อย่า...หลงตนว่าไซร้ สวยเลิศ คำที่มักได้ยินคำบ่นจากคนที่ไม่สมหวัง

โคลงกระทู้ที่เป็นผลงานชิ้นหนึ่งที่ปรากฏในหนังสือ"หยาดหนึ่งจากพรสวรรค์" นำย้อนมาฝากนักอ่าน

                 “ยังมีพี่ทั้งคน”

             อย่า...หลงตนว่าไซร้         สวยเลิศ

             ร้อง...พร่ำตนบรรจิด         เช่นฟ้า

             ไห้...จึงร่ำบังเกิด              ใจฝ่อ             

             เลย...หลั่งชลเจิ่งหน้า        มุ่งเฝ้านอนตรม

         พี่...ขมจมอยู่ใต้              กองทุกข์

         อยู่...อย่างคนไร้สุข          หลีกลี้

         ทั้ง...ชีพพร่ำบีบบุก         หดหู่

         คน...รักเกลียดเสนียดจี้     ชุ่มแท้บาปกรรม

             ช่วย...นำใจสู่ใกล้            ชิดกัน

             เช็ด...สิ่งเศร้าหลีกหัน        ร่อยิ้ม

             น้ำ...ใจย่อมสำคัญ           เหนืออื่น

             ตา...หยุดโศกมาปิ้ม         แช่มชื้นฝนฝอย

         ยิ้ม...ลอยปล่อยจิตให้       รู้สึก

        เถิด...อย่าจงจำนึก           อีกได้

        ที่...หลงผิดไม่ตรึก           สูงต่ำ

        รัก...หยั่งฝังเผาไหม้         จึ่งรู้เนาความ

           พี่...หวามยามพบหน้า        ลำยอง

          เจ้า...ฉ่ำชุ่มความหมอง       สุดแก้

          ยัง...มีพี่รับรอง                  ทุกครู่

          คอย...เมื่อพบยิ้มแปร้          กอดอุ้มดีใจ

                  ธนา  นนทพุทธ

                                     จักสานอักษรเมื่อปี  2514

[Kru Arh]

โครงกระทู้ยาวๆ แบบนี้ ถ้าเนื้อเรื่องไม่ชวนติดตาม คงมีน้อยคนที่อ่านจบนะคะ

แต่สำหรับคนที่ได้รับคงชื่นใจที่ได้รู้ว่า ไม่ได้อยู่คนเดียวในยามทุกข์ ท้อแท้

แม้ตอนจบจะสุขใจ แต่ไม่รู้เพราะอะไร ยังรู้สึกเศร้าๆ อยู่ดี - -

[รีไซเคิลแมน]

"อย่าไซร้ร้องไห้เลย  พี่อยู่ทั้งคน ช่วยเช็ดน้ำตา ยิ้มเถิดที่รัก พี่เจ้ายังคอย"

ผูกโคลงใช้ภาษาที่สวยครับ อ่านแล้ว ทำให้เห็นภาพเลยครับ

ขอบพระคุณครับ

[สามารถ อนันตรา]

สุดยอดครับ

ขอบคุณครับ

[ครู ป.1]

เจอบท"พี่ชายที่แสนดี" อีกคนแล้วซิคะ

แบบนี้เรียกว่าอะไร   ครู ป.1 แต่งไม่เป็นค่ะ

[ธนา นนทพุทธ]

สวัสดีครับ  คุณครู ป.1 ครับ  เขาเรียกโคงกระทู้ครับ   เรานำข้อความที่จะเขียนเรียงลงด้านล่างบรรทัดละคำครับ  แล้วต่อไปก็แต่งทีละบรรทัดไปทางขวาครับ   ถ้าแต่งแป็นกลอนแปดเขาเรียกว่า กลอนกระทู้ครับ  แบบนี้ในบล็อกผมมีเยอะครับ  ลองเปิดไปหาดูได้  และยังมีกลอนครอบจักรวาลอีกประเภทหนึ่ง  ถ้าฝึกเขียนได้ก็จะทึ่งในตัวเองครับ  ฝึกเขียนทีละบทแนบไว้ที่ท้ายเพลงก็ได้ครับ  ผมจะได้เข้ามาอ่านครับ  ช่วงเวลา 19.00-22.00 เป็นช่วงที่ผมใช้เวลาเข้าเยี่ยมชุมชนการจัดการเรียนรู้  โดยเฝ้าดูหน้าแรกใครโผล่มาให้เห็นก็จะเข้าเยี่ยมทันที  14 สิงหา  เชื่อไหมละ ผมเข้าเยี่ยมและแสดงความคิดเห็นถึง 40 บล็อก    สุดท้ายครับอย่าลืมฝึกเขียนกระทูครับถ้ากลัวพลาดอ่านส่งไปทางอีเมลก็ได้ครับ

[นางสาว จิรัฐติกาล ถ่ายง่วน]

สวัสดีค่ะ ดิฉันได้อ่านบทกล่อนแล้วรู้สึกมีกำลังใจ รู้สึกว่าในโลกนี้เราไม่ได้ตัวคนเดี่ยว มีกำลังใจที่จะทำสิ่งดี ๆ ต่อไป

[จอย]

สวัสดีค่ะแวะมาอ่านกลอน

เป็นสิ่งที่ดีมากเลยค่ะ

ขอขอบพระคุรมากนะคะที่เเวะเข้าไปเยี่ยมชมบล็อกของน้องเมย์

ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะได้เเลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