ไหล ไม่ไหล ไหลแรง

สีสัน รสชาติชีวิต ของนิสิตหอพัก

ใครจะไปรู้ว่ารสชาติชีวิตนิสิตหอพัก มันจะมีเรื่องราวที่น่าสนใจและทำให้คนที่ได้เล่ารู้สึกสนุกและก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้เล่า

     ฟังชื่อเรื่องเเล้ว อย่าคิดไปไกลเพราะมันไม่ใช่เรื่องที่คุรคิดค่ะ.... เรื่องนี้เกิดขึ้นกับกรรมการนิสิตคนหนึ่ง เธอชื่อน้องเฟรินค่ะ น้องสาวคนนี้ต้องบอกว่าทั้งความคิด การพูดจา จินตนาการไม่แพ้พี่ๆกรรมการนิสิตคนอื่นเลยเพราะถ้าทุกคนเห็นหน้าน้องคนนี้แล้วทุกคนก็คงคิดว่า เธอเล่าเรื่องนี้ได้ไง...ณ.เวลาใดไม่ทราบได้ ภายในหอพัก ขณะที่นิสิตเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ด้วยความสนุกสนาน และมีความหวังว่าช่วงเวลานี่คงผ่านพ้นไปด้วยดี ขณะที่เธออาบน้ำสระผมในห้องน้ำ ครั้งแรกที่เปิดน้ำ น้ำไหลกำลังดี เธอก็ยังคงอาบต่อไป สักพักนึงน้ำก็หยุดไหล เธอตกใจ และทันได้น้ำก็เริ่มไหลปรกติที่สำคัญมันไหลแรงกว่าเดิมด้วยนะค่ะจนเธอรุ้สึกเจ็บหนังศรีษะแต่ความเจ็บก็ไม่ทำให้เธอกลัวแต่อย่างใดเพราะว่าวิกฤตวันนั้นผ่านพ้นไปด้วยดี

    เป็นเรื่องดีที่ครั้งหนึ่งเราได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยและได้มีโอกาสมาพักที่หอพักมหาวิทยาลัยได้สัมผัสบรรยากาศ เรื่องเล่ามากมายมีทั้งความสุข ทุกข์ คุกเคล้ากันไป แต่นั้นต้องบอกว่ามันคือรสชาติของชีวิตนะ เป็นรสชาติที่เราต้องเรียนรู้ ยอมรับ เพื่อจะฝึกหัดตัวเองให้เป็นคนที่พร้อมกับทุกสถานการณ์ที่จะผ่านเข้ามา เพราะปัญหาจะสอนให้เราเข้าใจว่า ชีวิตคนเราเมื่อเกิดมาเส้นทางเดินของชีวิตกว่าจะประสบความสำเร็จมันไม่ได้ง่ายแต่สุดท้ายเราก็สามารถผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านั้นไปได้ด้วยตัวเราเอง (จงฝึกตัวเองตั้งแต่วันนี้ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันดีๆให้กับหัวใจ) ....

 

เรื่องเล็กน้อย ที่สามารถสอนให้เราได้เรียนรู้และเข้าใจอะไรบ้างอย่าง

เพราะมันคือเรื่องราว เล็กๆที่ยิ่งใหญ่ หากเราทุกคนต่างลองเอาใจเข้าไปสัมผัสเรื่องเล่านั้น...

[ชีวิต เพียงดิน]

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีดี

ที่ทำให้ผู้เขียนรุ้สึกว่ามันก็มีมุมดีดีในเรื่องที่เราเล่า