ชีวิตที่พอเพียง : ๑๐๕๗. ควงสาวเที่ยวสวน (๒)

          เราสัมผัสความโอฬาร ตั้งแต่ลงจากรถ   โดยคุณชัยรัตน์ พาเราไปส่งที่หน้าประตูทางเข้า    เมื่อเราไปถามเจ้าหน้าที่ก็พบว่าต้องไปซื้อที่ใกล้ๆ ที่จอดรถ   ซึ่งเดินไปไกลพอควร   สาวน้อยตามมาทีหลังมาบอกว่าอย่าลืมแจ้งว่าเป็นผู้สูงอายุ   ได้ลดครึ่งราคา   เธอทราบมาจากเจ้าหน้าที่เก็บตั๋ว    โดยเราต้องเอาบัตรให้เขาจด    ค่าเข้าชมของเราจึงจ่ายคนละ ๒๕ บาท   ไม่ใช่ ๕๐ บาทตามราคาคนไทยตามปกติ   ราคาค่าเข้าชมถูกมากคือ ๑๐๐ บาท   คนไทยลดครึ่งราคา    ผมนึกในใจว่า หากสวนนี้เป็นของเอกชนค่าเข้าชมต้องสักคนละ ๕๐๐ บาท    เพราะค่าบำรุงรักษามากมาย   และต้องมีกิจกรรมดึงดูดคนมาเที่ยว   แต่นี่เป็นราชการ มีภาษีของพวกเราค้ำจุนอยู่

          พอเดินเข้าไปภายในก็สดชื่นกับสวนที่จัดไว้สวยงามมาก   มีต้นไม้เป็นกลุ่มๆ เล่นระดับ   เดินไปตรงหน้าเห็นหอคำ ซึ่งเป็นอาคารประธานอยู่ไกลลิบๆ    บริเวณนี้ทั้งหมดมีวัตถุประสงค์เน้นที่การเฉลิมพระเกียรติพระเจ้าอยู่หัวในโอกาสพระชนม์พรรษาครบ ๘๐ ปี    ซึ่งก็สมพระเกียรติ และสวนต่างๆ ได้รับการดูแลอย่างดี   และหอคำก็ได้รับการดูแลดีมาก   เสียก็แต่ไม่มีเอกสารอธิบายความหมายให้เราเอากลับมาศึกษาต่อ   ซึ่งสำหรับผมขายก็ซื้อ

          ผมนึกออกแล้ว สิ่งที่ขาด หากต้องการให้ที่นี่เป็นสถานที่ประเทืองปัญญาหรือการเรียนรู้ คือขาด Gift Shop ดีๆ ที่มีหนังสือที่เกี่ยวข้องกับต้นไม้ดีๆ วางจำหน่าย    ให้สมกับเป็นอุทยานหลวงราชพฤกษ์    ตัว gift shop ที่มีอยู่ข้างสถานีรถนำเที่ยวนั้นจำหน่ายของที่ไม่เกี่ยวกับความเป็นอุทยานหลวงราชพฤกษ์เลย   ผมเลยเดาว่า คณะกรรมการและผู้บริหารหน่วยงานนี้ตีความความเป็นอุทยานหลวงราชพฤกษ์ไม่ตรงกับผม   หรือผมบ้าไปเอง 

          เราเดินซึมซับความอลังการ์ และความสวยงามแบบเป็นระเบียบ มีความหมายในด้านการเฉลิมพระเกียรติ   พร้อมถ่ายรูปแบบไม่ยั้ง   โดยยึดเอาหอคำเป็นเป้าหมาย   ท่ามกลางแดดเปรี้ยงโดยไม่รู้สึกร้อนแม้เหงื่อจะตก   ตัวหอคำก็มีความอลังการ์ และมีความหมายเพื่อเฉลิมฉลองเจ้าหลวงแบบล้านนาโบราณ   โดยภายในไม่มีพระพุทธรูป  หอพระพุทธรูปอยู่ในสวนด้านหน้าแล้ว   จากหอคำ ผมได้ภาพถ่าย ๑๖ ทิศโดยรอบที่สวยงามมาก   หมู่ต้นไม้เป็นประเภทต่างๆ ให้ความรู้สึกสดชื่นมาก

