สามวันที่ห่างหาย......คนอื่นมีอุปสรรคทำให้เราหยุดพักกิจกรรมแห่งความสุข
สามวันที่ห่างหาย......คนอื่นมีอุปสรรคทำให้เราหยุดพักกิจกรรมแห่งความสุข
เมื่อสามวันที่ผ่านมาความสุขของผมต้องขาดหายไปเพราะระบบ internet ไม่สามารถใช้การได้ที่บ้าน ผมพยามกดโทรศัพท์ไปแจ้ง หลายครั้ง ตามที่เขาบอกให้แจ้งภายใน 24 ชั่วโมง ผมยังนึกขำไม่หายที่ผมแจ้งว่า internet ที่บ้านผมเสียทุก 12 ชั่วโมง ที่ผมขำคือผมรู้อยู่ว่ามันจะไม่มีการแก้ไขใด ๆ ใน 24 ชั่วโมง แต่ผมก็ยังแจ้งไม่ยอมหยุด เจ้าหน้าที่รับสายน่าจะจำผมได้ว่านี่เป็นเสียงผมอีกแล้ว ที่ผมต้องแจ้งก็เพราะกิจกรรมความสุขของผมอยู่ที่การแบ่งปัน และต้องอาศัย internet เป็นหลักนั่นเอง
ประการแรกผมจะเข้ามาอ่านบันทึกของมวลสมาชิกในชุมชน ผมจะอ่านของทุกบันทึกที่ขึ้นมาหน้าแรกที่ผมเปิด gotoknow ผมมีความสุขมากที่คนในชุมชนขยันนำสิ่งดี ๆ มาแบ่งปัน และล้วนมีประโยชน์เป็นส่วนใหญ่ที่เราสามารถนำไปประยุกต์ให้เข้ากับวิถีชีวิตของเราได้ และทุกบันทึกผมจะฝากร่องรอยว่าผมได้อ่านแล้วในแต่ละบันทึกก็คือ บันทึกความคิดเห็นฝากไว้ในทุกบันทึก และผมก็เพิ่งคิดได้ว่าความคิดเห็นเป็นส่วนสร้างความสุขให้เจ้าของบันทึกเช่นกัน เพราะมีหลายรายแสดงความดีใจแจ้งกลับไปยังผมว่าขอบคุณที่เข้าไปอ่านบันทึกของเขา บางคนก็มีความสุขอีกแบบหนึ่งพอได้รับความคิดเห็นก็ตอบกลับไปยังผมว่าความคิดเห็นมีค่ามหาศาลสำหรับในการที่นำส่งบันทึกมาแบ่งปันต่อไป โดยเฉพาะสมาชิกแรกเริ่มใครเข้าไปอ่านเป็นคนแรกและให้ความคิดเห็นเขาจะจำนานเท่านานทีเดียว
ประการที่สอง ผมจะอ่านบันทึกของท่านที่เป็นผู้มากด้วยประสบการณ์เพื่อค้นหาความรู้จากท่านเหล่านั้น มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่เราไม่เคยพบเคยเห็นหรือไม่เคยรู้มาก่อนเราก็จะได้รู้เพิ่มขึ้น ความรู้เหล่านั้นมันจะสะสมไว้ในสมองซึ่งบางทีสักวันหนึ่งเราต้องใช้ เราก็ไม่ยุ่งยาก
ประการที่สาม ผมมีความรู้สึกว่าผมมีญาติที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนเพิ่มขึ้นจากการเข้าเยี่ยมบันทึก ท่านใดก็ตามที่เขียนความคิดเห็นในหลังบันทึกของ ทักทาย ให้ความคิดเหมือนญาติสนิทมาแรมปี ผมจะเกิดความผูกพันว่าวันไหนถ้าไม่ได้อ่านบันทึกของท่านเหล่านั้นเลยก็เหมือนผมขาดอะไรไปอย่างหนึ่งทีเดียว
ประการที่สุดท้าย ผมจะทำหน้าที่สาธารณะอยู่ประการหนึ่งคือจัดรายการวิทยุในสถานีวิทยุพระพุทธศาสนาแห่งชาติเฉลิมพระเกียรติประจำจังหวัดสงขลาซึ่งเป็นสถานีวิทยุสีขาวไม่โฆษณาสินค้า ไม่เกียวการเมือง ตั้งอยู่ในตัวเมืองนครหาดใหญ่อาศัยความมุ่งมั่นของคนจัดและผู้ฟังร่วมกันรับผิดชอบค่าใช้จ่ายที่มีขึ้นทั้งหมด คลื่นนี้จะถ่ายทอดไปยังสถานีลูกข่ายเพื่อเป็นกำลังใจกับชาวไทยพุทธในสามจังหวัดอีกสามสถานีในจังหวัดปัตตานี ยะลาและนราธิวาส ผมจัดรายชื่อรอบรั้ววัดและโรงเรียน เวลา 12.00-13.00 จันทร์ถึงศุกร์ และการจัดรายของผม ผมจะจัดจากที่บ้านผมเองที่อยู่นอกเมืองเพื่อประหยัดค่าเดินทางไปยังสถานี ผมจัดรายการสด ๆจากบ้านแล้วส่งผ่าน internet ไปยังสถาานี และเมื่อก่อน มี website ฟังได้ทั่วโลก แต่ตอนนนี้มีปัญาหาทำให้ต้องหยุดไป
เห็นไหมละครับว่าถ้า internet หยุด ที่บ้านผมใช้ไม่ได้เมื่อไรกิจกรรมที่เป็นความสุขของผมจะหายไป แต่ไม่ต้องเป็นห่วงผมนะครับว่าผมคงจะมีความทุกข์ ผมไม่มีความทุกข์ในกรณีนี้หรอกครับ เพียงแต่ความสุขผมหายไปเท่านั้น
ความเห็น (1)
การพึ่งพาระบบการสื่อสารสมัยใหม่( IT)
อาจทำให้เรา"หงุดหงิด"ได้เหมือนกันนะคะ
เหมือนอะไรบางอย่างที่คุ้นเคย...หายไป