“แม่” อยู่ในใจผมเสมอ
แม่ครับ
ใครจะนิยามคำว่าแม่อย่างไรก็แล้วแต่
สำหรับผม....ตั้งแต่จำความได้
แม่....คอยหุงหาอาหารให้ผมกินอยู่เสมอ
แม่....คอยเพียรเสาะหาของอร่อย อร่อย ที่ผมช๊อบ ชอบ
มีหรือจนไม่สำคัญสำหรับแม่
ขอให้มีข้าวมีปลาให้ลูกได้กิน
แม่ก็พอใจแล้ว
จนผมเข้าเรียนประถมศึกษา
แม่....ก็ยังคอยหุงหาอาหารที่ผมชอบให้กินอยู่เสมอ
อาหารเช้า กลางวัน และเย็น
อิ่มท้อง อิ่มใจทุกวัน
แล้วผมโตขึ้นไปเรียนมัธยมต้นในตัวอำเภอ
แม่....ยังคอยหุงหาอาหารเช้าให้ผมกินอยู่เสมอ
แม่....ยังห่อข้าวกลางวันให้ผมไปกินกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียน
สารพัดเมนูอาหารพื้นบ้านอย่างที่แม่คัดสรร
เพื่อน เพื่อน บอกแม่นายนี่สุดยอด
พอผมเรียนมัธยมปลาย...ย้ายไปเรียนอีกอำเภอหนึ่ง
แม่....ก็ยังคอยดูแลอาหารเช้า และข้าวห่อกลางวัน สำหรับผมเช่นเคย
เพื่อน เพื่อน บางส่วนชอบไปกินที่โรงอาหารของโรงเรียน
แต่ผมยังชอบที่จะกินข้าวห่อของแม่
เพราะอะไร....คงไม่ต้องบอกนะ
แล้วในวันที่ผมต้องไปเรียนที่ต่างจังหวัด
แม่ก็ยังคงห่อข้าวให้ผมไปกินระหว่างทางอยู่เสมอ เสมอ เมื่อผมกลับบ้าน
บางทีผมคิดว่าผมโตแล้วนะ
หากินเองได้ ร้านรวงมีเยอะแยะ
แต่นึกทีไรก็สู้ข้าวห่อของแม่ไม่ได้
จนผมจบมาทำงาน
กลับบ้านทีไร
แม่เป็นต้องขวนขวายหาอาหารโปรดมาให้ผมกินทุกคราไป
แถมตอนกลับต้องมีห่อข้าวให้ไปกินอีกห่อใหญ่
มาบัดนี้ผมมีครอบครัวมีลูกแล้ว
แต่กลับบ้านทีไร
แม่ก็ยังขวนขวายหาอาหารมาให้ผมกินอยู่ร่ำไป
แถมตอนกลับก็ยังแถมห่อข้าวห่อใหญ่กว่าเดิมอีก
แม่บอกว่าเอาไปเผื่อลูก...เผื่อเมีย...เผื่อแม่ยาย
บวกผักผลไม้อีกสารพัดที่แม่ปลูกไว้
พ่อมักจะแซวเล็กเล็กว่า
รู้ข่าวว่าลูกจะมาบ้านเมื่อไร
แม่เป็นต้องออกไปสวนเก็บผักไม้ไซ้เครือเอาให้ลูก
แม่คงกลัวผมไม่มีกินมั้ง
หรือแม่ยังมองว่าผมเป็นเด็กอยู่
ผมมักบอกแม่ว่าผมโตแล้วนะ ผมมีกินมากกว่าแม่อีก
แต่แม่บอกว่ามันต้องไปซื้อไปหา นี่เป็นของบ้านเรา แม่ปลูกเอง
ทำให้ผมถึงบางอ้อว่า
คุณค่าความหมายมิได้อยู่ที่ได้กินหรือมีกิน
หากอยู่ที่การให้
ให้ลูก....นี่คือความสุขของแม่
ไม่ว่าลูกจะโตขนาดไหน
ลูกก็คือลูกของแม่....แม่ต้องดูแลตลอดไป
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปอย่างไร
โลกจะหมุนช้าหรือเร็ว
พระอาทิตย์จะขึ้นหรือจะตก
ฝนจะตกแดดจะออก
กลางวันหรือกลางคืน
ร้อนหรือหนาว
สุขหรือทุกข์
ลูกก็อยู่ในใจของแม่เสมอ
นี่คือความจริงแท้ของแม่
แม่ครับ….ผมรักแม่ครับ
...................................
แด่คุณแม่ แม่ของลูก แม่ยาย และคนที่เป็นแม่ทุกคน
ความเห็น (8)
ชื่นชมด้วยคน ขอบคุณทุกคนที่ช่วยเผยแพร่สิ่งดีๆ
รักแม่ ดูแลแม่ ก่อนที่แม่จะจากไป
สวัสดีค่ะ
ไม่ว่าเราจะอายุเท่าไหร่ กลับบ้านแม่ก็ยังทำอาหารที่อร่อยให้กินทุกมื้อที่อยู่บ้าน เก็บผักที่แม่ปลูกมาทำยิ่งหวานอร่อย นะคะ
อ่านแล้วทำให้ คิดถึงแม่มากค่ะ รักแม่มากเช่นกันค่ะ ขอบคุณนะคะ
อ่านแล้วคิดถึงแม่ รักแม่มากมายครับ วันแม่นี้จะกลับไปกราบแม่ครับ
ขอบคุณครับ...
อยากให้ทุกคนเป็นเหมือนพ่อน้องซอมพอ ถ้าทุกคนคิดถึงแม่เพียงวันละ 10 นาที ก็เป็นมงคล ดีใจที่ท่านเป็นลูกกตัญญู ท่านก็จะได้อนิสงค์ส่งผผลดีถึงลูกพอที่น่ารักของท่าน
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ
เป็นความจริง ซึ้ง ประทับใจ
เห็นด้วยทุกอย่าง
รักแม่มากมายเช่นกัน
รักแม่มากมาย..ไม่เคยลืมสักวันเช่นกันค่ะ
ความรักที่แม่มีให้ลูกยังเหมือนเดิม
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
สวัสดีค่ะคุณพ่อฯ และน้องซอมพอ
ห่างหายไปนานมากๆ ทั้งคุณพ่อและข่าวคราวน้องซอมพอ
มาหย่อนความคิดถึง มีความสุขกับธรรมชาติที่บ้านกระไออุ่นทุกวีวันค่ะ