม่ก็ตาม บางครั้งเราก็คบกันที่มุมความคิด และส่งผ่านความรู้สึก ความปรารถนาดี ไม่ได้หวังหรือมีเงื่อนไขอะไรอื่นมากมาย แวะมาย้ำความสัมพันธ์ดีๆ ขอบคุณพี่มากๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ
เพื่อนหากอยู่ไกลกัน ก็จะคิดถึงเสมอ ห่วงใยเสมอ ค่ะ
เพื่อน ใครก็อยากมีเพื่อน แต่เพื่อนที่ปรารถนาดีต่อเรา หรือรักเราอย่างแม้จริงนั้น ต้องใช้เวลา คบหากันนานๆๆเชียว ถึงจะรู้นิสัยและเข้าใจกัน เรื่องเพื่อนพี่สุคบได้หมด แต่จะคบกันนานหรือไม่นั้น ก็แล้วแต่ว่า เพื่อนคนนั้นน่าคบไหม ไม่น่าคบก็จะตีตัวออกห่าง ถ้าน่าคบก็จะคบกันต่อไป แต่เพื่อนกว่าจะรู้ว่าใครเป็นใคร ก็ใช้เวลาคะ เมื่อเราได้พบเพื่อนที่รักและปรารถนาดีต่อเราอย่างแท้จริง เราก็ต้องรักษาไว้คะ และก่อนที่เราจะได้เพื่อนที่ดีนั้น เราก็คงต้องดีกับเขาก่อน ให้เขาก่อน แล้วก็ดูการปฏิบัติกลับคืนมา แม้เขายังไม่รู้จักใจเรา แต่ถ้าเรารู้ว่าพอจะแก้ไขเข้ากันได้ เราก็คุยกับเขาดีๆๆ ว่าเราชอบหรือไม่ชอบแบบนี้ เผื่อว่ากันได้นานคะ
-คนเราเกิดมาไม่ว่าจะทำอะไร จะต้อง มีเพื่อน มีพี่ มีครอบครัว มีลูกจ้างนายจ้าง ซึ่งก็เปรียบเสมือนเพื่อนชีวิต เราจะอยู่ตามลำพังไม่ได้ ฉะนั้นเพื่อนก็ต้องเลือกคบ “คบคนพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล”คะ
-คิดถึงทุกวัน ว่าเมื่อไหร่จะเข้าไปเยี่ยมบ้าง เพราะจะบอกกับตนเองว่าใครมาเยี่ยมจะเยี่ยมตอบคืน เพราะเวลาจำกัด เห็นใครมากดคืน มันกระชับเวลาคะ ตอนนี้จิตอาสา ยิ่งใหญ่ เวลาส่วนมากไปอยู่กับหลานบรีมคะ ตอนนี้ 9-10 เดือนแล้วคะ กำลังซนคะ
ดอกไม้แสนสวยมอบให้ มิตรภาพที่ดี เหมือนดอกไม้ที่สวย เสมอคะ
ขอบคุณค่ะ..มิตรภาพที่ดีและยั่งยืน คือมนุษสมบัติที่สมควรถนอมรักษาไว้นะคะ..
นางแบบเสื้อจิตอาสา G2K
สวัสดีค่ะ
เข้ามาทักทายในวันที่ฝนตกหนักเกือบตลอดวัน
มิตรภาพ คือ คือความจริงใจ ให้ความเชื่อถือไว้วางใจกัน มีความเอื้อเฟื่อเผื่อแผ่
มีการแบ่งปัน มีความสามัคคี ฯลฯ
ล้วนทำให้เกิดความสนิทสนมเป็นมิตรภาพที่ยาวนานตลอดไป ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณที่ไปเยือนนะคะ เข้ามาอ่านเรื่องราวดีๆ ไว้ปฏิบัติเองค่ะ
ชอบเพลงค่ะ..ฟังแล้ว.นึกถึงตอนเด็กๆค่ะ มิครภาพ ไม่จำเป็นต้องใช้คำกล่าวใดๆ...เพราะมันรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกดีๆที่มีให้กันค่ะ
มีความสุขมากๆนะครับ
สวัสดีค่ะ
มาอ่านบทความจากชีวิตค่ะ
มีดอกไม้มาฝาก
สวัสดีค่ะอ.ธรรมทิพย์
ข้ามบันทึกนี้ไปได้อย่างไรไม่ทราบค่ะ
เป็นบันทึกที่ให้ข้อคิดอย่างดียิ่งและเห็นด้วยที่สุดกับที่ว่า "เพื่อนใหม่คือของขวัญที่ให้กับตัวเอง ส่วนเพื่อนเก่า คืออัญมณีที่นับวันจะเพิ่มคุณค่า"
ยินดีที่ไ้ด้รู้จักและเป็นกัลยาณมิตรกับอาจารย์นะคะ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณธรรมทิพย์
เราอยากได้มิตรภาพจากผู้อื่น เราต้องให้เขาก่อน
เราอยากได้ความรักจากผู้อื่น เราต้องรู้จักที่จะรักคนอื่นก่อนเช่นกัน
เมื่อเราดีกับเขา เขาก็จะดีกับเรา
แวะมาให้กำลังใจน้องวราภรณ์คะ อ่านเรื่องและความคิดเห็นดี ๆ ทั้งหมดแล้วเห็นด้วยอย่างยิ่งคะ ในการักษามิตรภาพที่ดี
และข้อเพิ่มเติมอีกนิดกับสำนวนที่ว่า "รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ"คนเราย่อมมีสิ่งที่เหมือนและแตกต่างกัน การที่จะรักษามิตรภาพ
ที่ดีระหว่างเพื่อนให้อยู่ยืนยาวนั้น ควรตัดเรื่องหยุมหยิมที่บั่นทอนมิตรภาพออก และการเป็นนักฟังที่ดี จะกระชับสัมพันธไมตรี
ได้ดีทีเดียวคะ