          เราลงจากหอคำ เดินไปทางหมู่เรือนไทย ๔ ภาค   มีหนุ่มน้อยมาอธิบายและชวนขึ้นไปชมบนเรือน   ที่ทั้ง ๔ หลังสร้างด้วยไม้สักทอง    ผมได้ความรู้วิธีสร้างบ้านกันเสือและสัตว์ร้ายของชาวภาคเหนือจากน้องที่มาอธิบาย   คือฝาบ้านเอียงออกนอกบ้าน 

          เราเดินไปชมสวนต้นไม้ไทย ที่มีต้นไม้แปลกๆ   แต่น่าเสียดายไม่มีป้ายชื่อ   เราเดินผ่านบริเวณปลูกปาล์มที่มีเคราเต็มต้น ย้อยลงมาคลุมต้นหมดจนไม่เห็นลำต้น   ไม่มีชื่อตามเคย แต่ถามจากเจ้าหน้าที่ขับรถได้ว่า ปาล์มเคราฤาษี

          ตอนบ่ายหลังจากออกไปกินข้าวซอยรสเลิศของร้านเฮือนเพ็ญ ๒   เรากลับมานั่งรถชมสวน และแวะลงชมเรือนร่มไม้  ที่แสดงพืชเมืองร้อนที่ต้องการแดดรำไร   ได้ชื่นชมและถ่ายรูปปาล์ม จั๋ง  เฟิร์น  ปรง เป็นต้น   ที่สวยงามและมีหลายชนิดที่ผมไม่เคยเห็น   เพียง ๑๕ นาที สาวน้อยก็เรียกให้ไปขึ้นรถเพื่อไปเที่ยวต่อ   แล้วเราไปชมสวนไม้ทะเลทราย ที่อยู่ในเรือนกระจก   ที่อยู่ในสภาพซบเซา    แต่ก็ได้ชื่นชมและถ่ายรูปดอกกระบองเพชรหลากชนิด   สภาพบริเวณนี้มันด้อยพัฒนาจนสาวน้อยจะไม่ยอมเข้าไปดู  

          เราเดินไปชมสวนปาล์ม   สวนไม้น้ำ ที่บัววิกตอเรียสวยงามมาก   เดินไปจนถึงสวนไทย ที่มีสวนสมุนไพรที่ดูร้างๆ   รอขึ้นรถวนไปชมสวนต่อ จนในที่สุดรอบสวน   ก็เป็นอันจบการชมอุทยาราชพฤกษ์ฉบับย่อ

          วันรุ่งขึ้นมีการประชุมสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผมเล่าความรู้สึกเสียดายสมบัติของชาติชิ้นงามนี้   ว่าเอาไปใช้ประโยชน์ได้น้อยไป   ลงทุนไปมากน่าจะใช้ทำประโยชน์ได้มากกว่านี้   กรรมการสภา มช. หลายท่านเห็นด้วย   และพูดกันว่าน่าจะยกให้ มช. เข้าไปทำประโยชน์   และให้เลี้ยงตัวเองได้   มีคนเล่าว่า มช. เคยขอแล้ว แต่ทางการทรวงเกษตรไม่ให้

วิจารณ์ พานิช
๒๔ ก.ค. ๕๓

 

ดอกคล้ายเข็มปัตตาเวีย แต่ใบต่างออกไป

 

ต้นใบสีทอง ใบอ่อนสีทอง

 

 เข็มกุดั่น

ปาล์มพญาถลาง

 

ปาล์มเศรษฐีก้านเขียว

 

ปรงอันสวยงาม

 

ดอกกระบองเพชรลักษณะเหมือนพริก

 

ภายในเรือนพืชทะเลทราย

ปาล์มศรีสยาม

 

ปาล์มเคราฤาษี

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ขอบคุณค่ะ ได้ชมต้นไม้งามๆและแปลกตา..จะต้องหาโอกาสไปเที่ยวชมบ้างค่ะ..ตอนนี้เห็นแต่ต้นไม้ในสวนที่บ้านหน้าฝน..กุหลาบพวงกำลังออกดอกเต็มกระถาง

[JJ]

มาคารวะครู กูรู แห่งการเรียนรู้ ครับ

[ลดาวรรณ ทรัพย์ไพฑูรย์]

สวยมากเลยค่ะ  มีเคล็ดลับมั้ยคะ  อยากปลูกให้สวยได้อย่างนี้บ้างค่ะ