การเดินทางของชีวิต


"บางครั้งเราก็เลือกงาน แต่บางครั้งงานก็เลือกเรา"

ไม่ได้เจอชาว G2K นานมากสบายดีไหมครับทุกคน

ผมเองก็ผ่านการค้นหาชีวิตตัวเองมานานพอสมควรและกำลังนิ่งกับมันไปเรื่อยๆอยู่ ผมจึงอยากจะเล่าข้อคิดเล็กน้อยแลกเปลี่ยนเพื่อนๆ พี่ทุกท่าน

"ผมตัดสินใจอย่างหนักเราควรอยู่ที่นี่ดีหรือไม่ ทำงานที่นี่ต่อไป  หรือไปที่ใหม่ เพราะเนื่องจากโอกาสก็เป็นเหมือนลมที่พัดผ่านไปมา"

 

ท้ายสุดวันหนึ่งวันสุดท้ายที่ผมเก็บของกำลังจะไป ผมได้ไปลาเจ้านาย ทั้ง 2 ท่าน แต่ละท่านให้ข้อคิดที่แตกต่างกันไป

เจ้านายท่านที่ 1

" พี่ว่าอยู่ที่ไหนเราก็สามารถทำงานได้  และที่สำคัญคือเราทำงานให้เต็มที่ ทั้งๆที่เจ้านายท่านนี้ตกใจมากเมื่อผมจะออก  แต่แกก็ยังบอกผมว่าไม่ไหวก็กลับมาที่นี่นะ "

เจ้านายท่านที่ 2

"พอดีท่านนี้ผมแค่ทำงานร่วม จากบุคลิกที่นิ่งเฉยของท่านไม่น่าเชื่อมากจะให้ข้อคิดดีมาก การทำงานใดๆ งานของเราก็ชาวบ้านเป็นตัวตั้ง ผมอยากให้คุณคิดดีๆ อยู่ที่เราหนุนชาวบ้านขึ้น แต่อยู่ที่นู่นก็ดีแต่เราได้ทำอย่างเต็มที่ให้ชาวบ้านหรือยัง"

 

จากเจ้านายทั้ง 2 ท่านได้เอ่ยขึ้น ทำให้ผมได้ข้อคิดอย่างมาก และที่สำคัญผมเองจากตัดสินใจที่จะไปเสี้ยววินาทีกระตุกให้ผมอยู่ที่นี่ต่อ ผมพร้อมที่จะให้พี่น้องชาวบ้านไปแต่ผมจะยังยืนเป็นกองสนุบสนุนต่อไป ถึงแม้โอกาสที่ผ่านเข้ามาได้หลุดไปและผมเลือกที่นี่ต่อ ที่ที่ผมยังนึกว่าความรู้น้อยๆของผมยังสามารถทำอะไรได้บ้าง

 

คำสำคัญ (Tags): #การงาน
หมายเลขบันทึก: 384158เขียนเมื่อ 12 สิงหาคม 2010 12:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 15:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน...ถ้าใจของเราเป็นทุกข์...ที่นั่นก็ไม่สงบ..

แต่ถ้าใจเรามีความสุข...ที่นั่นก็สงบ....

ถ้าคิดอย่างนี้จิตใจเราก็สบาย...จะอยู่ที่ไหนก็ได้..เราก็จะมีความสุขได้ตลอดเวลา... ถึงคุณหมูแดงอวกาศจะไม่อยู่ในพอช...เราก็ยังสามารถทักทาย..และพูดคุยแลกเปลี่ยนทางความคิดได้เสมอนะ...

จาก

พี่คนหนึ่ง

ขอบคุณมากครับพี่

ผมเองแม้ไม่ได้ทักทายพี่มากนักเนื่องจากพี่อยู่ภาค แต่ก็เห็นการทำงานของพี่ ผมเองในเสี่ยววินาทีนั้น ผมตัดสินใจอยู่ต่อ ซึ่งผู้ใหญ่ทั้ง 2 ท่านก็ได้ช่วยจัดการเรื่องการจัดการทั้งหมดให้เข้าสู่ระบบปกติ ผมเองได้ข้อคิดจากวันนั้นมากครับพี่ และทำให้ผมตัดสินใจอยู่ แต่อยู่อย่างไรให้ผมสงบอย่างแนวทางที่พี่ให้ผมจึงได้พบคำตอบหนึ่งว่า "การทำงานให้มีความสุข คือ การดูดอกผลงานที่เราทำ และที่สำคัญสนุกกับมัน" เรื่องอื่นปล่อยให้ไปเหมือนสายลม"

แล้วผมเองก็เป็นกำลังใจให้พี่เช่นกันครับ

สวัสดีน้องบ่าว นายหมูแดง

คนรากหญ้าต้องการปัญญาและเทคนิคทางวิชาการ

พวกท่านช่วย ต่อยอดประสบการณ์ ประสานความคิด ติดอาวุธทางปัญญา ให้ชาวบ้านหลายคนเอาวิชามาต่อยอดวิชาการ

ถ้าใจมีสุขกับงานที่ทำ เรื่องอื่นไม่ต้องพูดถึง

ด้วยความเคารพในการตัดสินใจครับ

พี่วอญ่าที่นับถือ

ขอบคุณมากครับ ผมพร้อมจะอยู่เคียงข้างพี่น้องพวกเราต่อไป และผมจะยืนหยัดอยู่กับมันครับผม และคงได้เจอผมที่งานสมัชชาสวัสดิการชุมชน นะครับ

วันนี้ พาลพบเพื่อนที่ บลอก G2K โดยการประชุมที่บังเอิญผมต้องเข้าไปทำเนื้อหา และได้พูดคุยกัน พี่เขายังยิ้มเสมอ พี่หนึ่ง เอผมว่าการที่เราทำให้มีความสุขคือ ที่ตัวเรา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท